Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Nicolaas Cornelis van Oosterhout (1918-1944)
| Nicolaas Cornelis van Oosterhout | ||
 Foto collectie familie Vosmeer | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Nicolaas Cornelis van Oosterhout | |
| Roepnaam | Nico | |
| Geboorteplaats | Dordrecht | |
| Geboortedatum | 28 februari 1918 | |
| Overl.plaats | Vught | |
| Overl.datum | 11 augustus 1944 | |
| Beroep(en) | douanebeambte, verzetsstrijder | |
Nicolaas Cornelis (Nico) van Oosterhout (1918-1944) was verzetstrijder en lid van de RVV-Verzetsgroep Deurne. Hij was ook bekend onder de schuilnaam Nico van Griendsveen.
Nico was een zoon van schippersknecht Nicolaas van Oosterhout (Made 1886-1977 Made) en Cornelia Antonia Aartsen (Rotterdam 1891-1946 Dordrecht).
Hij begon als 14-jarige jongen te werken als hulp bij een fietsenmaker in Dordrecht. Hier kwam hij er al snel achter dat hij zonder diploma's niet veel verder kon komen en is rond 1934 weer naar school gegaan.
In 1937 ging Nico vrijwillig in militaire dienst. Hij kwam bij de motorartellerie, waarschijnlijk in Tilburg terecht. Vanaf 1940 werkte Nico als commies bij de belastingdienst in Rijsbergen.
Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog dook Nico in juli 1943 onder omdat alle oud militairen zich moesten melden bij de bezetter om in Duitsland tewerkgesteld te worden. In november 1943 werd Nico alsnog opgepakt en overgebracht naar het militaire Kamp Amersfoort. Hij kon echter ontvluchten en dook onder, eerst in Dordrecht en later in Schaik. Hij sloot zich aan bij RVV-Verzetsgroep Deurne die opereerde vanuit haar uitvalsbasis de De Zwarte Plak in America (L).
Op 13 mei 1944 was Nico van Oosterhout, samen met zijn strijdmakker Cor Noordermeer en op voorspraak van José Peerbooms, op weg naar een vergadering van "De Raad van Verzet" in Utrecht. Tot ontsteltenis van zijn mede verzetstrijders keerde ze daar niet van terug. In verzetskringen was de ware toedracht al bekend maar na maandenlange onzekerheid werd op 29 oktober 1945 officieel bekend dat beide na aankomst op het station in Utrecht gearresteerd waren. Ze werden voor verhoor naar het beruchte “Oranjehotel” in Scheveningen gebracht. Na een onafgebroken verhoor en martelingen van twee maal 24 uur kwamen ze in het concentratiekamp Vught terecht. Kort voor de bevrijding, op 11 augustus 1944, zijn Nico en Cor in het concentratiekamp te Vught door een vuurpeloton om het leven gebracht. Hun stoffelijke overschotten werden in het crematorium van het concentratiekamp “verascht”.
Zijn "verzetskamaraad" José Peerbooms, alias Don José, werd voor de arrestatie verantwoordelijk gehouden en op 13 juli 1944 door het verzet geliquideerd.
Op 4 mei 1983 kreeg Nico postuum het verzetsherdenkingskruis uitgereikt.
Bron[bewerken | brontekst bewerken]
- Cammaert, A.P.M., 1994. Het Verborgen Front. Geschiedenis van de georganiseerde illegaliteit in de provincie Limburg tijdens de Tweede Wereldoorlog. Eisma B. V. Leeuwarden/Mechelen.