Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Boudewijn de Hen (1950): verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| (3 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 12: | Regel 12: | ||
| beroep(en) = beroepsmilitair | | beroep(en) = beroepsmilitair | ||
}} | }} | ||
[[Bestand:B. d. Hen.jpg|thumb | [[Bestand:B. d. Hen.jpg|thumb|400px|Uitreiking door de minister van Defensie mr. F.H.G. de Grave.]] | ||
[[Bestand:B. de Hen.jpg|thumb | [[Bestand:B. de Hen.jpg|thumb|400px|Boudewijn en zijn vrouw Karin worden gefeliciteerd door Jan van der Valk, algemeen secretaris dagelijks bestuur Vakbond voor Burger- en Militair defensiepersoneel (VBM. <br>Foto's: collectie Wil van Deursen]] | ||
'''Boudewijn de Hen (1950)''' is in Deurne vooral bekend als presentator bij de vroegere [[Stichting Lokale Omroep Deurne]] (SLOD) en medeorganisator van de [[Peelland Taptoe]]. | |||
==Afkomst en gezin== | |||
Boudewijn is de zoon van Hendrik Boudewijn de Hen (Amsterdam 1910-1992) en Eva Dina van Sijda (Lienden 1915-2013 Ochten). | |||
Hij is getrouwd met Karin Pfotenhauer, (Fallingbostel (Duitsland) 7 juni 1961). Het gezin telt twee kinderen: | |||
* Michel, (4 april 1982). | |||
* Sebastian, (4 februari 1988). | |||
==Maatschappelijke carrière== | ==Maatschappelijke carrière== | ||
Boudewijn volgde de lagere school in Amsterdam en ging daar ook naar de mulo. | Boudewijn volgde de lagere school in Amsterdam en ging daar ook naar de mulo. | ||
Na het behalen van de lagere detailhandels vakschool moest hij op 8 september 1970 in militaire dienst. Het beviel hem daar zo goed dat hij besloot om, na het vervullen van zijn dienstplicht, Kort Verband Vrijwilliger ( | Na het behalen van de lagere detailhandels vakschool moest hij op 8 september 1970 in militaire dienst. Het beviel hem daar zo goed dat hij besloot om, na het vervullen van zijn dienstplicht, Kort Verband Vrijwilliger (KVV'er) te worden. Hij werd geplaatst bij de groep geleide wapens (GGW) van de Koninklijke Luchtmacht in Stolzenau (Duitsland). Hierna besloot hij, intussen bevorderd tot sergeant, om beroepsmilitair te worden. Hij woonde in Stolzenau van 1971 tot 1995. | ||
Door bezuinigingen bij Defensie en de verminderde dreiging vanuit het Oostblok werd | Door bezuinigingen bij Defensie en de verminderde dreiging vanuit het Oostblok werd besloten om deze Groep Geleide Wapens te ontmantelen en samen te voegen met een andere luchtmachteenheid. Deze nieuwe GGW werd gestationeerd op vliegbasis De Peel in Noord-Brabant. Om deze reden moest Boudewijn met zijn gezin verhuizen naar Nederland en ging hij op 1 juli 1995 in Deurne wonen. | ||
Tijdens zijn carrière maakte sergeant De Hen diverse keren promotie en werd uiteindelijk adjudant. In 2012 ging hij als zodanig, na | Tijdens zijn carrière maakte sergeant De Hen diverse keren promotie en werd uiteindelijk adjudant. In 2012 ging hij als zodanig, na tweeënveertig jaar trouwe dienst, met pensioen. | ||
==Sociaal/cultureel== | ==Sociaal/cultureel== | ||
*Boudewijn was | *Boudewijn was vanaf 1986 afdelingsvoorzitter van de Landelijke Korporaalsvereniging en zette zich in voor de repatriëring van luchtmachtpersoneel en hun gezinnen uit Duitsland. | ||
*Hij maakte zich sterk voor betere woonsituaties voor | *Hij maakte zich sterk voor betere woonsituaties voor luchtmachtgezinnen in Duitsland. | ||
