Spoorwegovergang aan de Vlierdenseweg

Spoorstraat begin 1900, ter hoogte van de Vlierdense overweg.
Foto: collectie Thom van der Straaten

Spoorstraat ter hoogte van de Vlierdense overweg, Wachtpost 25 is verwdenen.

De overweg na 1963.

Een ansichtkaart

De spoorwegovergang aan de Vlierdenseweg, ook wel de Vlierdense overweg genoemd, stond herhaaldelijk ter discussie.

Om vanuit de Sint-Jozefparochie in de Spoorstraat, de vroegere Stationsstraat. te komen kon men onder meer hier de spoorweg over. Bij die overweg stond aan de kant van de Spoorstraat een klein wacht- of seinhuisje waarin men de spoorbomen met de hand kon bedienen. Ook moest de dienstdoende wachter de wissels bedienen bij het rangeren van de goederenwagens op het Deurnese stations- rangeeremplacement. Dat dubbel bedienen van spoorbomen en wissels was niet altijd goed geregeld.

Hendrik Ouwerling schreef in de krant De Zuidwillemsvaart van 21 september 1901 het volgende:

Die sluitbomen kunnen niet altijd bewaakt worden, want de wachter moet bij het rangeren der treinen dienst doen als wisselwachter. Hij moet n.l. een wissel bedienen die een paar honderd meter van zijn post verwijderd is. Dat zo'n toestand gevaar oplevert kan door goede bewijzen gestaafd worden. Iedereen herinnert zich de gebeurtenis van Door van Bree uit Vlierden in 1881. Terwijl de wachter bij de wissel stond schoof Van Bree de bomen open en reed met zijn kar over de lijn terwijl de sneltrein in de onmiddellijke nabijheid was. Zijn kar en paard werden tegen de grond geworpen. De kar zwaar beschadigd en Door liep een proces op. Hij heeft voor, zijn proces maar een kleine boete opgelopen. En waarom? Omdat de hoofdschuldige niet Van Bree was, maar de spoorweg voor het opdragen van een dubbele bediening van de wachter. De toestand is niettemin blijven voortduren tot op de huidige dag.

In de dertiger jaren van de twintigste eeuw gebeurde op deze overweg, om dezelfde redenen, nog een ongeluk. Het personeel van stoomcarrousel Van Roels uit Bergen op Zoom was bezig met het lossen van zijn kermiswagens. Op het moment dat de chauffeur met zijn vrachtwagen de overweg opreed passeerde er een afgekoppelde wagon op deze plaats. Het gevolg was een flinke klap en deuken in de wagen met een scheldende bestuurder. Ook toen waren de bomen niet gesloten bij het rangeren.

Het Land- en Tuinbouwblad van 18 december 1954 schreef op haar voorpagina het volgende:

Een Lastpost

De overweg in de Vlierdense Dijk wordt voor Deurne meer en meer een lastpost. De klachten over het wachten voor de gesloten overwegbomen worden steeds veelvuldiger.

Ontegenzeggelijk is de opkomst van Deurne voor een niet onbelangrijk deel aan de Nederlandse spoorwegen te danken. Sinds het zich evenwel snel en op vrij grote schaal aan beide zijden van de lijn uitbreidt ondervindt het naast voordeel ook hinder van deze spoor weg.

Als Deurne zich in ditzelfde tempo blijft ontplooien, moet dit nog meer strubbeling door de z.g. Vlierdense overweg gerekend worden. Voor een plaats, die vooruit wil wordt zo’n spoorwegovergang een rem. Het kan voor een gemeente niet goed zijn, dat een onderdeel al teveel van het centrum is afgesloten.

Deurne is geen machtig industrie centrum, maar ook met de belangen van kleinere gemeenten zou een overheidsinstelling als de spoorwegen rekening moeten houden. Nu de lijn Eindhoven Venlo geëlektrificeerd wordt, komt er voor Utrecht wellicht in geschikte gelegenheid het Deurnse stationsemplacement en het rangeerterrein is kritisch te bekijken.

Een overweg moet geen lastpost zijn, doch slechts een beveiliging voor het wegverkeer. Misschien kunnen de technici van Utrecht een bevredigende oplossing uitknobbelen? Anders staat Deurne dan veel misère te wachten....