Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Zeilbergsestraat 38-42
Zeilbergsestraat 38, 40 en 42 zijn drie adressen in Deurne. De geschiedenis bestaat uit een periode dat het één huis was, en uit een periode dat het in drie woningen gesplitst was.
Bouw- en eigendomsgeschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Bouw en vroegste geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Piet Munsters Hendrikzn. kocht rond 1870 van Piet Munsters Janszn. een deel van het kadastraal perceel D 1145, toen nog 'leeg' agrarisch land. De nieuwe eigenaar liet daarop een bakkerij bouwen. Deze nu bebouwde afsplitsing van het grotere agrarisch perceel werd kadastraal bekend als D 1530. Het bouwland D 1531 hoorde er ook bij. Al vrij snel werd de bakkerij afgebroken, en bleef er een leeg erf over. Munsters liet hier rond 1881 een nieuw huis bouwen, de verre voorganger van het huidige. Bij de nieuwbouw werd het huisperceel kadastraal gewijzigd naar D 1611, het achterliggende land naar D 1612. Mogelijk hield hij in dit nieuwe huis ook herberg. Hij deed het geheel rond 1904 van de hand.[1]
Rond 1904 kocht de bierbrouwer Harry Goossens namelijk het huis, dat kadastraal toen nog bekend stond als D 1611. Rond 1905 liet hij het pand herbouwen, en rond 1911 werd het samengevoegd met het achterliggende perceel D 1612, bouwland, weiland. Rond 1912 werd het huis verkocht en gedeeltelijk vernieuwd.[2]
Johannes Koppens (1878-1954) kocht het huis rond 1912 en liet er rond 1913 een schuur bij bouwen. Hij verkocht het perceel rond 1924 in twee delen.[3]
De nieuwe eigenaar van het grootste deel van het vroegere perceel D 1893, met de woning, was Peter Johannes van Eckendonk. Hij liet het hermeten, waarna het bekend werd als D 2013: huis, schuur, bouwland. Al snel verkocht hij het echter weer.[4]
Antoon Beijers kocht het huis en bijbehorend bouwland rond 1926. Hij liet er rond 1931 bijbouwen, en splitste het huis bij die gelegenheid in drie woningen. In één van de woningen liet hij zijn zoon Nierke wonen.[5] Kadastraal stond het perceel toen als D 2013 bekend. Rond 1948 bracht hij het geheel in de Ruilverkaveling "Deurne" in, en kreeg het als L 188 terug. Rond 1949 verkocht hij het perceel.[6]
De laatste eigenaar van het pand als geheel was Willem Hendriks (1885-1959). Rond 1954 werd het huizenblok, toen bekend als L 188, namelijk in drie afzonderlijke percelen gesplitst en los verkocht. De delen werden daarna kadastraal hermeten. Hierbij werd geconstateerd dat achter het huis schuurtjes gebouwd waren, en dat er bovendien aanbouwen achter aan het huis stonden.[7]
Zeilbergsestraat 38[bewerken | brontekst bewerken]
In 1930 werd dit huisje gehuurd door H. van Rijt. Het had toen D.252 als adres. Rond 1955 huurde hier de weduwe van Johannes Manders (1889-1941). De oude adresaanduiding was Z.294. Koper en nieuwe bewoner van het rechter huis was Antonius Hubertus van de Manakker (1920). Het perceel droeg op dat moment de kadastrale aanduiding L 1090. Na verkoop van een stukje grond aan de gemeente rond 1964 werd dat L 1647. Hij behield het huis tot na 1989.[8]
Zeilbergsestraat 40[bewerken | brontekst bewerken]
In 1930 werd dit huisje gehuurd door A. Proenings. Het had toen D.251b als adres. Het middelste gedeelte, dat na hermeting kadastraal bekend werd als L 1089, werd gekocht door Johan de Louw (1918-1987), die het pand al eerder huurde. De adresaanduiding was toen Z.293. Na verkoop van grond aan de gemeente werd dit L 1646. Rond 1974 verkocht hij het huis.[9] W.J.M. van den Berg verkocht het huis een jaar later alweer, rond 1975.[10] P.M.M. Koppens was eigenaar van Zeilbergsestraat 40 tot tenminste 1989.[11]
Zeilbergsestraat 42[bewerken | brontekst bewerken]
In 1930 werd dit huisje gehuurd door R.E.A. Beijers, zoon van de eigenaar. Het had toen D.251a als adres. Huurder in 1955 was Franciscus Rooijakkers (1916-1998). De adresaanduiding was toen Z.292. Johan Cornelis van de Kerkhof (1916-1985) kocht dit linker gedeelte van het blok, naast de huidige supermarkt. Nog vóór de hermeting verkocht hij rond 1957 zijn gedeelte alweer.[12] Koper was Martinus Koppens (1888-1972), die er zelf ook ging wonen. Hermeting leverde de kadastrale aanduiding L 1088 op. Na verkoop van grond aan de gemeente werd het kadastraal bekend als L 1645. Rond 1974 werd het huis verkocht.[13] A.C.G.M. Koop, tuinder, verkocht het huis na vier jaar.[14] G.M.H. Nelissen bezat het huis tot na 1989.[15]
Het pand[bewerken | brontekst bewerken]
Het pand is in essentie een woonhuis met rechthoekige plattegrond met zadeldak, met de nok evenwijdig aan de Zeilbergsestraat. De aanbouw aan de zijde van de supermarkt is het oudst. Later zijn verder zuidelijk aan het pand aanbouwen geplaatst. Het huis is gemetseld en kent deels een gecementeerde plint en muizentanden onder de goot. In de voorgevel zijn de voordeuren van 40 en 38 aanwezig, in de linker zijgevel die van 42. In het voordakvlak zijn drie (van elkaar verschillende) dakkapellen aangebracht. Ook op het dakvlak van de aanbouw aan de noordzijde zijn twee dakkapellen aanwezig. De voorgevel en linkerzijgevel zijn wit geschilderd, de rechter zijgevel heeft nog de originele baksteenkleur.
Bronnen, noten en/of referenties
|