Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Vlierdenseweg 69
Vlierdenseweg 69 is een adres in Deurne. De geschiedenis ervan is nauw verbonden met het huidige adres Vlierdenseweg 71. De twee huidige panden zijn op het erf van één ouder huis gebouwd.
Op het perceel heide, kadastraal bekend als F 1031 en gelegen aan de huidige Vlierdenseweg, liet de gemeente Deurne rond 1885 een huis bouwen en enig land ontginnen. Hieruit ontstonden de percelen F 1076 (heide en bouwland), F 1077 (bouwland), F 1078 (huis en erf) en F 1079 (bouwland 2/5, heide 3/5). Rond 1899 verkocht de gemeente haar bezit.[1]
De drie percelen F 1077, F 1078 en F 1079 werden gekocht door de arbeider Jan Willem Dirks (1849-1912), die direct daarna nog enige heide liet ontgonnen en bouwland en heide kadastraal van elkaar splitste. Kadastraal werd het land daardoor bekend als F 1183 (bouwland) en F 1184 (heide). Daarop verkocht hij of zijn erfgenamen hun bezit rond 1912.[2]
Het huis met land werd daarbij gekocht door de grootgrondbezitter en landbouwer Theodorus Aarts. Aarts liet rond 1915 bouwland en heide opnieuw ontginnen, en zijn weduwe Jacoba Welten verkocht het geheel rond 1920, kort na de dood van haar man.[3] Rond 1914 werd het verhuurd aan de weduwe van Johannes Hurkmans, en was het huisadres Vlierdenschendijk B.386. Kort daarna, vermoedelijk in 1918, 1919 en/of 1920, moet het nog verhuurd zijn geweest aan Peter Keunen (1860-1927).
Kopers van het complex in de Nieuwe Erven rond 1920 waren vijf kinderen van Cornelis Manders (1855-1951), die rond 1926 de boedel scheidden.[4] Zoon Petrus (1892-1936) en dochter Elisabeth Manders waren de nieuwe eigenaren van het huis met het land. Hun vader woonde bij hen in; in 1930 werd het huisadres gewijzigd van C.175 naar Vlierdenschedijk J.211. Na de dood van broer Petrus moest er opnieuw een boedeldeling plaatsvinden.[5] Johannes van Eijk (1886-1972), de man van Elisabeth Manders ofwel Betje Lap, was nu de nieuwe eigenaar. Na een hermeting rond 1957, waarbij huis en land werden samengevoegd tot N 16 en inmiddels het adres Vlierdenseweg 69 was toegekend, vond rond 1959 de verkoop van enig land plaats. Het overgebleven erf met huis stond daarna kadastraal bekend als N 359, tot dat rond 1960 ook het huis zelf werd verkocht.[6]
De Wit's Dekenindustrie Deurne kocht ook dit huis, nadat eerder al de huizenblokken Vlierdenseweg 55-57 en Vlierdenseweg 59-61 waren aangekocht. Het echtpaar Van Eijk-Manders kreeg het recht op bewoning. Al spoedig overleed Betje, waarna Johannes van Eijk enkele jaren later naar de zusters in het Sint-Jozefklooster vertrok. Officieel verviel rond 1969 het recht van gebruik en bewoning.[7] De eigenaar, met inmiddels de nieuwe naam Hatéma, verkocht rond 1969 enig land en splitste het resterende deel in N 831 (ged. huis en tuin) en N 833 (ged. weg), waarna ook dit deel van huis en tuin werd gesplitst. Het ene deel ging naar de koper die rond 1969 al wat had gekocht, het andere deel, tuin N 897, werd rond 1971 gedeeltelijk verkocht. Het allerlaatste stuk van de tuin, N 947, werd rond 1971 verkocht. Het oude huis werd rond die tijd gesloopt.
In feite kwam er op neer dat het oude huiskavel van Vlierdenseweg 69 in drie gelijke stroken werd verdeeld, namelijk het erf van Vlierdenseweg 71, dat van Vlierdenseweg 69 en het onbebouwde kavel tussen Vlierdenseweg 69 en 65, dat nog altijd een toegang voor hulpdiensten vormt naar het achtergelegen fabrieksterrein.
Het bouwkavel N 946 werd verkocht aan de textielarbeider Johannes Christianus Maria van Cuijk (1939), gehuwd met L.G.J. van Eijk, mogelijk familie van de oud-bewoner. Zij lieten hierop rond 1972 een nieuw huis bouwen, dat het adres Vlierdenseweg 69 van het oude pand kreeg en kadastraal als N 1278 bekend werd.[8]
Het bouwkavel N 832 en een deel van N 831, later N 896, ging naar Adrianus Martinus Jozef van Helmond (1937), uitvoerder in de wegenbouw. Hij liet rond 1970 zijn deel van het oude huis slopen en rond 1972 een nieuw huis bouwen, het huidige Vlierdenseweg 71. Rond 1980 verkocht hij zijn nieuwe huis alweer.[9] Nieuwe eigenaar werd de chauffeur Martinus Petrus Smits (1939) en zijn zus Petronella Maria Antonia Smits (1943). Zij bezaten het huis rond 1989 nog altijd, en woonden er ook zelf.[10]
Bronnen, noten en/of referenties
|