Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis Vanaf 1 januari 2025 wordt dat Iedere eerste maandagochtend en derde woensdagochtend van de maand. |
Francis van Hoek (1838-1910)
| Francis van Hoek | ||
 Foto collectie: Hans van Hoek | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Francis van Hoek | |
| Roepnaam | Ciske | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 29 januari 1838 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 13 februari 1910 | |
| Partner(s) | Francina Berkers (1837-1875) | |
| Beroep(en) | veldwachter, zoeaaf | |
Francis (Ciske) van Hoek (1838-1910) was veldwachter van baron De Smeth.
Ciske van Hoek, in Deurne ook bekend als Ciske de jager, was het derde kind uit een gezin van acht kinderen van jachtopziener en landbouwer Arnoldus van Hoek (1801-1871) en Catharina Meulendijks (1804-1863).
Hij huwde op 14 april 1866 in Deurne met Francina Berkers, (Deurne 15 maart 1837 - Deurne 9 februari 1875), dochter van Antonij Berkers (1792-1864) en Antonetta Koolen (1797-1871).
Uit dit huwelijk werden de volgende vier kinderen geboren:
- Antonius, (Deurne 16 augustus 1867 - Deurne 24 oktober 1867).
- Catharina, (Deurne 6 februari 1869 - Deurne 6 december 1936). Zij huwde (1) met Hendricus Meulendijks (1864-1897) en (2) met Johannis van den Berkmortel (1875-1953).
- Antonius, (Deurne 6 november 1870 - Deurne 26 september 1962). Hij huwde (1) met Johanna Maria van den Berkmortel (1877-1918) en (2) met Helena Noldina Koppens (1883-1954).
- Arnoldus, (Deurne 28 december 1872 - Deurne 24 januari 1929). Hij huwde met Wilhelmina Manders (1869-1947).
Toen hij werd begraven, wijdde de Zuidwillemsvaart het volgende artikel aan hem:
- Verleden donderdag had alhier de begrafenis plaats van den jager tevens opzichter der goederen van den Heer van Deurne, Francis van Hoek. Daar de overledene lid was der oud-zoeavenvereniging “Fidei et virtuti” te Helmond, werd het lijk door oud-zoeaven en hun opvolgers op gebruikelijke wijze met den lijkwagen en banieren afgehaald. Een talrijke stoet, zo familieleden als vreemden van den afgestorvene volgde de lijkkist, waarop de baronesse een prachtige begrafenis, alsook in den lijkdienst, tijdens welken door het zangerskoor de “missa pro defunctis” van Reijniers gezongen werd, waren tegenwoordig de heer en vrouwe van Deurne, baron en barones de Smeth, alsook enkele uit het dienstpersoneel. Langer dan veertig jaren was de afgestorvene in dienst van den heer van Deurne, die hem hoog waardeerde om zijn trouw en eerlijkheid. Er kan van hem getuigd worden dat hij de zaken zijns meester behartigde als de zijne; het was een zeer humaan mensch, die in bescheiden kring zeer veel goed deed. Met hem is een van die trouwe dienaren heengegaan , die al zeldzamer en zeldzamer worden, die met hun meester lief en leed deelen en op wie ze vertrouwen kunnen als op zich zelven. Hij ruste in vrede! - Schandelijk in een woord is het gedrag der gemeente Deurne jegens Van Hoek geweest. Voor zijn bewezen diensten heeft men hem steeds geweigerd te betalen, alhoewel dat alle leden ervan overtuigd zijn, dat hem betaling toekwam. En toen hij een rekest presenteerde, beriep men zich . . . . op verjaring. Ook voor de heren van die mooie theorieën zal het doodsuur eenmaal aanbreken.
Laatstgenoemd incident betrof een periode in 1887 dat hij speciale dag- en nachtdienst draaide om frauduleus gestoken turf te bewaken. Toen hij in november 1904, dus ruim zeventien jaar later, hiervoor nog steeds niet was betaald en een verzoek om betaling indiende, kreeg hij in de raadsvergadering van de burgemeester te horen dat de termijn verstreken was!