Heeft u correcties, aanvullingen of foto's bij een artikel dan kunt u die hier mailen.
Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank!
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis

Mensen, meningen en gedachten: verschil tussen versies

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Mensen, meningen en gedachten''' was een wekelijkse krantenrubriek door pater Ad de Boer SVD De rubriek van pater Ad de Boer verscheen voor het eerst in 1972 ...')
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1: Regel 1:
'''Mensen, meningen en gedachten''' was een wekelijkse krantenrubriek door [[pater Ad de Boer SVD]]
'''Mensen, meningen en gedachten''' was een wekelijkse krantenrubriek door de SVD-pater [[Adrianus Josephus de Boer (1924-1992)|Ad de Boer]], eerst in [[Peelbelang]] en later in het [[Weekblad voor Deurne]].




De rubriek van pater Ad de Boer verscheen voor het eerst in 1972 in [[Peelbelang]]. De onderwerpen waren zeer gevarieerd, later verschenen zijn stukjes ook in het [[Weekblad voor Deurne]]. In deze rubriek probeerde pater Ad de Boer zijn lezers, meer dan 20 jaar lang, ''een goede gedachte mee te geven en een lichtpuntje voor de nieuwe week''.
De rubriek van pater Ad de Boer verscheen voor het eerst in 1972 in Peelbelang. De onderwerpen waren zeer gevarieerd. In deze rubriek probeerde pater Ad de Boer zijn lezers, meer dan twintig jaar lang, ''een goede gedachte mee te geven en een lichtpuntje voor de nieuwe week''.


Een jaar voor zijn dood schreef hij een artikel met de titel ''Afscheid nemen van deze aarde'', niet vermoedend dat dit een jaar later voor hem actueel zou worden. ''Wie sterft laat alles achter, het zijn, het spreken, het denken en vooral het liefhebben. Alles laat hij achter en dat valt niet mee''.
Een jaar voor zijn dood schreef hij een artikel met de titel ''Afscheid nemen van deze aarde'', niet vermoedend dat dit een jaar later voor hem actueel zou worden. ''Wie sterft laat alles achter, het zijn, het spreken, het denken en vooral het liefhebben. Alles laat hij achter en dat valt niet mee''.


Toen de ziekte van Pater Ad de Boer zich verergerde werd hij in het Radboudziekenhuis in Nijmegen opgenomen en schreef hij een laatste bijdrage als afscheid aan zijn lezersschare. Daarin veronderstelde hij onder andere dat hij wellicht teveel eer had gekregen voor zijn ''eenvoudige stukjes''. ''Het ga u allen goed'' zo schreef hij en eindigde met een gedichtje uit het boekje ''Religieuze Poëzie'' met de titel ''Moeilijk afscheid''.
Toen de ziekte van pater Ad de Boer zich verergerde werd hij in het Radboudziekenhuis in Nijmegen opgenomen en schreef hij een laatste bijdrage als afscheid aan zijn lezersschare. Daarin veronderstelde hij onder andere dat hij wellicht teveel eer had gekregen voor zijn ''eenvoudige stukjes''. ''Het ga u allen goed'' zo schreef hij en eindigde met een gedichtje uit het boekje ''Religieuze Poëzie'' met de titel ''Moeilijk afscheid''.


{{DEFAULTSORT:Mensen, meningen en gedachten}}
{{DEFAULTSORT:Mensen, meningen en gedachten}}
[[categorie:Pers]]
[[categorie:Pers]]
[[categorie:Literatuur]]
[[categorie:Literatuur]]

Huidige versie van 2 apr 2018 om 13:42

Mensen, meningen en gedachten was een wekelijkse krantenrubriek door de SVD-pater Ad de Boer, eerst in Peelbelang en later in het Weekblad voor Deurne.


De rubriek van pater Ad de Boer verscheen voor het eerst in 1972 in Peelbelang. De onderwerpen waren zeer gevarieerd. In deze rubriek probeerde pater Ad de Boer zijn lezers, meer dan twintig jaar lang, een goede gedachte mee te geven en een lichtpuntje voor de nieuwe week.

Een jaar voor zijn dood schreef hij een artikel met de titel Afscheid nemen van deze aarde, niet vermoedend dat dit een jaar later voor hem actueel zou worden. Wie sterft laat alles achter, het zijn, het spreken, het denken en vooral het liefhebben. Alles laat hij achter en dat valt niet mee.

Toen de ziekte van pater Ad de Boer zich verergerde werd hij in het Radboudziekenhuis in Nijmegen opgenomen en schreef hij een laatste bijdrage als afscheid aan zijn lezersschare. Daarin veronderstelde hij onder andere dat hij wellicht teveel eer had gekregen voor zijn eenvoudige stukjes. Het ga u allen goed zo schreef hij en eindigde met een gedichtje uit het boekje Religieuze Poëzie met de titel Moeilijk afscheid.