Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis Vanaf 1 januari 2025 wordt dat Iedere eerste maandagochtend en derde woensdagochtend van de maand. |
Piet Fransen (1869-1950): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (9 tussenliggende versies door 4 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 9: | Regel 9: | ||
| overl.plaats = Vlierden | | overl.plaats = Vlierden | ||
| overl.datum = 12 november 1950 | | overl.datum = 12 november 1950 | ||
| partner(s) = Martina Goossens (1872-1909)<br> Anna Catharina Gielens (1884-1960) | | partner(s) = (1) Martina Goossens (1872-1909)<br>(2) Anna Catharina Gielens (1884-1960) | ||
| beroep(en) = veldwachter | | beroep(en) = veldwachter | ||
}} | }} | ||
'''Piet Fransen (1869-1950)''' was van 30 december 1892 | {{link stamboom|stamboom=''[[Fransen]]''}} | ||
'''Piet Fransen (1869-1950)''' was van 30 december 1892 tot 31 december 1925 [[Rijksveldwacht Deurne|veldwachter]] in de [[gemeente Vlierden]] en later ook gemeentedeurwaarder. | |||
Piet Fransen was een zoon, en in het ambt de opvolger, van [[Paulus Fransen (1833-1896)]] en Catharina van Hout (1835-1911). | |||
Hij huwde 9 januari 1902 in Vlierden met Martina Goossens, (Deurne 16 oktober 1872 - Vlierden 12 januari 1909), dochter van [[Johannis Josephus Goossens (1839-1919)]] en Josina Kuunders (1839-1907). | |||
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen: | |||
# Paulina Maria Wilhelmina, (Vlierden 25 juli 1903 - Deurne 27 december 1983). Zij huwde met [[Hendricus Knapen (1899-1947)]]. | |||
# Josephus Hubertus, (Vlierden 14 oktober 1904 - Vlierden 2 mei 1915). | |||
# [[Hubertus Cornelis Fransen (1905-1974)|Hubertus Cornelis]], (Vlierden 9 november 1905 - Geldrop 12 juli 1974). Hij huwde met Helena Hubertina van der Weerden (1910-2001). | |||
# Francisca Catharina Maria, (Vlierden 18 december 1906 - Helmond 17 maart 1993). Zij huwde op 11 april 1936 in Helmond met Johannes Wilhelmus Antonius Maria Slegers (Helmond 1912-1968 Helmond). | |||
Hij hertrouwde op 14 april 1910 in Vlierden met Anna Catharina Gielens, (Meijel 9 november 1884 - Vlierden 9 februari 1960), dochter van Johannes Gielens (Meijel 1851-1930 Asten) en Hendrina van den Boomen (Deurne 1859-1931 Asten). | |||
Uit dit tweede huwelijk werden nog de volgende kinderen geboren: | |||
# <li value=5>Johanna Martina Maria, (Vlierden 22 september 1910 - Vlierden 30 juli 1969). Zij bleef ongehuwd. | |||
# Anna Petronella Maria (Annie) (tweeling), (Vlierden 4 juli 1912 - Maastricht 21 november 1993). Zij huwde (1) op 6 april 1940 in Helmond met Joseph Franciscus Petrus Relou (Helmond 1901-1970 Helmond) en (2) met Antonius Kleijngeld. Haar buitenechtelijk kind [[Arnoldus Antonius Maria Fransen (1943-1944)|Tonneke Fransen]] was bij de bevrijding van Vlierden op 23 september 1944 dodelijk oorlogsslachtoffer. | |||
# [[Ferdinand Henricus Maria Fransen (1912-1981)|Ferdinand Henricus Maria]] (tweeling), (Vlierden 4 juli 1912 - Deurne 5 oktober 1981). Hij huwde met Henrica Maria Verberne (1918-1982). | |||
# [[Josephus Hubertus Maria Fransen (1915-1985)|Josephus Hubertus Maria]], (Vlierden 7 mei 1915 - Blerick 20 december 1985). Hij huwde met Gertruda Jacoba Maria Elisabeth Reijnen (1915-). | |||
# Mathea Hendrika Maria, (Vlierden 9 oktober 1918 - Vlierden 16 oktober 1919). | |||
# [[Hendrikus Martinus Maria]], (Vlierden 9 november 1920) | |||
# Mathea, (Vlierden 16 april 1923 - Nijmegen 17 maart 1947). Zij bleef ongehuwd. | |||
# Catharina, (Vlierden 3 november 1925 - Eindhoven 19 maart 2005). Zij huwde op 29 april 1965 met Piet de Rooij. | |||
== Veldwachter == | |||
Op 7 december 1892 nam Paulus Fransen op eigen verzoek ontslag en zijn zoon Piet volgde hem op met een salaris van 275 gulden per jaar. | |||
