Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Martinus Franciscus van Pinxteren (1924-2003)
| Martinus Franciscus van Pinxteren | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Martinus Franciscus van Pinxteren | |
| Roepnaam | Martien | |
| Geboorteplaats | Nuland | |
| Geboortedatum | 16 februari 1924 | |
| Overl.plaats | Loannina (Griekenland) | |
| Overl.datum | 5 juni 2003 | |
| Beroep(en) | pater, rector | |
Martinus Franciscus (Martien) van Pinxteren (1924-2003) was de laatste SVD-rector (van 1963 tot 1987) aan het St.-Willibrord Gymnasium te Deurne.
Familie[bewerken | brontekst bewerken]
Martien was een zoon uit het gezin van het schoolhoofd Franciscus Johannes van Pinxteren (Nuland 1887-1969 's-Hertogenbosch) en Franciska Wilhelmina van der Biezen (Nuland 1889-1962 Nuland). Het gezin waar Martien in opgroeide bestond uit negen kinderen waarvan zijn zus Antoinetta (zuster Francesco) (1916-1988), een voorvechtster van de vrouwenemancipatie, de oudste was. Ook zijn broers Clemens en Hans kozen net als Martien voor het priesterleven.
Hij werd op 30 januari 1949 priester gewijd te Teteringen.
Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]
Acht jaar na zijn priesterwijding begon hij in 1957 als docent klassieke talen in Utrecht.
In 1963 werd hij benoemd tot rector van het gymnasium in Deurne. Hij ging wonen in het Missiehuis Sint-Willibrord en hij was meteen lid van de huisraad, tot 1965.
Hij werd een krachtdadig stimulator vooral van de onderwijsvernieuwing op het gebied van de klassieke talen.
Vooral het Grieks, zowel het oude als het nieuwe, had zijn grote belangstelling en ook het land waar die laatste taal gesproken werd. Hij verzorgde verschillende reizen naar dat land, zowel met studenten van het gymnasium als met volwassenen uit de regio. De Griekse weken die hij op zijn school organiseerde, werden ook door Grieken hoog geprezen. Er verschenen zelfs publicaties over in de Griekse pers.
Martien kreeg ook belangstelling van de Griekse pers toen hij in oktober 1976 enkele Griekse plattelandsartsen voorzag van medische apparatuur. Hij had die apparatuur verzameld bij hem bekende artsen en ziekenhuizen, nadat hij op de Griekse televisie een uitzending had gevolgd waarin aandacht werd gevraagd voor de soms erbarmelijke omstandigheden waaronder plattelandsartsen moesten werken. Twee jaar eerder al, in 1974, kon in Aghios Georgios bij Delphi een klein medisch centrum gebouwd worden uit de gaven die hem onder couvert werden overhandigd bij zijn zilveren priesterfeest op 1 februari 1974.
Ook op onderwijs-organisatorisch gebied was hij erg actief. Hij was vijf jaar lang voorzitter van de Vereniging van Classici Nederland; hij was van 1969 tot 1985 respectievelijk secretaris en voorzitter van de werkgroep schoolleiders zelfstandige gymnasia en hij was lid van het bestuur van het Centrum Kontakt der Kontinenten en lid van de Raad van Advies van Omroep Brabant.
Onderscheiding[bewerken | brontekst bewerken]
In 1987 werd hij voor zijn vele werk door de koningin benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau.
In dat jaar nam G.H.A.M. (Gerard) Jansink (1943) het rectorschap van het gymnasium over van Martien en werd daarmee de eerste niet-religieus die deze school, voortkomend uit een klein seminarie, ging leiden.
Overlijden[bewerken | brontekst bewerken]
Martien overleed op 5 juni 2003 in Loannina in zijn geliefde Griekenland en werd begraven op het SVD-kerkhof in Deurne.
Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
- Gedenkboek Missiehuis St. Willibrord 1954-2004
- Contactblad ROND, nummer 200, september 2015
- Weekblad voor Deurne 25 januari 1974
Bewoners van het Missiehuis[bewerken | brontekst bewerken]
Zie ook het overzicht van alle Paters en broeders SVD die in het Missiehuis in Deurne woonden.