Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Vlierdenseweg 79
Vlierdenseweg 79 is een adres in Deurne.
In het kader van het Ontginningsplan Vlierdenseweg (1874) werd ook op deze plek een stuk grond door de gemeente Deurne in pacht uitgegeven. Samen met Vlierdenseweg 105-107 en Vlierdenseweg 27-29 was het het eerste huis tussen Sint Jozefstraat en het latere Missiehuis Sint-Willibrord. Het gemeentelijk plan moet rond 1874 zijn uitgevoerd, omdat in september van dat jaar de kadastrale hulpkaart getekend werd. [1] Op het kadastraal veldwerkkaartje wordt een van de kavels achter het boerderijtje als proeftuin aangeduid.
In de eerste decennia werd het huiskavel met het bijbehorende bouwland samengevoegd, zodat F 851 in F 1029 gewijzigd werd. Rond 1899 werd het pachtboerderijtje door de gemeente verkocht.[2]
Koper van het boerderijtje was Francis Hermans (1838-1907), na wiens dood het overging in handen van zijn weduwe en kinderen. Door samenvoeging met aangrenzend land veranderde de aanduiding van het kavel in F 1185 (huis, erf en bouwland). Rond 1919 deden zij de bezittingen van de hand.[3] Koper was de timmerman Antonius Adrianus van Lieshout uit Helenaveen. Het huis had er toen een werkplaats bij. Rond 1925 verkocht hij het.[4] In die periode had het de adressen C.206 en C.176.
Het huis werd nu gekocht door Johannes Franciscus Eevers (1878-1962), die hier op Vlierdenscheweg J.212, later Vlierdenseweg 79, ook ging wonen. In zijn periode werd rond 1957 het kavel F 1185 (huis, stal, erf, schuur, bouwland) omgenummerd naar N 17 (huis, schuren, weiland, bouwland, tuin). Rond 1949 werd het huis verbouwd. Rond 1963 ging het over naar zijn kinderen.[5] Direct daarna, rond 1964, werd het kavel gescheiden en verdeeld in vier delen. Alleen het oude huis, nu N 607, bleef onverdeeld. Het jaar erna werd dat alsnog verdeeld, met nu vijf kinderen als eigenaren.[6]
Door verkoop van een stukje grond kreeg het huiskavel rond 1968 de nieuwe aanduiding N 743. Rond 1971 werd opnieuw de boedel verdeeld, met nu nog drie gezamenlijke eigenaren.[7] Rond 1983 werd het kavel in vijven verdeeld en verkocht.[8] Het oude huis bleef in handen van nu nog twee erfgenamen Eevers.[9]
De laatste bewoner Johannes Marinus (Ties) Eevers overleed in 2006. In die periode moet het huis gesloopt zijn, de exacte datum is niet met zekerheid bekend.[10] Twee bijgebouwen stonden in 2022 nog op het braakliggende perceel. Ook stonden er nog enkele fruitbomen. Kort vóór dat moment was het kavel verkocht.[11]
Bronnen, noten en/of referenties
|