Matheus van der Ven (1874-1932)
| Mattheus van der Ven | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Mattheus van der Ven | |
| Geboorteplaats | Zeeland | |
| Geboortedatum | 21 november 1874 | |
| Overl.plaats | Haarlem | |
| Overl.datum | 20 november 1932 | |
| Beroep(en) | rector | |
Rector Mattheus van der Ven uit Zeeland was waarschijnlijk de laatst benoemde rector in Huize St. Joseph aan de Visser 8 in Deurne.
Mattheus van der Ven[1] werd op 4 juni 1900 tot priester gewijd. Hij kreeg zijn eerste benoeming, als assistent te Maren, in 1901. In 1902 werd hij tot kapelaan in Rosmalen benoemd en op 4 oktober 1907 tot kapelaan te Goirle.
Als pastoor diende hij vanaf 27 juli 1921 te Bergeijk (’t Hof) en vanaf 30 oktober 1924 in de "St Josephsparochie" te Tilburg, Heuvel. In de loop van het jaar 1925 kreeg hij last van een nierziekte en de kwaal was van dien aard dat hij enkele maanden volledig rust moest nemen. Op 9 juni dat jaar vierde hij zijn zilveren priesterfeest met zijn oude parochianen van Goirle waar hij de meeste jaren als kapelaan werkzaam was.
In de uitgave van 10 oktober 1925 kondigde de Tilburgse Courant, onder de kop “St. Jansklanken”, aan dat "emeritus pastoor M. van der Ven van Tilburg per 15 oktober 1925 zijn intrek zou nemen in het Liefdegesticht te Deurne”.
Het nieuwe Huize St. Joseph aan de Kruisstraat was toen nog niet klaar, dat werd net voor kerstmis dat jaar, op 23 december, in gebruik genomen. Daarmee was rector Mattheus van der Ven uit Zeeland waarschijnlijk de laatst benoemde rector in Huize St. Joseph aan de Visser (het latere Sancta Maria).
Rector van der Ven zat, samen met pastoor Roes, in het oprichtingsbestuur van het Wit-Gele Kruis Deurne dat na de oprichting in huize St. joseph aan de Kruisstraat gevestigd werd.
Op 15 juni 1929 verliet hij Deurne weer om als pastoor in Waalre te gaan werken.
Bronnen, noten en/of referenties
|