Beeld van Gerardus

Het beeld van Sint Gerardus

Dit Gerardusbeeldje werd bij het opruimen van de Gerarduskerk in Walsberg, na de sluiting op 15 november 2009, gevonden op de zolder van de sacristie. Het is gemaakt door F. van Eckendonk op 20 februari 1937. Of het ook ooit in de Gerarduskerk heeft gestaan, is niet zeker.

Vanaf 20 december 2009 heeft het Gerardusbeeldje een plaats in de Sint-Willibrorduskerk aan de Markt in Deurne. Pastoor Paul Janssen gaf in zijn overweging die dag navolgende toelichting:

Gerardus staat afgebeeld als een broodmagere jongeman. Als je zijn levensverhaal leest, dan is dat treffend getypeerd. Gerardus was schriel en zwak van gezondheid, maar vol van levenskracht. Het vriendelijke gezicht op het beeld staat in contrast met de schedel die hij vasthoudt. Ook dat typeert hem. Gerardus straalde leven uit, gaf hoop aan mensen, bemoedigde hen. Tegelijk heeft hij de sterfelijkheid, de pijn en kwetsbaarheid van het leven aan den lijve ervaren. Hij is gepest, vals beschuldigd. Hij is ernstig ziek geweest. Hij gaf alles wat hij had weg, leefde mee, leed mee. En hij besefte dat de eindigheid van ons leven een brug is naar de andere kant van ons bestaan. Leven met en bij God was zijn hoogste ideaal en grootste inspiratie.

Daarnaast schreef pastoor Paul Janssen er het volgende gebed bij:

Je vriendelijke blik
de schedel die je draagt

twee gezichten van het leven
op jouw beeld
Gerardus

zij mogen ons inspireren
bemoedigen, hoop en vertrouwen geven
in vreugde en verdriet
in licht en donker
in leven en dood
in armoede en rijkdom
in ziekte en gezondheid
in kwetsbaarheid en kracht
in het delen van levensbrood
in verwachting en onzekerheid
in barenspijn en levensvreugde

het leed dat ons overkomt
het lief dat ons toevalt
alles wat wij meemaken
op onze weg van tijd naar eeuwigheid.
amen.