Zeilbergsestraat 128-138
Zeilbergsestraat 128-138 zijn 6 adressen in 3 dubbele woonhuizen met identieke architectuur in Deurne.
Voorgeschiedenis en bouw
Langs de vroegere, nog bochtige Zeilbergsestraat lagen al sinds de late middeleeuwen strookvormige kavels, in gebruik als bouwland. Op de plek waar later de huizen met bovengenoemde adressen werden gebouwd liep de Zeilbergsestraat tot 1900 via het begin van de huidige Nieuwe Wittedijk en de huidige zijstraat van de Zeilbergsestraat met dezelfde naam. Rond 1900 werd de Zeilbergsestraat via het huidige rechte tracé aangelegd en kwamen er korte strookjes bouwland tussen het oude en nieuwe tracé te liggen. De oostelijke delen van de vroegere strookkavels D 83 en D 84 werden samengevoegd tot het nieuwe perceel D 1801.
Rond 1925/1926 werd dit perceel bouwland gekocht door Antoon Beijers. Rond 1931 en rond 1932 liet hij hierop de eerste twee huizenblokjes bouwen. Dat waren de latere adressen Zeilbergsestraat 128-130 en Zeilbergsestraat 132-134. Door een wijziging van de perceelsgrens veranderde de kadastrale aanduiding naar D 2095, en vervolgens D 2120. Er was rond 1933 inmiddels een derde blokje van twee woningen bijgebouwd, Zeilbergsestraat 136-138.[1]
De 6 woningen werden rond 1948 in de Ruilverkaveling "Deurne" ingebracht. Beijers kreeg ze met als kadastrale aanduiding L 136 weer terug. Rond 1949 liet hij het perceel splitsen, en deed twee van de drie huizenblokjes van de hand. Het blokje dat hij behield, het middelste van de drie, kreeg de kadastrale aanduiding L 771. Rond 1953 liet hij ook dat splitsen en deed beide woningen afzonderlijk van de hand.[2]
Zeilbergsestraat 128-130
6634/7
Zeilbergsestraat 132-134
Bernardus Johannes van Goch (1897-1959), de schoonzoon van Beijers, verwierf Zeilbergsestraat 132, de rechter helft, van zijn schoonvader. Het huiskavel kreeg na de splitsing de aanduiding L 833. Rond 1955 verkocht hij de woning alweer.[3] Voor korte tijd werd Carel Paulus van de Westerlo (1930-2014), de schoonzoon van Van Goch, de nieuwe eigenaar, maar rond 1957 verkocht hij de woning.[4] Koper was de verzekeringsagent Antoon Verberne (1929) uit Vlierden. Hij liet het huis rond 1969 veilen.[5] Marinus Timmers (1935) kocht het huis van hem. Hij was vermoedelijk de eerste eigenaar die ook zelf het huis bewoonde. Rond 1980 verkocht hij het huis.[6] De laatst bekende eigenaar is G.M.H. Hanssen, die het tot na 1989 bezat. Of hij er ook woonde, is niet bekend.[7]
De linker helft, Zeilbergsestraat 134, ging bij de verkoop door Beijers naar Willem Godfried Alphons Smits (1925), een isoleerder die op Keltenstraat 2 woonde. Hij deed het perceel met het huis, dat de kadastrale aanduiding L 832 kreeg, rond 1955 in de verkoop.[8] Koper was de bewoner Hendricus Antonius Knapen (1908-1975). Zijn weduwe verkocht het huis rond 1978[9] Het huis werd gekocht door haar zoon J.L.H. Knapen, wiens moeder er mocht blijven wonen. Deze situatie bestond in 1989 nog altijd.[10]
Zeilbergsestraat 136-138
6634/7
WORK IN PROGRESS
Bronnen, noten en/of referenties
|