Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Vlierdenseweg 55-57
Vlierdenseweg 55 en Vlierdenseweg 57, vóór 1955 J.206 en J.207, vormen samen een blok van twee arbeiderswoningen.
Bouw en eigendom[bewerken | brontekst bewerken]
Josephus Bertrams (1865-1942) kocht als investeerder rond 1912 een tweetal percelen land van de gemeente Deurne, F 1180 (bouwland) en F 1181 (heide, later bouwland), net als Petrus Augustinus Bartels (1860-1926) naast hem het perceel F 1182.[1] Waarschijnlijk was op of in de onmiddellijke nabijheid van deze percelen een wielerbaan, want in de vergadering van de gemeenteraad over deze verkoop werden ze als zodanig aangeduid.[2]
Op F 1180 liet Bertrams rond 1913 vier woningen bouwen, in de vorm van twee blokken van twee woningen: het huidige Vlierdenseweg 55-57 en Vlierdenseweg 59-61. Kadastraal waren die bekend als F 1343 (55), F 1344 (57), F 1345 (59) en F 1346 (61), waarbij de tuin erachter bij het laatstgenoemde adres hoorde. Rond 1948 werd de boedel van de overleden Bertrams verdeeld.[3]
Nieuwe eigenaar rond 1948 was zijn zoon, de bakker Piet Bertrams. Rond 1954 liet hij de vier huisjes in één kadastraal perceel verenigen, namelijk F 1917. Na een hermeting, kort daarna, kreeg het de aanduiding N 14. Inmiddels waren ook de huisadressen Vlierdenseweg 55-61 toegekend. Rond 1957 volgde de verkoop van de huizen.[4]
Het huizenblok werd gekocht door de achterliggende fabriek De Wit, waaruit de Hatéma voortkwam. Dit perceel werd vervolgens rond 1959 kadastraal verenigd met dat van de fabriek zelf: N 355 (fabriek, opslagterrein, 4 huizen, tuin). Kort daarna, rond 1960, werd één van de vier woningen gesloopt, namelijk Vlierdenseweg 61. In het kadaster werd het terrein daarna ook veranderd in fabriek, opslagterrein, 3 huizen, tuin.[5] Door een wijziging van de tenaamstelling rond 1968 werden de resterende drie woningen rond 1968 overgeschreven naar de Hatéma. Rond 1971 werd Vlierdenseweg 59 verkocht, en in 1973 volgde Vlierdenseweg 55-57.[6]
Martinus Francisca de Vet (1922-1982), werknemer van Hatéma, kocht het blok van twee in 1973 van zijn werkgever en maakte direct aan de toenmalige huurder kenbaar het huis op nummer 55 te willen betrekken.[7] Hij liet kort na de koop het huizenblok ook wit schilderen. In 2016 werd het linker deel, na de dood van Hans, door de familie De Vet verkocht. Het rechterdeel, dat verhuurd was, behielden zij vooralsnog. Dat werd na de dood van de huurder in december 2022, in januari 2023 te koop gezet. In het voorjaar of de vroege zomer van 2023 werd Vlierdenseweg 57 verkocht, en startte de nieuwe eigenaar met de verbouwing.
Bij de bouw van het pand was het dak nog niet geïsoleerd en waren stropoppen aanwezig. Omstreeks 1960 werd het dak door de eigenaar geïsoleerd met eternitplaten.
Verhuur[bewerken | brontekst bewerken]
Na de bouw werden de huisjes B.386e (Vlierdenseweg 55) en B.386d (Vlierdenseweg 57) bewoond door respectievelijk de weduwe Petrus Vogels (1850-1909) en door Theodorus Welten (1884-1951). De laatste werd daarna opgevolgd door Martinus van Hout (1888-1977).
Op C.170, daarna Vlierdenschedijk J.206 en uiteindelijk Vlierdenseweg 55 woonde van een zeker moment ná 1924 maar vóór 1930, tot 1956 Adrianus van Gog (1881-1960). Tussen 1956 en 1973 werd dit linker deel van het blok bewoond door Piet Keunen, diens vrouw Jo en hun drie kinderen. Adrianus van de Kerkhof, de buurman van nummer 57, was Jo's vader. In 1973 nam Martien de Vet, de nieuwe eigenaar, met zijn vrouw en kinderen Hans en Tilly zijn intrek en verhuisde de familie Keunen noodgedwongen naar een huis van Bergopwaarts in de Knippenbergstraat. De zoon van Martien, Johannes Friedrich (Hans) de Vet (1945-2016), bewoonde het pand tot zijn overlijden in 2016. Daarna verkocht de familie De Vet deze helft.
Op C.171, daarna Vlierdenschedijk J.207, woonde in 1930 A. van den Heuvel. Hij werd in 1932 opgevolgd door de gemeentearbeider Janus van de Kerkhof (1902-1984) met zijn echtgenote Petronella (Nelleke) van de Kerkhof-Verhagen (1902-1997) en hun kinderen Jo, Tonny, Noud, Francien, Lies, Piet, Jaan, Riek, Alda, Frans en Elly. Het adres veranderde rond 1955 in Vlierdenseweg 57. In 1992 werd hun jongste zoon Frans van de Kerkhof (1945-2022) de hoofdbewoner van Vlierdenseweg 57, nadat zijn moeder was verhuisd naar Bejaardenhuis Sint-Jozef aan de Kruisstraat. Hij bewoonde het pand tot zijn overlijden in december 2022.
Huis[bewerken | brontekst bewerken]
Beide huizen kenden een kleine gang achter de voordeur, met een woonkamer en slaapkamer in het voorste deel van het huis en een keuken met bijkeuken in het achterste deel. De zolders waren verbouwd tot slaapruimte de kinderen.
In het rechterpand, 57, is deze situatie nog goeddeels bewaard gebleven. In het linkerpand, 55, is de gang uitgebroken en zijn gang, slaapkamer en woonkamer tot één woonkamer samengevoegd. Achter de voordeur is een klein halletje gemaakt.
Tuin[bewerken | brontekst bewerken]
Beide panden beschikten over diepe tuinen. Deze tuinen werden door een pad in de lengterichting ontsloten. Aan weerszijden van dat pad stonden kippenhokken en lag de moestuin. Een deel van de tuinen werd in de vroege 21e eeuw afgescheiden van de rest.
Bronnen, noten en/of referenties
|