Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Gertruda Cornelia van Geneijgen (1919-2014)
| Gertruda Cornelia van Geneijgen | ||
 Truus in de periode dat ze verloofd was met Piet Brouwers. | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Gertruda Cornelia van Geneijgen | |
| Roepnaam | Truus | |
| Geboorteplaats | Tungelroy (Weert). | |
| Geboortedatum | 8 juni 1919 | |
| Overl.datum | 24 augustus 2014 | |
| Partner(s) | [[PersoonPartner(s)::1):Piet Brouwers (verloofd), 2): Harrie Swinkels]] | |
| Beroep(en) | huisvrouw, verzetsstrijdster | |
Gertruda Cornelia (Truus) van Geneijgen was tijdens de Tweede Wereldoorlog actief verzetsstrijdster.
Truus was verloofd met Petrus Johannes (Piet) Brouwers (1914-1945) die in een boerderij aan de Helmondseweg in Deurne woonde. Piet was de oudste zoon van Deurke Brouwers en Tonnake Dielissen.
Truus leerde Piet kennen toen hij tijdens de mobilisatie 1939-1940 als gemobiliseerd militair, in de rang van sergeant, bij haar woonplaats in Limburg gelegerd was en de brug over de Tungelroyse beek tussen Stramproy en Tungelroy mee moest beschermen. Tussen hen bloeide er een liefde op.
Na de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog raakten Truus en Piet beiden betrokken bij het verzet. Truus en Piet moesten, samen met nog zes anderen, bij pastoor Witlox een eed afleggen en beloven dat ze elkaar nooit zouden verraden. Truus bood hulp aan mensen die Piet Brouwers via Horst / Sevenum of via De Zwarte Plak doorverwezen kreeg. Ze nam de piloten, joden enz. meestal zo'n 100 meter voorbij de brug over het kanaal bij Asten over. De begeleidende fietser reed dan terug en Truus fietste dan met hen via eenzame weggetjes richting Hunsel / Stramproy waar ze erg goed de weg kende en "leverde" de mensen af op boerderijen die erg eenzaam lagen. Hier werden ze vervolgens weer overgenomen door de Witte Brigade uit België. Ze hield vanaf haar tiende jaar een dagboek bij en daaruit blijkt dat ze in totaal 134 personen waaronder Amerikaanse, Engelse en Franse piloten en ook joden, naar de vrijheid geholpen heeft.[1]
Na de oorlog wilden Truus en Piet gaan trouwen maar het liep allemaal anders. Piet was als grenswacht bij de grensovergang bij Well in Noord-Limburg werkzaam. Tijdens een feestje met Engelse militairen van het nabijgelegen Weeze dronk ook Piet, zonder het te weten, methylalcohol. Dit resulteerde in een aantal doden en blinden. Piet werd nog naar het ziekenhuis in Venray gebracht waar hij een aantal uren later overleed. Truus heeft hem toen niet meer levend kunnen zien. Na het overlijden van Piet is Truus altijd contact blijven houden met zijn familie.
Truus bleef, samen met haar broers en vader, op de boerderij in Tungelroy wonen. In 1950 ging ze nog samen met onder andere Piets vader naar Rome. Zij zette zich na de oorlog in voor soldaten die naar Nederlands Indië moesten en kreeg zo al snel de bijnaam "Soldaten-moedertje". Hierdoor leerde ze haar latere echtgenoot Harrie Swinkels uit Gerwen, die ook als dienstplichtig soldaat naar Indië moest, kennen. Ze huwde in 1953 met hem en kreeg zes kinderen. Ze waren bijna 50 jaar getrouwd samen.
Onthulling bevrijdingsbeeldje
Op zaterdagmiddag 20 december 1980 onthulde Truus Swinkels-van Geneijgen, in aanwezigheid van burgemeester Van Genabeek, in de openbare bibliotheek van Deurne een bevrijdingsbeeldje van de kunstenaar Harry Storms.
Onderscheiding
Voor haar verzetsdaden werd zij op 11 mei 1982 door burgemeester Van Genabeek onderscheiden met het Verzetsherdenkingskruis. Eerder, op 22 december 1950, mocht ze het Mobilisatie-Oorlogskruis ontvangen.
Literatuur en bronnen
- Boekwerkje "Deurne 35 jaar bevrijd", hoofdstuk "Pilotenhulp" (blz 18), uitgave 1979 door werkgroep "Deurne 35 jaar bevrijd".
- Archief Jacques Swinkels Maastricht.
Bronnen, noten en/of referenties
|