Heeft u correcties, aanvullingen of foto's bij een artikel dan kunt u die hier mailen.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis
Vanaf 1 januari 2025 wordt dat Iedere eerste maandagochtend en derde woensdagochtend van de maand.

Kievitweg 9

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Versie door Pieter K (overleg | bijdragen) op 17 jun 2020 om 10:38 (Nieuwe pagina aangemaakt met '{|style="float:right;" class="wikitable" |{{ #display_map:circles= Kievitweg 9 Deurne:20~ ~ ~blue~0.7~10~blue; |zoom=16 |height=400 |width=400 }} |} Bestand:Kie...')
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Bezig met het laden van de kaart...
De kadastrale situatie in 1884, H 3157 is Kievitweg 9.

De boerderij op het adres Kievitweg 9 is een mooi voorbeeld van een vroege particuliere ontginningsboerderij in de Peel.


De voorgeschiedenis van dit pand begint rond 1830, toen de weduwe van Dirk van Gogh van de gemeente uit een groot heideperceel, kadastraal sectie H 155, een perceel van 8.280 m² aankocht dat sectie H 350 werd. Ze gebruikte het perceel waarschijnlijk voor turf- en houtwinning, het steken van heideplaggen en het weiden van schapen en koeien.

Na haar overlijden en boedelscheidingen tussen haar kinderen op 2 april 1861 en 30 oktober 1871 werd het perceel eigendom van Evert van Gogh. Omdat Evert, evenals zijn zus en broers, ongehuwd was, kwam zijn nalatenschap terecht bij zijn talrijke (achter)neven en nichten. Zij lieten het geheel op 2 en 16 augustus 1880 in de herberg van Andries Wouters publiek verkopen. Koop 24 was het genoemde perceel heide, genaamd het Heiveld. Hendrik van der Zanden werd voor 162 (later gewijzigd naar 135) gulden de nieuwe eigenaar.

Op 28 november 1882 verkocht Hendrik van der Zanden het perceel voor 124 gulden aan Pieter van den Broek.In 1884 bouwde die hier zijn huis en probeerde hij de kost te verdienen voor zijn jonge gezin. Het gezin leefde in grote armoede en daarom was het stropen van wild bittere noodzaak.[1] Na zijn overlijden werd het huis eigendom van zijn twee dochters, de tweelingzusjes Wilhelmina( Mijn) en Maria (Mie) van den Broek en later alleen van Mie.

Rond 1958 verkocht Mie het huis aan Frans Dielissen die het rond 1971 weer doorverkocht aan de bosbouwkundig en cultuurhistorisch opzichter Noud Wilgers.

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Interview met zijn kleinzoon Harrie van Neerven in 2008.