In 1904 verzocht veldwachter Piet Fransen om salarisverhoging. Hij ontving 30 gulden kledinggeld en moest 's zondags altijd gekleed in uniform en met sabel in het openbaar verschijnen. Door de week hoefde hij alleen maar als veldwachter herkenbaar te zijn aan zijn broek en pet. Bij de behandeling van het verzoek in de raadsvergadering wilde men zich eerst op de hoogte stellen van de salarissen van de veldwachters in de vergelijkbare dorpen Lierop (280 gulden), Stiphout (300 gulden) en Liessel (450 gulden). Een van de raadsleden stelde dat men iemand die een gulden per dag verdiende toch werkelijk geen bedelaar kon noemen. Bovendien wist het raadslid dat de veldwachter vroeger 200 gulden per jaar verdiende. Het voorstel om het salaris met 25 gulden te verhogen werd uiteindelijk verworpen. In de volgende raadsvergadering kwam het voorstel evenwel opnieuw aan de orde waarbij de raadsleden [[Eimericus Verstappen|Verstappen]] en [[Huibert Coolen|Coolen]] pleitten vóór verhoging. Toen Verstappen aanvoerde dat Piet Fransen altijd gedienstig was en op zijn gedrag niets viel aan te merken bracht [[Hendrik Kemps|Kemps]] daar tegenin dat dit niet meer dan zijn plicht was en weer kon de veldwachter fluiten naar zijn salarisverhoging.<ref>13-5-1904 Nieuw Adm.Arch.Vlierden inv.nr. 4 raadsnotulen</ref> | In 1904 verzocht veldwachter Piet Fransen om salarisverhoging. Hij ontving 30 gulden kledinggeld en moest 's zondags altijd gekleed in uniform en met sabel in het openbaar verschijnen. Door de week hoefde hij alleen maar als veldwachter herkenbaar te zijn aan zijn broek en pet. Bij de behandeling van het verzoek in de raadsvergadering wilde men zich eerst op de hoogte stellen van de salarissen van de veldwachters in de vergelijkbare dorpen Lierop (280 gulden), Stiphout (300 gulden) en Liessel (450 gulden). Een van de raadsleden stelde dat men iemand die een gulden per dag verdiende toch werkelijk geen bedelaar kon noemen. Bovendien wist het raadslid dat de veldwachter vroeger 200 gulden per jaar verdiende. Het voorstel om het salaris met 25 gulden te verhogen werd uiteindelijk verworpen. In de volgende raadsvergadering kwam het voorstel evenwel opnieuw aan de orde waarbij de raadsleden [[Eimericus Verstappen|Verstappen]] en [[Huibert Coolen|Coolen]] pleitten vóór verhoging. Toen Verstappen aanvoerde dat Piet Fransen altijd gedienstig was en op zijn gedrag niets viel aan te merken bracht [[Hendrik Kemps|Kemps]] daar tegenin dat dit niet meer dan zijn plicht was en weer kon de veldwachter fluiten naar zijn salarisverhoging.<ref>13-5-1904 Nieuw Adm.Arch.Vlierden inv.nr. 4 raadsnotulen</ref> | ||
Het bestaan was zwaar voor veldwachter Fransen. vroeger kon hij er nog wat bijverdienen door het verrichten van ontginningswerkzaamheden op de gemeentegrond of door het rondbrengen van belastingaanslagen. Maar deze extraatjes waren komen te vervallen en sinds hij weduwnaar was geworden moest hij een huishoudster betalen en vier kinderen verzorgen. | Het bestaan was zwaar voor veldwachter Fransen. vroeger kon hij er nog wat bijverdienen door het verrichten van ontginningswerkzaamheden op de gemeentegrond of door het rondbrengen van belastingaanslagen. Maar deze extraatjes waren komen te vervallen en sinds hij weduwnaar was geworden moest hij een huishoudster betalen en vier kinderen verzorgen. | ||