*Vanaf 1995 was hij bestuurslid van de afdeling Volkel/De Peel van de militaire vakbond VBM/NOV. | *Vanaf 1995 was hij bestuurslid van de afdeling Volkel/De Peel van de militaire vakbond VBM/NOV. | ||
*Van 1988 tot 1997 was hij lid van het Sinterklaascomité in Stolzenau, waar de Duitse bevolking al snel betrokken werd bij de activiteiten voor Nederlandse defensiewerkers. Na zijn plaatsing bij GGW De Peel was hij secretaris | *Van 1988 tot 1997 was hij lid van het Sinterklaascomité in Stolzenau, waar de Duitse bevolking al snel betrokken werd bij de activiteiten voor Nederlandse defensiewerkers. Na zijn plaatsing bij GGW De Peel was hij secretaris van 1995 tot 1997 van het Sinterklaascomité. | ||
* | *Vanaf 1988 was hij voorzitter van het Onderdeel Overleg Orgaan/Medezeggenschap Commissie. In deze hoedanigheid leverde hij een belangrijke bijdrage aan de verplaatsing van de GGW naar Nederland. | ||
*Hij was voorzitter van | *Hij was voorzitter van Defensieonderdeel Medezeggenschapscommissie (DMC) van de Koninklijke Luchtmacht) en lid van de Centrale Medezeggenschapscommissie (CMC) bij defensie. | ||
*Van 1995 tot 1999 was hij medeorganisator | *Van 1995 tot 1999 was hij medeorganisator en coördinator van de Peelland Taptoe Deurne. Deze taptoe organiseerde hij samen met [[drumfanfare Deurne]]. | ||
*Hij was van 1996 tot 1999 programmamaker en presentator radioprogramma HORiZON bij de [[Stichting Lokale Omroep Deurne]] (SLOD). In 1999 stopte deze omroep met haar activiteiten en verhuisde Boudewijn met zijn programma naar omroep Venray. Hij is daar tot op de dag van vandaag actief. | *Hij was van 1996 tot 1999 programmamaker en presentator van het radioprogramma HORiZON bij de [[Stichting Lokale Omroep Deurne]] (SLOD). In 1999 stopte deze omroep met haar activiteiten en verhuisde Boudewijn met zijn programma naar omroep Venray. Hij is daar tot op de dag van vandaag actief. | ||
==Onderscheidingen== | ==Onderscheidingen== | ||
*Op 26 april 2002 werd Boudewijn benoemd tot [[ | *Op 26 april 2002 werd Boudewijn benoemd tot [[lid in de Orde van Oranje-Nassau]]. Het was een onderscheiding met zwaarden in het draaginsigne, hetgeen betekent dat de gedecoreerde een militair is. De onderscheiding werd uitgereikt door de minister van Defensie mr. F.H.G. de Grave te 's-Gravenhage | ||
*Op 8 september 2006 kreeg hij na 36 jaar dienstverband de gouden medaille voor langdurige, eerlijke en trouwe militaire dienst. | *Op 8 september 2006 kreeg hij na 36 jaar dienstverband de gouden medaille voor langdurige, eerlijke en trouwe militaire dienst. | ||
*De | *De luchtmachtmedaille als blijk van waardering voor langdurige operationele dienst ontving hij op 10 april 2007. | ||
Huidige versie van 4 jul 2022 om 14:12
| Boudewijn de Hen | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Boudewijn de Hen | |
| Roepnaam | Boudewijn | |
| Geboorteplaats | Amsterdam | |
| Geboortedatum | 16 november 1950 | |
| Partner(s) | Karin Pfotenhauer | |
| Beroep(en) | beroepsmilitair | |
Boudewijn de Hen (1950) is in Deurne vooral bekend als presentator bij de vroegere Stichting Lokale Omroep Deurne (SLOD) en medeorganisator van de Peelland Taptoe.
Afkomst en gezin[bewerken | brontekst bewerken]
Boudewijn is de zoon van Hendrik Boudewijn de Hen (Amsterdam 1910-1992) en Eva Dina van Sijda (Lienden 1915-2013 Ochten).
