Margaretha van Vladeracken

Margaretha (Margriet) van Vladeracken (circa 1480 - Deurne, 1565) was gehuwd met Everard van Doerne.

Familie

Van Vladeracken was erfdochter van het Hof te Tongelre en een dochter van mr. Johan heer van Geffen (circa 1450 - 's-Hertogenbosch, 30 augustus 1532), heer van Geffen en Nuland, en van Anna Randerode van der Aa. Omstreeks 1500 huwde ze met Everard van Doerne (circa 1465 - Deurne, 1527), met wie ze minstens 7 kinderen kreeg.

In 1534 werd ze met de heerlijkheid Milheeze beleend. Op 4 januari 1559 liet ze door notaris Gerard Nouts haar testament opmaken, en op 14 maart 1559 een aanvulling.

Proces tegen de stad Helmond

Ze was al weduwe toen ze, samen met haar zoon Jan, in 1537 de stad Helmond voor de Raad van Brabant daagde. Ze beweerde bezitster te zijn van de hoeve Kruisschot onder de parochie Bakel met alle daarbij horende landerijen, en daarmee ook van de bomen die zij of haar voorzaten geplant hadden binnen een afstand van tien roeden van de hoeve. De stad Helmond had binnen die afstand bomen geplant op haar gronden en zij wilde weten met welk recht dat gedaan was. Helmond beweerde dat de goederen binnen de heerlijkheid Helmond lagen, zoals die begrensd wordt door de paal de Wilderstadt, de nieuwe dijk bij Bruheze, het woonhuis van de hoeve Kruisschot, dair den hael hanct, en de molen van Scheepstal. Wel erkende Helmond geen recht te hebben op de eiken die daar al vijf of zes jaar stonden.

Er stonden bij de nieuwe eik twee galgen en Helmond meende dat de galg die het verst van Helmond stond, op de grens met Bakel, maatgevend moest zijn, want deze viel samen met de rechte lijn die van de hoeve naar de Nieuwe dijk liep. Daags voor Pinksteren van het jaar 1533 of 1534 zou Margaretha van Vladeracken twee bomen hebben laten omhakken, maar Helmond beweerde dat niet zij maar de vrouwe van Helmond daartoe opdracht had gegeven.