Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Adrianus Josephus de Boer (1924-1992)
pater Ad de Boer | ||
Persoonsinformatie | ||
Volledige naam | Adrianus Josephus de Boer | |
Roepnaam | pater Ad | |
Geboorteplaats | Amsterdam | |
Geboortedatum | 16 december 1924 | |
Overl.plaats | Nijmegen | |
Overl.datum | 24 maart 1992 | |
Beroep(en) | leraar, zielzorger | |
Bidprentje | NBA |
Adrianus Josephus de Boer (1924-1992) woonde van 1959 tot 1992 in het Missiehuis Sint-Willibrord in Deurne en was leraar aan het Willibrord Gymnasium.
Ad was een zoon van chauffeur Clemens de Boer (Nieuwer Amstel 1889-1978 Amsterdam) en Antonia Andriessen (Ouder Amstel 1888-1964 Amsterdam). Het gezin telde negen kinderen, zes meisjes en drie jongens. Ad was de zevende in de rij.
Al tijdens de lagere school jaren wilde Ad missionaris worden. Op 15 september 1936 meldde hij zich aan de deur van missiehuis Sint-Jan in Soesterberg om aan de voorbereiding te beginnen. Eerst verbleef hij vier jaar in Sint-Jan, een periode die abrupt beëindigd werden door de bezetting van het huis door de Duitsers in de zomer van 1940. Daarna was hij één jaar in Uden en vervolgens - wéér door bezetting - één jaar in Veghel.
Ad sloot zijn gymnasium af met het staatsexamen A en op 8 september 1942 begon in Helvoirt zijn noviciaat. Twee jaar later legde hij de eerste geloften af. In september 1945 begon hij aan de theologiestudie in Teteringen. Op 30 januari 1949 werd hij door monseigneur P. Hopmans tot priester gewijd.
Ad kreeg geen missiebenoeming maar werd leraar in Sint-Willibrord in Steyl. Na het schooljaar 1952-1953 stopte hij tijdelijk met lesgeven om in Nijmegen klassieke talen te gaan studeren. In september 1956 behaalde hij zijn kandidaats en op 5 maart 1959 was hij doctorandus in de klassieke taal en letteren. Per augustus 1959 werd hij benoemd tot leraar aan het Sint-Willibrord gymnasium in Deurne. Tevens was hij onderprefect van de eerste klas. Van juli 1964 tot augustus 1966 had hij als prefect zelfs de volle verantwoordelijkheid voor de opvoeding van het gehele internaat. In 1966 ging hij zich weer volledig wijden aan zijn taak als leraar. Hij combineerde verder zijn leraar-zijn met zielzorg in het weekeinde. Neerkant, Ommel, Hegelsom, Asten en Helenaveen hebben hem in zijn dertig Deurnese jaren als weekend-assistent leren kennen en waarderen.
Van 1962 tot 1974 was hij lid van de huisraad van het Missiehuis. Op 1 februari 1974 vierde hij zijn zilveren priesterjubileum.
Ad had ook een goede stijl van schrijven. Hij was lange tijd lid van de redactie van het blad ROND en was correspondent van Deurne voor het SVD-nieuws. Hij had vanaf 1972 wekelijks een eigen rubriek in het Weekblad voor Deurne/Peelbelang onder de naam Mensen, meningen en gedachten.
Ook muzikaal wist Ad van wanten. Hij speelde orgel in de kapel van het missiehuis en diverse kerken in de omgeving.
Op 10 februari 1985 maakt Ad in een brief aan de huisraad van Sint-Willibrord zijn verlangen bekend na dertig jaar lesgeven in de VUT te willen gaan. De schoolgemeenschap van het gymnasium nam op 5 juli 1985 afscheid.
Daarna volgde in zijn leven een periode waarin hij diverse keren ziekten moest overwinnen. Op dinsdag 24 maart 1992 moest hij echter de strijd opgeven en overleed in het Radboudziekenhuis in Nijmegen. Hij werd begraven op het SVD-kerkhof in Deurne.
Bewoners van het Missiehuis[bewerken | brontekst bewerken]
Zie ook het overzicht van alle paters en broeders SVD die in het Missiehuis in Deurne woonden.
Bronnen, noten en/of referenties
|