<br>Uiteindelijk moest de Noord-Brabantse afdeling van de Nederlandse [[Katholieke Politiebond Sint Michaël|Politiebond]] er in 1916 aan te pas komen om de Vlierdense bestuurders zo ver te krijgen het salaris tot een aanvaardbaar peil op te trekken. Zelfs bij zijn 25-jarig ambtsjubileum in 1918 sprak de plaatselijke correspondent van de krant, die uiteraard aandacht besteedde aan deze mijlpaal, de hoop uit dat bij deze gelegenheid zijn salaris door het gemeentebestuur eens flink verhoogd zou worden. Toen Piet Fransen twee jaar later tevens gemeentedeurwaarder werd en de plaatselijke belastingen mocht innen werd zijn financiële positie wat rooskleuriger. Vlak voor de samenvoeging met Deurne werd voor Fransen, als genoegdoening voor het hongerloontje dat hij vele jaren had gehad, zelfs zo'n gunstige pensioenregeling ontworpen dat de provincie er bezwaar tegen maakte. | <br>Uiteindelijk moest de Noord-Brabantse afdeling van de Nederlandse [[Katholieke Politiebond Sint Michaël|Politiebond]] er in 1916 aan te pas komen om de Vlierdense bestuurders zo ver te krijgen het salaris tot een aanvaardbaar peil op te trekken. Zelfs bij zijn 25-jarig ambtsjubileum in 1918 sprak de plaatselijke correspondent van de krant, die uiteraard aandacht besteedde aan deze mijlpaal, de hoop uit dat bij deze gelegenheid zijn salaris door het gemeentebestuur eens flink verhoogd zou worden. Toen Piet Fransen twee jaar later tevens gemeentedeurwaarder werd en de plaatselijke belastingen mocht innen werd zijn financiële positie wat rooskleuriger. Vlak voor de samenvoeging met Deurne werd voor Fransen, als genoegdoening voor het hongerloontje dat hij vele jaren had gehad, zelfs zo'n gunstige pensioenregeling ontworpen dat de provincie er bezwaar tegen maakte. | ||
Na de fusie van de [[gemeente Deurne en Liessel]] met de gemeente [[Vlierden]] per 1 januari 1926 was hij nog tot 1 januari 1929 veldwachter van deze nieuwe [[gemeente Deurne]]. | |||
Door de samenvoeging van Vlierden met Deurne kwam ook een einde aan de zelfstandige positie van de Vlierdense veldwachter. | Door de samenvoeging van Vlierden met Deurne kwam ook een einde aan de zelfstandige positie van de Vlierdense veldwachter. | ||
Huidige versie van 28 apr 2023 om 22:45
| Piet Fransen | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Piet Fransen | |
| Geboorteplaats | Vlierden | |
| Geboortedatum | 27 juli 1869 | |
| Overl.plaats | Vlierden | |
| Overl.datum | 12 november 1950 | |
| Partner(s) | (1) Martina Goossens (1872-1909) (2) Anna Catharina Gielens (1884-1960) | |
| Beroep(en) | veldwachter | |
Piet Fransen (1869-1950) was van 30 december 1892 tot 31 december 1925 veldwachter in de gemeente Vlierden en later ook gemeentedeurwaarder.
Piet Fransen was een zoon, en in het ambt de opvolger, van Paulus Fransen (1833-1896) en Catharina van Hout (1835-1911).
Hij huwde 9 januari 1902 in Vlierden met Martina Goossens, (Deurne 16 oktober 1872 - Vlierden 12 januari 1909), dochter van Johannis Josephus Goossens (1839-1919) en Josina Kuunders (1839-1907).
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen:
- Paulina Maria Wilhelmina, (Vlierden 25 juli 1903 - Deurne 27 december 1983). Zij huwde met Hendricus Knapen (1899-1947).
- Josephus Hubertus, (Vlierden 14 oktober 1904 - Vlierden 2 mei 1915).
- Hubertus Cornelis, (Vlierden 9 november 1905 - Geldrop 12 juli 1974). Hij huwde met Helena Hubertina van der Weerden (1910-2001).
- Francisca Catharina Maria, (Vlierden 18 december 1906 - Helmond 17 maart 1993). Zij huwde op 11 april 1936 in Helmond met Johannes Wilhelmus Antonius Maria Slegers (Helmond 1912-1968 Helmond).
Hij hertrouwde op 14 april 1910 in Vlierden met Anna Catharina Gielens, (Meijel 9 november 1884 - Vlierden 9 februari 1960), dochter van Johannes Gielens (Meijel 1851-1930 Asten) en Hendrina van den Boomen (Deurne 1859-1931 Asten).
Uit dit tweede huwelijk werden nog de volgende kinderen geboren:
- Johanna Martina Maria, (Vlierden 22 september 1910 - Vlierden 30 juli 1969). Zij bleef ongehuwd.
