Heeft u correcties, aanvullingen of foto's bij een artikel dan kunt u die hier mailen.
Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank!
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis

Helmondseweg 1-3

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Versie door Everard (overleg | bijdragen) op 25 aug 2015 om 11:11
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Voormalige panden Helmondseweg 1 (midden) en 3 (rechts).
Foto: collectie Luuk Keunen

Op de locatie Helmondseweg 1-3 stond tot medio 2004 een winkel-woonhuis uit de achttiende eeuw met werkplaats. Het was op het moment van sloop het oudste nog bestaande woonhuis in het Deurnese centrum. Op deze plek werd in 2005 een hotelaccommodatie in gebruik genomen.

Bouwgeschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het pand werd vermoedelijk in de achttiende eeuw gebouwd met een rechthoekige plattegrond en een zadeldak, evenwijdig aan de straat. In de voorgevel, gemetseld met een gecementeerde plint, bevonden zich links een toegang tot een klein bedrijfsgedeelte en rechts een voordeur met - vermoedelijk - aan weerszijden een schuifvenster met bovenlicht. Er was sprake van een houten omtimmering van de goot, alsmede muizentanden bovenaan de voorgevel. Het pand is een typisch voorbeeld van een eenvoudige dorpswoning uit de 18e of 19e eeuw, waarbij de agrarische functie vooral op zelfvoorziening gericht was en het bedrijfsgedeelte derhalve klein.

Later, mogelijk in de late negentiende eeuw, werd het woongedeelte gesplitst in een woon- en werkplaatsgedeelte. In de zijgevel werd een nieuwe toegang aangebracht en het rechter raam van het woongedeelte werd vervangen door een groter werkplaatsraam. Op een zeker moment, mogelijk in dezelfde periode, zijn de zijgevels en achtergevel opgemetseld waardoor de nok hoger kwam te liggen. Doordat de goot aan de voorzijde niet veranderde, werd het dak aan de voorzijde wat steiler.

Op nevenstaande foto is nog te zien dat zich boven de deur van de werkplaats (of winkel?) een muurreclame heeft bevonden. Dit was een muurreclame voor het naastgelegen café De Peelpoort. In 2004 moesten beide panden wijken voor de bouw van een hotelgebouw. Er verrees op deze plek een hotelaccommodatie van twee verdiepingen hoog. Het gebouw is opgetrokken in een traditionele stijl, met een hoofdvorm die aansluit bij het tegenovergelegen Bio Vink. Het hotel heeft een capaciteit van 25 kamers en een grote zaal op de begane vloer. De ingang van het hotel werd verlegd naar het adres Markt 5 en daarmee kwamen de adressen Helmondseweg 1-3 definitief te vervallen.

Omdat bij de sloop geen bouwhistorisch onderzoek verricht is, weten we relatief weinig over constructie en interieur van dit pand.

Eigendomsgeschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het huis was in 1832 kadastraal bekend als E 10-11. Het huis was in tweeën gesplitst; beide huizen waren eigendom van Laurens Munsters, evenals de achterliggende moestuin.

De erven van wever Laurens Munsters en Petronella van Hoof deelden diens nagelaten goed. Een kavel ging op 26 april 1873 naar metselaar Mathias Lutters, gehuwd met Johanna Munsters: bouwland B 255 en de huizen, erven en tuin E 10-11-12.

In 1938, nadat Louis en Tijs overleden waren, werd het huis, stal, bergplaats en tuin aan de Helmondseweg door de erven Mathias Lutters aan huisschilder Cor van der Voort verkocht.

De totale omvang van deze drie percelen was 916 m². Op het adres Helmondseweg 1 stond een gedeeld woonhuis met een bebouwd vloeroppervlak van 156 m². Later, in de vroege twintigste eeuw, werd op het adres Helmondseweg 3, binnen de voormalige moestuin, een werkplaats gebouwd met een vloeroppervlak van 34 m².

Het perceel grensde enerzijds aan bakkerij Janssens, later aan De Peelpoort, en anderzijds aan de Nederlands-Hervormde Kerk. Aan de voorzijde werd het begrensd door de Helmondseweg en aan de achterzijde komen de percelen van de Helmondseweg en Spoorstraat bij elkaar.

In 1957 werd het perceel door de toenmalige eigenaar Ties van der Heijden opgesplitst in twee delen. Zelf ging hij op huisnummer 1 wonen en verkocht de vrijstaande werkplaats, erf (groot 425 m2), aan Petrus Antonius Jacobus Wilhelmus van Ham (1905-1980) die er een garagebedrijf startte.