Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Gijsbertus Antonius van den Brink (1927-2014): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 15: | Regel 15: | ||
==Algemeen:== | ==Algemeen:== | ||
Bert was de zoon van Boudewijn Gijsbertus van den Brink (1889-1979) en Johanna Pandelaar (1890-1970). Hij huwde met Joanna Petronella Coleta Maria Roosen en | Bert was de zoon van Boudewijn Gijsbertus van den Brink (1889-1979) en Johanna Pandelaar (1890-1970). Hij huwde met Joanna Petronella Coleta Maria Roosen en woonde sinds 1958 aan de Warande in Deurne. Het gezin telt vier kinderen: | ||
# Boudewijn Stefanus (1954) | # Boudewijn Stefanus (1954) |
Versie van 14 apr 2015 12:44
Gijsbertus Antonius (Bert) van den Brink (1927-2014) was oprichter en directeur van de kalkzandsteenfabriek de Hoogdonk in Liessel.
Algemeen:
Bert was de zoon van Boudewijn Gijsbertus van den Brink (1889-1979) en Johanna Pandelaar (1890-1970). Hij huwde met Joanna Petronella Coleta Maria Roosen en woonde sinds 1958 aan de Warande in Deurne. Het gezin telt vier kinderen:
- Boudewijn Stefanus (1954)
- Anet Agnes Maria (1959)
- Carien Gezzelina Maria (1961)
- Nicolette Agnes Maria (1963)
Maatschappelijke carrière:
Bert volgde na de lagere school Mulo B en ging vervolgens naar de HTS.
Hij was oprichter en directeur van een drietal kalkzandsteenfabrieken:
- Hoogdonk in Liessel
- Boudewijn in Ossendrecht
- Silicaatsteen in Genk (België)
Bert heeft na de oprichting en start van de kalkzandsteenfabriek in 1958 aan veel mensen in de gemeente Deurne werkgelegenheid geboden. Tijdens het begin van de recessie van 1981 werkten er 54 mensen. Twee jaar later nog maar 24 maar in de jaren daarna groeide het bedrijf weer flink en begin jaren 90 toen Bert met pensioen ging, werkten er 72 mensen. De Brink, een grote waterplas die na de werkzaamheden is overgebleven en zijn naam draagt, wordt nu gebruikt als viswater.
Sociaal/cultureel:
Tot het jaar 2002 werd bij kalkzandsteenfabriek Hoogdonk het zand met een baggerinstallatie uitgebaggerd. Al het materiaal werd daarbij op een grote zeef gestort en op die zeef bleven onder andere ook fossielen achter. Deze fossielen, beenderen, walviswervels, haaientanden maar ook versteend hout en versteende plantenresten dateren uit het Mioceen en het Plioceen.
Het overgrote deel van de opgebaggerde fossielen werd echter door Bert van den Brink beschikbaar gesteld aan het Klok en Peel Museum in Asten, alwaar de afdeling Paleontologie een grote en mooie collectie van de vele fossielen toont.
Ook Heemkundekring H.N. Ouwerling heeft een aantal versteende fossielen die afkomstig zijn van de Hoogdonk.
Verder heeft Bert een belangrijke bijdrage geleverd aan de restauratie van het orgel in de Gerarduskerk en het parochiehuis in de Walsberg.
Hij was vanaf het begin lid van het Deurnes Industrieel Contact (D.I.C) en jarenlang lid van de Lions Club Deurne.
Onderscheidingen:
- In 1985 werd Bert in België benoemd tot Ridder in de Orde van Leopold II.
- Op 16 april 1992 volgde de Nederlandse onderscheiding Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Burgemeester Smeets reikte deze onderscheiding uit.
Literatuur:
Bert heeft medewerking verleend aan de totstandkoming van het Boek “Brabant tussen walvissen en mastodonten” van de bioloog en schrijver Noud Peters. In het boek worden ook de historische vondsten uit Liessel beschreven.