Wilbert Hendriks (circa 1635-1731)

Wilbert Hendriks was vanaf 1696 tot zijn overlijden in 1731 vorster van Vlierden.

Hij werd rond 1634 geboren en huwde op (1e) op 17 juli 1659 in Vlierden met Gertrudis Claassen en (2e) circa 1679 met Gertrudis NN.

Toen hij in 1702 als getuige optrad in de geruchtmakende zaak rond de jeneverstokerij van schoolmeester Daniël van Esch was hij ongeveer 68 jaar oud. Hij overleed stokoud in april 1731 en overleefde zijn tweede vrouw Geertruij drie jaar.

In 1717 verkocht zijn kleinzoon Hendrik Mathijs van Eijk aan hem het huisje waarin hij woonde met de bijhorende hof voor slechts 35 gulden. Tot op hoge leeftijd bleef hij als vorster actief. Het vorstersambt op zich bood hem onvoldoende inkomsten om in zijn levensonderhoud te voorzien en Wilbert Hendriks moest dan ook vele jaren lang door de armenzorg van Vlierden ondersteund worden. Na zijn dood verwierpen zijn kinderen en erfgenamen de erfenis omdat hij meer schulden dan bezittingen had. Zijn meubelen waren van geen de minste waerde.

Na de dood van Hendriks is het vorstersambt enige tijd niet vervuld geweest en nam een van de schepenen de functie zonodig waar. In 1731 was schepen Lambert Vervoordeldonk eens waarnemend vorster.