Heeft u correcties, aanvullingen of foto's bij een artikel dan kunt u die hier mailen.
Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank!
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis

Peter Keunen (1860-1927)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Versie door Everard (overleg | bijdragen) op 24 dec 2012 om 11:03
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Peter Keunen
Persoonsinformatie
Volledige naam Peter Keunen
Roepnaam Peter, Peer
Geboorteplaats Asten
Geboortedatum 4 januari 1860
Overl.plaats Deurne
Overl.datum 30 juli 1927
Partner(s) [[PersoonPartner(s):: Petronella (Nelleke) Knapen]]
Beroep(en) dienstknecht, veenarbeider, fabrieksarbeider, gemeentearbeider
De weduwe van Peter Keunen met haar zoons, omstreeks 1955

Peter (Peer) Keunen (1860-1927) was een Deurnese arbeider, die achtereenvolgens in de Zeilberg en in de Sint-Jozefparochie woonde.


Keunen werd geboren als tweede zoon van Johannis Keunen en Geertruida van den Berkmortel. Zijn ouders woonden toen te Asten, op het adres Voordeldonk C.60. Hun eerste kind, Martinus Keunen, was nog te Deurne geboren. De jongere broer van Tinus en Peer, Cornelis Keunen, stamvader van de Milhezer en Ripse Keunens, werd eveneens op Voordeldonk geboren. Peter Keunen werd genoemd naar zijn grootvader Pieter Keunen. Op 2 maart 1863 vertrok het jonge gezin met drie kinderen weer naar de gemeente Deurne. Daar betrok het een huis op het adres Heuvel A.285, waar het veertien jaar bleef wonen. Het hele gezin vertrok op 16 november 1877 naar de gemeente Bakel en Milheeze.

De ouders van Peer kwamen op 21 april 1885 van Bakel naar Deurne, en woonden te Deurne met hun oudste zoon op de adressen B.64e, B.130 en B.108. Peer kwam op 1 april 1891 vanuit Bakel naar Deurne, en ging daar weer bij zijn ouders wonen. Zelf was hij dienstknecht geweest in Bakel, eerst op adres B.99 en later bij Johannes van de Laar op de Hoeven in Milheeze. Peer Keunen bracht zij jeugd daarmee afwisselend in Deurne en Bakel door, met een babytijd in Asten.

Uit hoofde van broederdienst werd hij vrijgesteld van militaire dienst.[1]

Keunen trouwde op 14 april 1894 te Deurne met Petronella Knapen, roepnaam Nelleke, (Deurne 28 februari 1870 - Deurne 8 mei 1956) dochter van Johannis Knapen en Antonetta Strijbosch, die hem 10 kinderen schonk:

  1. Maria Gertruda, geboren op 6 januari 1895 te Deurne, aldaar overleden als baby op 25 oktober 1895;
  2. Johannes Keunen, geboren op 17 december 1895 te Deurne; overl. op 27 december 1980 te Deurne; huwde Henrica Honings.
  3. Johanna Keunen, geboren op 22 juli 1897 te Deurne; overl. 4 juli 1936 te Zeilberg; huwde Petrus Fransen.
  4. Antonius Keunen, geboren op 29 mei 1899 te Deurne; overl. 25 mei 1972 te Deurne; huwde Petronella Martens.
  5. Geertruida, geboren op 7 maart 1901 te Deurne en aldaar als baby overleden op 10 oktober 1901;
  6. Anna Maria, geboren op 11 mei 1902 te Deurne en aldaar als baby overleden op 27 december 1902;
  7. Maria Henrica, geboren op 28 juni 1903 te Deurne en aldaar als baby overleden op 26 april 1904 te Deurne;
  8. Marinus Gerardus Keunen, geboren op 8 maart 1905 te Deurne; overl. 10 januari 1987 te Mierlo-Hout; huwde Johanna Catharina Wijnen.
  9. levenloos geboren zoon, geboren op 16 februari 1907 te Deurne;
  10. Petrus Johannes Keunen, geboren op 30 mei 1908 te Deurne; overl. 13 januari 1990 te Deurne; huwde Anna Smits.

Peer Keunen woonde met zijn gezin achtereenvolgens op de volgende adressen:

Vermoedelijk leed t áw Pirke Keunen aan het einde van zijn leven aan dementie en vertoonde hij daardoor agressieve trekken. Hij moest in zijn stoel worden vastgebonden, omdat hij iedereen die langskwam probeerde te slaan.[2] Er gaan ook verhalen over het feit dat hij eens van de keldertrap zou zijn gevallen (of geduwd?) en daardoor invalide zou zijn geworden, en dat zijn zoon Piet hem eens een pan of bord hete pap in het gezicht gegooid zou hebben.[3]


Referenties
  1. Huwelijkse bijlagen.
  2. N. van Loenhout-Keunen, ca 1994
  3. N. van Loenhout-Keunen en P. Keunen, ca 1994