- Anna Petronella Maria (Annie) (tweeling), (Vlierden 4 juli 1912 - Maastricht 21 november 1993). Zij huwde (1) op 6 april 1940 in Helmond met Joseph Franciscus Petrus Relou (Helmond 1901-1970 Helmond) en (2) met Antonius Kleijngeld. Haar buitenechtelijk kind Tonneke Fransen was bij de bevrijding van Vlierden op 23 september 1944 dodelijk oorlogsslachtoffer.
- Ferdinand Henricus Maria (tweeling), (Vlierden 4 juli 1912 - Deurne 5 oktober 1981). Hij huwde met Henrica Maria Verberne (1918-1982).
- Josephus Hubertus Maria, (Vlierden 7 mei 1915 - Blerick 20 december 1985). Hij huwde met Gertruda Jacoba Maria Elisabeth Reijnen (1915-).
- Mathea Hendrika Maria, (Vlierden 9 oktober 1918 - Vlierden 16 oktober 1919).
- Hendrikus Martinus Maria, (Vlierden 9 november 1920)
- Mathea, (Vlierden 16 april 1923 - Nijmegen 17 maart 1947). Zij bleef ongehuwd.
- Catharina, (Vlierden 3 november 1925 - Eindhoven 19 maart 2005). Zij huwde op 29 april 1965 met Piet de Rooij.
Veldwachter[bewerken | brontekst bewerken]
Op 7 december 1892 nam Paulus Fransen op eigen verzoek ontslag en zijn zoon Piet volgde hem op met een salaris van 275 gulden per jaar.
In 1904 verzocht veldwachter Piet Fransen om salarisverhoging. Hij ontving 30 gulden kledinggeld en moest 's zondags altijd gekleed in uniform en met sabel in het openbaar verschijnen. Door de week hoefde hij alleen maar als veldwachter herkenbaar te zijn aan zijn broek en pet. Bij de behandeling van het verzoek in de raadsvergadering wilde men zich eerst op de hoogte stellen van de salarissen van de veldwachters in de vergelijkbare dorpen Lierop (280 gulden), Stiphout (300 gulden) en Liessel (450 gulden). Een van de raadsleden stelde dat men iemand die een gulden per dag verdiende toch werkelijk geen bedelaar kon noemen. Bovendien wist het raadslid dat de veldwachter vroeger 200 gulden per jaar verdiende. Het voorstel om het salaris met 25 gulden te verhogen werd uiteindelijk verworpen. In de volgende raadsvergadering kwam het voorstel evenwel opnieuw aan de orde waarbij de raadsleden Verstappen en Coolen pleitten vóór verhoging. Toen Verstappen aanvoerde dat Piet Fransen altijd gedienstig was en op zijn gedrag niets viel aan te merken bracht Kemps daar tegenin dat dit niet meer dan zijn plicht was en weer kon de veldwachter fluiten naar zijn salarisverhoging.[1]
Het bestaan was zwaar voor veldwachter Fransen. vroeger kon hij er nog wat bijverdienen door het verrichten van ontginningswerkzaamheden op de gemeentegrond of door het rondbrengen van belastingaanslagen. Maar deze extraatjes waren komen te vervallen en sinds hij weduwnaar was geworden moest hij een huishoudster betalen en vier kinderen verzorgen.
Uiteindelijk moest de Noord-Brabantse afdeling van de Nederlandse Politiebond er in 1916 aan te pas komen om de Vlierdense bestuurders zo ver te krijgen het salaris tot een aanvaardbaar peil op te trekken. Zelfs bij zijn 25-jarig ambtsjubileum in 1918 sprak de plaatselijke correspondent van de krant, die uiteraard aandacht besteedde aan deze mijlpaal, de hoop uit dat bij deze gelegenheid zijn salaris door het gemeentebestuur eens flink verhoogd zou worden. Toen Piet Fransen twee jaar later tevens gemeentedeurwaarder werd en de plaatselijke belastingen mocht innen werd zijn financiële positie wat rooskleuriger. Vlak voor de samenvoeging met Deurne werd voor Fransen, als genoegdoening voor het hongerloontje dat hij vele jaren had gehad, zelfs zo'n gunstige pensioenregeling ontworpen dat de provincie er bezwaar tegen maakte.
Na de fusie van de gemeente Deurne en Liessel met de gemeente Vlierden per 1 januari 1926 was hij nog tot 1 januari 1929 veldwachter van deze nieuwe gemeente Deurne.
Door de samenvoeging van Vlierden met Deurne kwam ook een einde aan de zelfstandige positie van de Vlierdense veldwachter.
Bronnen, noten en/of referenties
|