Hermanus Eijvers (1808-1882)
| Hermanus Eijvers | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Hermanus Eijvers | |
| Geboorteplaats | Vlierden | |
| Doopdatum | 2 mei 1808 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 17 mei 1882 | |
| Partner(s) | Elisabeth van de Cruijs (1814-1881) | |
| Beroep(en) | landbouwer | |
Hermanus Eijvers (Evers) (1808-1882) was landbouwer in Bakel en woonde de laatste jaren van zijn leven in Deurne.
Hij was een zoon van Wilhelmus vant Sant (Evers) (1765-1837) en Henrica van Berlo (1771-1822).
Hermanus huwde op 6 juni 1852 in Bakel met Elisabeth van de Cruijs (van de Kruis, van de Kruijs), (Bakel 5 januari 1814 - Rosmalen 26 april 1881), dochter van Arnoldus van de Cruijs (1783-1851) en Johanna Vriens (Vrings) (1790-1844).
Dit huwelijk bleef kinderloos.
Het echtpaar had een landbouwbedrijf in Bakel, maar zij leed aan krankzinnigheid en toen die toestand zich verergerde was hij genoodzaakt zijn boerderij te verkopen en ging het paar in de kost bij (niet met naam genoemde) familie in Deurne. Daar bleek al na enkele dagen dat de situatie vanwege haar toestand onhoudbaar was en vond het paar in november 1875 onderdak in het gasthuis van de zusters Franciscanessen in Deurne. Daar bleek haar toestand zodanig te zijn dat het bestuur het niet verantwoord vond om haar te blijven verzorgen en werd ze op 16 november 1877 ondergebracht in de geneeskundige inrichting voor krankzinnigen in Rosmalen. Later ontstond er discussie over de vraag of de kosten van haar verpleging voor rekening moest komen van de gemeente Bakel en Milheeze, waar ze vrijwel haar hele leven gewoond had, of van de gemeente Deurne en Liessel, waar ze slechts twee jaar woonde.[1]
Hermanus bleef tot zijn dood bij de zusters wonen.
Bronnen, noten en/of referenties
|