Stijn Streuvelslaan 44-46
Groeneweg 7-9 zijn voormalige adressen in Deurne.
Groeneweg 7-9 vormde samen met Groeneweg 1-3 (gebouwd rond 1894), Groeneweg 2 en Groeneweg 4 een klein huizencluster aan het begin van de Groeneweg, bij de T-splitsing met de Molenstraat. Het blok van twee huizen werd rond 1913 gebouwd op een perceel met de naam De Reek, het voormalige D 1887. Dit perceel strekte zich achter het gelijktijdig gebouwde Molenstraat 42-44 op tot aan de Groeneweg. Het perceel omgaf daarmee het perceel met de latere adressen Groeneweg 1-3, Molenstraat 38 en Molenstraat 40.
Opdrachtgever voor de bouw was de bakker Martinus Johannes Sauvé (1870-1959), die aan de Molenstraat zijn huis met bakkerij liet bouwen. Het huizenblokje aan de Groeneweg was voor de verhuur bestemd. Na de bouw kreeg het huis Molenstraat 42-44 met bouwland de aanduiding D 1919, de huisjes aan de Groeneweg D 1920 en D 1921. Rond 1936 (dj. 1937) verkocht hij het geheel.[1]
De nieuwe eigenaar van beide huisjes en het bouwterrein achter Molenstraat 42-44 was de klompenmaker Petrus Bots (1872-1939). Na zijn dood werden de huisjes in één perceel verenigd, D 2233. Rond 1940 (dj. 1941) volgde de verdeling tussen de erfgenamen.[2]
De drie kinderen Bots waren nu eigenaar, hun moeder behield het vruchtgebruik. Zij brachten het geheel rond 1948 (dj. 1949) in de Ruilverkaveling Deurne in, waarna ze het als L 56 (2 huizen, tuin) terug ontvingen. Daarop werd het perceel gesplitst; het zuidelijk deel van het perceel, een deel van de tuin, werd afgesplitst en verkocht. Het huizenblok met de omliggende tuin bleef in handen van de familie Bots, en werd daarop bekend als L 768. Rond 1952 (dj. 1953) volgde de boedelscheiding.[3]
Een dochter, de ongehuwde winkelierster Wilhelmina Bots (1907-1992), werd enig eigenaar van beide huizen. Zij liet het geheel rond 1954 (dj. 1955/56) opnieuw splitsen, zodat ze de huisjes onafhankelijk van elkaar kon verkopen. Wat vroeger D 1920 was werd nu L 878 (Groeneweg 7), wat vroeger D 1921 was werd nu L 879 (Groeneweg 9). De voorheen afgesplitste tuin werd nu weer verenigd met een nog groter afgesplitst stuk tuin, tot L 880. [4] In die tuin werd later Groeneweg 11 gebouwd.
Groeneweg 7, de linker helft met een forse tuin, werd gekocht door fabrieksarbeider Franciscus Vriens (1908-1984). Direct daarna lieten zij het huis verbouwen, om het uiteindelijk rond 1974 (dj. 1975) aan de gemeente Deurne te verkopen.[5] Die verkocht een deel van het perceel rond 1986 (dj. 1987)[6] Daarna raken we het spoor van het huisje kwijt.
Groeneweg 9, de rechter helft met een kleine tuin, werd rond 1955 (dj. 1956) gekocht door Paulus Rooijmans (1925). Hij behield het tot minstens 1989.[7]
Het huizenblokje moet op een nog onbekend moment tussen 1989 en 2010 zijn afgebroken.
Bronnen, noten en/of referenties
|