Bewerken van Jan Wijnants (1729-1808)
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
| Huidige versie | Uw tekst | ||
| Regel 25: | Regel 25: | ||
#Arnoldus, (Deurne 15 december 1765 - Deurne 19 oktober 1769). | #Arnoldus, (Deurne 15 december 1765 - Deurne 19 oktober 1769). | ||
Jan hertrouwde op 13 november 1796 te Berlicum met Peternella Dekkers (1748-1831), dochter van vorster van Hooge en Lage Mierde, Jacobus | Jan hertrouwde op 13 november 1796 te Berlicum met Peternella Dekkers (1748-1831), dochter van vorster van Hooge en Lage Mierde, Jacobus dekkers en Elisabeth Fabri. | ||
Jan Wijnants ergerde zich, na zijn aanstelling in 1753 als [[vorster]] van [[Vlierden]], enorm aan de oude gewoonte om in de paas- en oogsttijd jaarlijks langs de deuren te moeten gaan en te bedelen om paaseieren en om een deel(tje) van de oogst. Deze extra inkomsten had de vorster echter wel broodnodig als aanvulling op zijn weinig riante jaarsalaris van 25 gulden en daarom was dit bedelrecht aan het ambt verbonden. Men kan zich voorstellen dat dit niet alleen vernederend was voor de vorster, maar dat deze gewoonte ook corruptie en chantage in de hand kon werken. Wijnants vroeg en kreeg een verhoging van zijn salaris en afschaffing van het bedelrecht. In enkele omliggende plaatsen was het gebruikelijk dat de vorster met kerstmis en nieuwjaar een extra gratificatie kreeg. Uiteindelijk werd zijn salaris opgetrokken tot 75 gulden per jaar. | Jan Wijnants ergerde zich, na zijn aanstelling in 1753 als [[vorster]] van [[Vlierden]], enorm aan de oude gewoonte om in de paas- en oogsttijd jaarlijks langs de deuren te moeten gaan en te bedelen om paaseieren en om een deel(tje) van de oogst. Deze extra inkomsten had de vorster echter wel broodnodig als aanvulling op zijn weinig riante jaarsalaris van 25 gulden en daarom was dit bedelrecht aan het ambt verbonden. Men kan zich voorstellen dat dit niet alleen vernederend was voor de vorster, maar dat deze gewoonte ook corruptie en chantage in de hand kon werken. Wijnants vroeg en kreeg een verhoging van zijn salaris en afschaffing van het bedelrecht. In enkele omliggende plaatsen was het gebruikelijk dat de vorster met kerstmis en nieuwjaar een extra gratificatie kreeg. Uiteindelijk werd zijn salaris opgetrokken tot 75 gulden per jaar. | ||