Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis Vanaf 1 januari 2025 wordt dat Iedere eerste maandagochtend en derde woensdagochtend van de maand. |
Theodorus Aldenzee (1893-1986)
| Theodorus Aldenzee (1893-1986) | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Theodorus Aldenzee | |
| Roepnaam | Dorus (de Smed) | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 18 juni 1893 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 8 april 1986 | |
| Partner(s) | Antonetta Maria Nooijen (1900-1959) | |
| Beroep(en) | smid | |
Theodorus (Dorus) Aldenzee (1893-1986) was smid van beroep en beter bekend als "Dorus de Smed".
Dorus werd geboren als jongste van elf kinderen. Hij was de zoon van Martinus (Tinus) Aldenzee (1845-1920) en Wilhelmina van Horik (1845-1893).[1]
Drie van zijn broers overleden in het eerste levensjaar. Het ouderlijk gezin woonde op de Kouwenhoek in Deurne. De straat bestaat nog steeds, maar heet nu Kouwenhoekseweg.
Theodorus trouwde op 18 juni 1929 te Bakel en Milheeze met Antonetta Maria (Netje) Nooijen, (Helmond 4 mei 1900 - Brouwhuis 27 januari 1959), dochter van Ludovicus Nooijen (1867-1944) en Josepha Mastenbroek (1869-1924).
Ze kregen twee dochters:
- Wilhelmina Josepha Ludovica (Mien), (Helmond 27 mei 1930). Zij huwde met Laurentius Josephus Gerardus (Lauw) van den Heuvel (1930-1987).
- Josepha Martina Maria (Maria), (Helmond 17 januari 1932)
Net als vader Martinus doorliep Theodorus alleen de lagere school. Daarna ging hij bij zijn vader werken in de smederij, al generaties lang een familiebedrijf. Later, toen zijn vader te oud werd om te werken, nam Theodorus de smederij over. Dit leverde hem de bijnaam De Smed op. De smederij was vooral gespecialiseerd in hoefijzers en onderdelen voor huifkarren.
Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak werd Theodorus vier jaar gestationeerd aan de Belgische grens. Hij hielp deze mee bewaken.
In de Tweede Wereldoorlog had Theodorus wel keuze: óf naar Duitsland vechten, óf in de voedselvoorziening werken. Hij koos voor het laatste. De organisatie waarbij hij dit deed heette De Nederlandse Grondmij. Na de Tweede Wereldoorlog pakte hij het werk in de smederij weer op.
Tijd voor hobby’s had Theodorus niet: hij werkte lang en vaak in de smederij. Maar op de zeldzame momenten die hij vrij had, hield hij wel van een partijtje beugelen. Toen Theodorus wat ouder werd en meer vrije tijd kreeg, speelde hij ook graag een potje biljart. Dit speelde hij in Brouwhuis, de wijk in Helmond waar hij met zijn vrouw en twee dochters woonde.
Theodorus hield van roken, veel roken. Aanvankelijk rookte hij filtersigaretten en soms een sigaartje. Toen de oorlog uitbrak, begon hij met eigen tabaksteelt. Later was dit niet meer nodig en stapte hij over op fabrieksshag.
Toch is Theodorus niet overleden aan een longziekte, maar aan nierfalen. Hij overleed op 8 april 1986, in de leeftijd van 94 jaar. In dat jaar, 1986, kwam hij ook voor het eerst van zijn leven bij de dokter. Bij binnenkomst stelde de dokter zich voor aan hem en zei: Ik kan me niet herinneren dat ik U ooit eerder gezien heb…, waarop Dorus antwoordde: Dat kan kloppen, aangezien ik het ziekenhuis nooit van binnen heb gezien. [2]. Theodorus overleed, zonder veel pijn, van ouderdom in het Sint-Willibrordusziekenhuis van Deurne. Hij werd op 14 april 1986 gecremeerd in Heeze in bijzijn van zijn familie en vrienden.
| Bronnen, noten en/of referenties |