Henricus Alphonsus van de Vranden (1906-1994)

Henricus Alphonsus van de Vranden
Persoonsinformatie
Volledige naam	Henricus Alphonsus van de Vranden
Roepnaam	Harrie
Geboorteplaats	Deurne
Geboortedatum	31 december 1906
Overl.datum	23 januari 1994
Partner(s)	Antonia Leonarda van den Berkmortel (1908-2004)
Beroep(en)	landbouwer, melkventer

Harrie van de Vranden als melkventer met zijn bakfiets voor zijn boerderij. Op de bakfiets, naast de melkbussen, zijn oudste zoon Frans.

Harrie van de Vranden met zijn echtgenote en kinderen op een karreslee voor zijn boerderij.
Een scan van deze foto's zijn geschonken door de familie Van de Vranden

Henricus Alphonsus (Harrie) van de Vranden (1906-1994) was landbouwer en voor de oorlog ook melkventer aan de Stationsstraat in Deurne.

Harrie van de Vranden was het jongste kind uit het gezin van Franciscus van de Vranden (1864-1936) en Petronella Aarts (1863-1950). Zijn moeder was eerder gehuwd geweest met Lambertus Bertrams (1864-1899).

Hij huwde op 14 januari 1933 in Deurne met Antonia Leonarda (Tonia) van den Berkmortel, (Deurne 6 januari 1908 - 4 februari 2004), dochter van Antoon van den Berkmortel en Petronella Welten (1876-1952).

Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren;

1. Franciscus Antonius, (Deurne 24 oktober 1933)
2. Petronella Maria, (Deurne 15 oktober 1934)
3. Antonia Josephina, (Deurne 18 maart 1936)
4. Petrus Adrianus (Piet), (Deurne 28 mei 1937 - 26 augustus 1992). Hij huwde met Truus Coopmans.
5. Henrica Adriana, (Deurne 9 augustus 1938)
6. Adriana Francisca, (Deurne 23 november 1939)
7. Maria Huberta, (Deurne 21 april 1941)

In 1951 werd de boerderij aan de Stationsstraat met ruim 17 hectaren grond aan de gemeente Deurne verkocht en verhuisde de familie Van de Vranden naar een nieuwe boerderij, met 35 hectaren grond met de naam Mariahof, gelegen aan de Wittedijk in Zeilberg.

In Deurne ventte hij tot 1942 de melk van zijn eigen zeven koeien en was daarmee een concurrent van zuivelfabriek Sint Isidorus. Deze fabriek wilde hem dan ook bij eventuele tekorten geen melk leveren en moest hij die op de fiets in Milheeze gaan halen.

Van 1958 tot 1970 was Harrie van de Vranden gemeenteraadslid voor de groepering Zeilbergs Belang.

• In 1930 was hij mede-oprichter van de Deurnese rijvereniging Rust Roest en noemde zich met trots "de eerste ruiter van Deurne".
• Hij was tien jaar bestuurslid van de Zeilbergse harmonie Excelsior.

In zijn vrije tijd was hij actief in de ruitersport.

De teruggevonden schat

In het Eindhovens Dagblad van 10 januari 2000 verscheen onderstaand artikel.

"GESTOLEN" SPAARGELD WEER TERUG
Deurnese schat na zestig jaar boven de grond
DEURNE - De in 1994 in Deurne overleden Harrie van de Vranden heeft bijna vijftig jaar in de overtuiging geleefd dat hij op zijn eigen grond was bestolen. Ten onrechte, naar nu blijkt. Want in zijn voormalige tuin is een gedeelte van de "buit" gevonden door de huidige eigenaar Theo Koppens. In 1940, bij de inval van de Duitsers begroef Van de Vranden zijn zuurverdiende spaarcentjes - zilveren guldens en rijksdaalders - in twee weckflessen in de tuin bij zijn boerderij aan de Stationsstraat.
"Iemand moet over de heg meegekeken hebben en de zilveren munten hebben opgegraven", beweerde Van de Vranden altijd tegenover zijn vrouw en elf kinderen; het geld was na de bevrijding onvindbaar. Volgens oudste zoon Frans van de Vranden (66) heeft zijn vader het hele terrein rond de boerderij meter voor meter omgewoeld. "Er ontstonden zelfs diepe loopgraven." Samen met zijn knecht heeft Harrie van de Vranden toen wel 14 dagen naar het geld gezocht, weet zijn oudste zoon nog. Niet zomaar, want omgerekend naar nu ging het om een bedrag van 70 à 80.000 gulden.
Voor weduwe Tonia van de Vranden -van de Berkmortel en haar familieleden was het gisteren daarom een bijzondere dag.

In het Zorgboogcentrum De Nieuwenhof vierde zij niet alleen haar 92ste verjaardag, ook was Theo Koppens van de partij om de gepoetste zilverstukken aan haar aan te bieden. "Het zal toch niet waar zijn", reageerde mevrouw Van de Vranden beduusd.
"Och, dè had onze vadder nog eens mee moete kunnen maken." Ze was er helemaal van onder de indruk. De waarde van de gevonden zilveren munten wordt geschat op 2.000 gulden.
"Dat is voor onze familie niet zo belangrijk", vindt Frans van de Vranden. "De emotionele waarde is veel en veel groter". Theo Koppens kreeg gisteren een passende beloning van de familie Van de Vranden en voor zijn vrouw was er een bloemetje.
Volgens Frans van de Vranden heeft de eerlijke vinder ook nog vele uren met allerlei zuren geëxperimenteerd om de munten te reinigen "en dat is hem wonderwel gelukt". Het spaargeld van vader was bij de familie Van de Vranden vaak onderwerp van gesprek en op gezette tijden werden er ook nog wel eens grapjes over gemaakt. Toen de boerderij in 1955 plaats moest maken voor woningbouw, kregen nieuwe bewoners te horen dat er mogelijk nog een schat in de grond zou kunnen zitten. Ruim een jaar geleden werd Theo Koppens - een kennis van de familie - de nieuwe eigenaar van de voormalige boerderijtuin. Ook hem werd het hele verhaal in geuren en kleuren verteld. Maar volgens Frans van de Vranden had iedereen van de familie er een hard hoofd in dat er nog ooit zilveren munten zouden worden gevonden.
Bij het planten van een boom haalde Koppens vieze guldens en rijksdaalders en een uit vele scherven bestaande weckfles uit de grond. "Verdomd de familie van de Vranden had toch gelijk", dacht hij bij zichzelf. De andere weckfles met zilveren munten zit dus ongetwijfeld nog ergens in de grond, maar daar wordt voorlopig niet meer naar gezocht, want Theo Koppens heeft inmiddels een nieuwe tuin aangelegd en ingezaaid en het zou volgens hem eeuwige zonde zijn om dit alles weer om te gaan woelen.

Bronnen, noten en/of referenties