Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Peter Keunen (1860-1927)
| Peter Keunen | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Peter Keunen | |
| Roepnaam | Peter, Peer | |
| Geboorteplaats | Asten | |
| Geboortedatum | 4 januari 1860 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 30 juli 1927 | |
| Partner(s) | Petronella Knapen (1870-1956) | |
| Beroep(en) | dienstknecht, veenarbeider, fabrieksarbeider, gemeentearbeider | |
| Bidprentje | NBA vrouw | |
Peter (Peer) Keunen (1860-1927) was een Deurnese arbeider, die achtereenvolgens in de Zeilberg en in de Sint-Jozefparochie woonde.
Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]
Keunen werd geboren als tweede zoon van Johannis Keunen (1826-1894) en Geertruida van den Berkmortel (1825-1892). Zijn ouders woonden toen te Asten, op het adres Voordeldonk C.60. Hun eerste kind, Martinus Keunen (1857-1940), was nog te Deurne geboren. De jongere broer van Tinus en Peer, Cornelis Keunen (1862-1939), stamvader van de Milhezer en Ripse Keunens, werd eveneens op Voordeldonk geboren. Peter Keunen werd genoemd naar zijn grootvader Petrus (Pieter) Keunen (1797-1889).
Op 2 maart 1863 vertrok het jonge gezin met drie kinderen weer naar de gemeente Deurne. Daar betrok het een huis op het adres Heuvel A.285, waar het veertien jaar bleef wonen. Het hele gezin vertrok op 16 november 1877 naar de gemeente Bakel en Milheeze.
De ouders van Peer kwamen op 21 april 1885 van Bakel naar Deurne, en woonden te Deurne met hun oudste zoon op de adressen B.64e, B.130 en B.108. Peer kwam op 1 april 1891 vanuit Bakel naar Deurne, en ging daar weer bij zijn ouders wonen. Zelf was hij dienstknecht geweest in Bakel, eerst op adres B.99 en later bij Johannes van de Laar op de Hoeven in Milheeze. Peer Keunen bracht zij jeugd daarmee afwisselend in Deurne en Bakel door, met een babytijd in Asten.
Uit hoofde van broederdienst werd hij vrijgesteld van militaire dienst.[1]
Huwelijk en gezin[bewerken | brontekst bewerken]
Peer trouwde op 14 april 1894 in Deurne met Petronella (Nelleke) Knapen, (Deurne 28 februari 1870 - Deurne 8 mei 1956), dochter van Johannis Knapen (1831-1905) en Antonetta Strijbosch (1835-1904).
Peer en Nelleke kregen tien kinderen:
- Maria Gertruda, (Deurne 6 januari 1895 - Deurne 25 oktober 1895).
- Johannes, (Deurne 17 december 1895 - Deurne 27 december 1980). Hij huwde met Henrica Honings (1901-1990).
- Johanna, (Deurne 22 juli 1897 - Zeilberg 4 juli 1936). Zij huwde met Petrus Fransen (1896-1980).
- Antonius, (Deurne 29 mei 1899 - Deurne 25 mei 1972). Hij huwde met Petronella Martens (1899-1970).
- Geertruida, (Deurne 7 maart 1901 - Deurne 10 oktober 1901).
- Anna Maria, (Deurne 11 mei 1902 - Deurne 27 december 1902).
- Maria Henrica, (Deurne 28 juni 1903 - Deurne 26 april 1904).
- Marinus Gerardus, (Deurne 8 maart 1905 - Mierlo-Hout 10 januari 1987). Hij huwde met Johanna Catharina Wijnen (1908-1980).
- levenloos geboren zoon, (Deurne 16 februari 1907).
- Petrus Johannes, (Deurne 30 mei 1908 - Deurne 13 januari 1990). Hij huwde met Anna Smits (1913-1977).
Adressen[bewerken | brontekst bewerken]
Peer Keunen woonde met zijn gezin achtereenvolgens op de volgende adressen:
- Derp B.82 (tot en met 1895);
- Zeilberg B.178a (buiten) (ingeschreven na december 1895, vertrokken vóór 20 mei 1897);
- B.220 Hanenberg, B.282 (tot en met 1902);
- Zeilberg B.233 (buiten) (vertrokken vóór februari 1903 ?)
- B.227b Zeilberg (betrokken ná 22 april 1904), B.236, B.237 (op dat laatste adres woonden zij nog in 1918, dit huisje stond aan de huidige Blasiusstraat, vermoedelijk op 16 of 18);
- B.194 Zeilberg (ook genoemd Zeilbergscheweg B.194; verhuisd of omgenummerd naar B.194 in of kort ná 1918);
- B.386 Vlierdenschedijk (daarheen verhuisd ná 1918);
- C.175, C.169, C.113;
- Derpsche-hei C.153 (gebouwd in 1920).
C.153 werd in 1930, drie jaar na de dood van Peter, omgenummerd naar J.187 St. Josephplein, in 1955 weer hernoemd naar Eikelstraat 34. Zijn zoon Toon woonde er toen.
Verhalen[bewerken | brontekst bewerken]
Vermoedelijk leed t áw Pirke Keunen aan het einde van zijn leven aan dementie en vertoonde hij daardoor agressieve trekken. Hij moest in zijn stoel worden vastgebonden, omdat hij iedereen die langskwam probeerde te slaan.[2] Er gaan ook verhalen over het feit dat hij eens van de keldertrap zou zijn gevallen (of geduwd?) en daardoor invalide zou zijn geworden, en dat zijn zoon Piet hem eens een pan of bord hete pap in het gezicht gegooid zou hebben.[3]
Grootmoeder Keunen, zoals Nelleke door haar kleinkinderen werd genoemd, overleed in het Sint-Jozefziekenhuis aan de Kruisstraat. Zij had bij haar overlijden inmiddels enkele tientallen achterkleinkinderen.
| Bronnen, noten en/of referenties |