Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Vlierdenseweg 190
| Oude raadhuis van Vlierden | ||
 Het geheel gerestaureerde raadhuis anno 2011 | ||
| Locatie | Vlierdenseweg 190, Vlierden | |
| Gebruik | Sinds 1933 als woonhuis | |
| Start bouw | 1902 | |
| Gereed | 1902 | |
| Opening | 1902 | |
| Sluiting | Wegens opheffing gemeente | |
| Status | Bewoond | |
| Bouwkosten | 2.490 gulden | |
| Dakhoogte | 9,5 m nokhoogte | |
| Monument status | Gemeentelijk monument | |
| Technisch | ||
| Verdiepingen | Begane grond en 1e verdieping | |
| Bouwpartners | ||
| Architect | Jac. Gielissen | |
| Eigenaar | Peter Eijsbouts en Yvonne Sevens | |
| Aannemer | P. Janssen - Asten | |
Het pand Vlierdenseweg 190 werd in 1902 gebouwd en was tot 1 januari 1926 het raadhuis van Vlierden.
In 1902 was het oude raadhuis van 1767, nog uit de tijd van de heerlijkheid Vlierden, te klein geworden en werd voor de gemeente Vlierden, bijna op dezelfde plek een nieuw raadhuis gebouwd met boven de ingang in de voorgevel het officiële wapen van Vlierden met de drie molenijzers.
Op 8 augustus 1902 werd het nieuwe gemeentehuis, waarvan de kosten begroot waren op 2.538 gulden, publiek aanbesteed. De hoogste inschrijver was Peter van Helmond uit Deurne met 3.720 gulden en de laagste was P. Janssen uit Asten met 2.490 gulden. Het werk werd aan de laagste inschrijver gegund.[1] Amper twee maanden later meldde de krant dat het nieuwe raadhuis zijn voltooiing naderde en dat men er nog voor de winter in kon trekken.[2]
in 1926 werd de gemeente Vlierden opgeheven en kwam de functie gemeentehuis te vervallen. Het gebouw deed toen nog enige tijd als school dienst. De gemeente Deurne verkocht het huis op 15 mei 1929 publiek in het café van J. van den Wildenberg in Vlierden. Koper was Christiaan van Lierop. Die verkocht het huis nog voor 1931 aan smid Petrus Andreas Fransen. In 1933 werd het pand omgebouwd tot woonhuis met winkel. Het oude brandspuithuisje werd smederij. De familie Fransen bleef tot 2 juni 2009 eigenaar. Toen werd het pand door Peter Eijsbouts en Yvonne Sevens aangekocht en begonnen ze met een restauratie die tot de tweede helft 2011 zou gaan duren. Het pand kreeg daarbij een volledige woonfunctie.
De restauratie (2009-2011) werd, onder architectuur van Leesberg-van Pelt en met ondersteuning van Bouwbedrijf Lendert Coppens uit Deurne, in eigen beheer uitgevoerd. De totale restauratiekosten bedroegen een veelvoud van de oorspronkelijke bouwkosten. De restauratie bracht onder meer de raampartijen, de entree en de hardstenen trap in een situatie terug die de oorspronkelijke toestand meer benadert dan de situatie van na 1933.
Bronnen, noten en/of referenties
|