U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Sjabloon:Geschiedenisfeitje: verschil tussen versies

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(14 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Gelddief op de Meulenhof'''
{{#ask:
 
[[Category:Historisch feitje]]
''door Anton Vissers''<br>
|format=embedded
 
|order=random
De 18-jarige Nicolaas Duppen uit Venray werkte in het jaar 1756 als boerenknecht op de [[Molenhof|Meulenhof]]. Voor de open deur van de boerderij van Gijsbert Manders zat daar een meisje van tien jaar aardappelen te schrapen. Maar Nicolaas kon stiekem naar binnen sluipen en graaide er een zakje geld weg.<br>
|limit=1
Een dag later zag Gijsbert Manders de dief in een herberg te Deurne, waar die aan het kaartspelen was.
|searchlabel=
Gijsbert meldde het de [[vorster]] van Deurne, die vervolgens de dief arresteerde en tijdelijk onderbracht in [[hotel De Zwaan|herberg De Zwaan]] om hem te fouilleren. Maar Nicolaas moest plots erg plassen en ging naar het ''huiske'' (de wc). Bij het passeren van het varkenskot gooide hij het gestolen zakje geld in het kot en vervolgens sloeg hij op de vlucht. Maar de vorster wist hem weer in de kraag te grijpen. Nicolaas Duppen werd later door de scherprechter gegeseld en verbannen uit Deurne.
}}
 
<noinclude>[[categorie:Historisch feitje]]</noinclude>
<noinclude>[[Categorie:Sjablonen_hoofdpagina]]</noinclude>
<noinclude>[[Categorie:Sjablonen_hoofdpagina]]</noinclude>

Huidige versie van 3 jan 2024 om 17:34

Hoogbejaarde trottoirbanden uit 1919

De fraaie hardstenen trottoirbanden ter hoogte van huize Landzicht

In 1919 kreeg Deurne zijn eerste trottoir. Piet Coopmans en Van de Mortel, twee bewoners van de Stationsstraat, wilden de grond voor hun huis gratis afstaan aan de gemeente Deurne en Liessel als die ervoor zou zorgen dat er trottoirs kwamen. Een extern ingenieursbureau werd in de arm genomen en maakte een betegelingsplan. Het raadslid Ouwerling, die zelf een fervent wandelaar was, vond de plannen prachtig en riep uit: “Hoe mooier Deurne gemaakt wordt hoe liever ik het heb!”. Er werd besloten om duurdere hardstenen randen te gebruiken. Men kon toen nog niet weten dat het einde van het miljoenenparadijs nabij was. In de Stationsstraat zijn de hardstenen trottoirbanden uit 1919 nog steeds te bewonderen.

Verdienen deze hoogbejaarde fraaie trottoirbanden niet een beschermde status als gemeentelijk monument?