U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Jacobus Antonius Martinus Harden (1935-2002)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
(Doorverwezen vanaf Jack Harden)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Jacobus Antonius Martinus Harden
22.182.jpg
Foto: collectie Peter Vink
Persoonsinformatie
Volledige naam Jacobus Antonius Martinus Harden
Roepnaam Jack, Jackobi
Geboorteplaats Hoensbroek
Geboortedatum 9 september 1935
Overl.plaats Deurne
Overl.datum 23 juni 2002
Partner(s) Cobi Martens
Beroep(en) pentekenaar, beeldhouwer, kunstschilder, tekenaar, dichter.
Jack Harden "Ode aan de Versiering" 1960 olieverf op paneel.
collectie Pierre van Dalen
Een van de eerste striptekeningen van Jack
foto collectie Bert Beulens

Jacobus Antonius Martinus (Jack) Harden (1935-2002) was een Deurnese tekenaar, beeldhouwer, schilder en dichter.


Familie en gezin[bewerken | brontekst bewerken]

Jack was een zoon van de mijnwerker Andreas Antonius Harden (Dulken (D) 1910-1985 Helmond) en de dienstbode Hubertha Martinali (Beek en Donk 1909-1975 Helmond).

Hij huwde Cobi Martens, dochter van schoenmaker Petrus Cornelis Maria Martens (1906-1983) en Henriëtte Gerarda Geertruda Coopmans (1914-2003).

Uit dit huwelijk werd minstens een kind geboren:

  • Femke

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jack kwam na de Tweede Wereldoorlog als negenjarig kind in Deurne bij zijn oom Willi Martinali wonen. Daar werd zijn belangstelling voor kunst gewekt. Jack's moeder, was een zus van Martinali. Hij woonde eerst in de Houtenhoek, daarna op het Haageind in een "onverklaarbare woning, zoals hij het bordje op het huis had veranderd, en daarna in de Walsberg.

Zijn oom vormde hem en was zijn geestelijk vader. Jack werkte lange tijd onder diens invloed en het kostte hem moeite om daar bovenuit te groeien. Hij bleef er vijf jaar wonen en op zijn veertiende ging hij weer bij zijn moeder in Helmond wonen. Vanaf zijn veertiende tot tot zijn negentiende jaar verdiende hij de kost op de tekenkamer bij Van Vlissingen en begon met schilderen. Vervolgens werkte hij tot 1960 als reclame-tekenaar bij EDAH te Helmond.

Jack Harden maakte al op zijn dertiende striptekeningen en ook de teksten voor het dagblad "Oost Brabant". Kunst zat in het bloed van de Martinali´s. Op negentienjarige leeftijd had hij zijn eerste expositie in het Van Abbemuseum in Eindhoven. Van de elf Brabantse kunstenaars was hij toen de jongste deelnemer. De reclameafdeling was zijn volgende broodwinning, ook weer voor een jaar of vijf.

Op zijn vijfentwintigste vertrok hij naar Gelsenkirchen. Later voldeed hij aan de voorwaarden van de BKR-regeling (Beeldende Kunstenaars Regeling) en maakte daarvan gebruik. Via deze regeling kon hij zijn werk aan de overheid verkopen. Zonder deze regeling kon hij nauwelijks bestaan. Zo hingen er op het Deurnese politiebureau, het gemeentehuis en zelfs in het zwembad tientallen schilderijen van hem.

Jack vond museum De Wieger elitair. Zelf exposeerde hij een keer in de galerieherberg in De Roode Leeuw aan de Molenstraat.

Hij maakte tal van muurschilderingen in allerlei gebouwen, maar ook bij particulieren. Er waren een paar honderd exposities van hem, ook in het buitenland. Hij stimuleerde veel aankomende kunstenaars. Later ging het minder goed met hem. Enige tijd voor zijn dood begon hij weer te tekenen.

Hij noemde zichzelf Jackobi en die naam stond ook levensgroot op de voordeur van zijn rijtjeshuis in de wijk Houtenhoek. Zijn tekeningen en schilderijen ondertekende hij altijd met "Jack". Hij vergezelde zijn schilderwerken vaak met teksten op de achterzijde, die soms ook in spiegelschrift werden geschreven. In contrast met zijn bekende manier van schilderen, maakte hij ook werk in opdracht, zoals een vaas met bloemen.

In 1976 verscheen zijn dichtbundel Rode Zon vol eeuwigheid.