Hij is getrouwd met Karin Pfotenhauer, (Fallingbostel (Duitsland) 7 juni 1961). Het gezin telt twee kinderen:
- Michel, (4 april 1982).
- Sebastian, (4 februari 1988).
Maatschappelijke carrière[bewerken | brontekst bewerken]
Boudewijn volgde de lagere school in Amsterdam en ging daar ook naar de mulo.
Na het behalen van de lagere detailhandels vakschool moest hij op 8 september 1970 in militaire dienst. Het beviel hem daar zo goed dat hij besloot om, na het vervullen van zijn dienstplicht, Kort Verband Vrijwilliger (KVV'er) te worden. Hij werd geplaatst bij de groep geleide wapens (GGW) van de Koninklijke Luchtmacht in Stolzenau (Duitsland). Hierna besloot hij, intussen bevorderd tot sergeant, om beroepsmilitair te worden. Hij woonde in Stolzenau van 1971 tot 1995.
Door bezuinigingen bij Defensie en de verminderde dreiging vanuit het Oostblok werd besloten om deze Groep Geleide Wapens te ontmantelen en samen te voegen met een andere luchtmachteenheid. Deze nieuwe GGW werd gestationeerd op vliegbasis De Peel in Noord-Brabant. Om deze reden moest Boudewijn met zijn gezin verhuizen naar Nederland en ging hij op 1 juli 1995 in Deurne wonen.
Tijdens zijn carrière maakte sergeant De Hen diverse keren promotie en werd uiteindelijk adjudant. In 2012 ging hij als zodanig, na tweeënveertig jaar trouwe dienst, met pensioen.
Sociaal/cultureel[bewerken | brontekst bewerken]
- Boudewijn was vanaf 1986 afdelingsvoorzitter van de Landelijke Korporaalsvereniging en zette zich in voor de repatriëring van luchtmachtpersoneel en hun gezinnen uit Duitsland.
- Hij maakte zich sterk voor betere woonsituaties voor luchtmachtgezinnen in Duitsland.
- Vanaf 1995 was hij bestuurslid van de afdeling Volkel/De Peel van de militaire vakbond VBM/NOV.
- Van 1988 tot 1997 was hij lid van het Sinterklaascomité in Stolzenau, waar de Duitse bevolking al snel betrokken werd bij de activiteiten voor Nederlandse defensiewerkers. Na zijn plaatsing bij GGW De Peel was hij secretaris van 1995 tot 1997 van het Sinterklaascomité.
- Vanaf 1988 was hij voorzitter van het Onderdeel Overleg Orgaan/Medezeggenschap Commissie. In deze hoedanigheid leverde hij een belangrijke bijdrage aan de verplaatsing van de GGW naar Nederland.
- Hij was voorzitter van Defensieonderdeel Medezeggenschapscommissie (DMC) van de Koninklijke Luchtmacht) en lid van de Centrale Medezeggenschapscommissie (CMC) bij defensie.
- Van 1995 tot 1999 was hij medeorganisator en coördinator van de Peelland Taptoe Deurne. Deze taptoe organiseerde hij samen met drumfanfare Deurne.
- Hij was van 1996 tot 1999 programmamaker en presentator van het radioprogramma HORiZON bij de Stichting Lokale Omroep Deurne (SLOD). In 1999 stopte deze omroep met haar activiteiten en verhuisde Boudewijn met zijn programma naar omroep Venray. Hij is daar tot op de dag van vandaag actief.
Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]
- Op 26 april 2002 werd Boudewijn benoemd tot lid in de Orde van Oranje-Nassau. Het was een onderscheiding met zwaarden in het draaginsigne, hetgeen betekent dat de gedecoreerde een militair is. De onderscheiding werd uitgereikt door de minister van Defensie mr. F.H.G. de Grave te 's-Gravenhage
- Op 8 september 2006 kreeg hij na 36 jaar dienstverband de gouden medaille voor langdurige, eerlijke en trouwe militaire dienst.
- De luchtmachtmedaille als blijk van waardering voor langdurige operationele dienst ontving hij op 10 april 2007.