Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Henricus van Kessel (1926-2012)
Henricus (Harrie) van Kessel (1926-2012) was Indiëganger, agrariër en werd in 1954 benoemd tot koetsier van de rouwkoets van de Sint-Willibrordusparochie in Deurne.
Afkomst en gezin
Hij is geboren aan de Helmondseweg B.127 (later 109) als zesde kind van het echtpaar Theodorus van Kessel (1884-1958), (Bakel 14 juli 1884 - Deurne 23 mei 1958) en Wilhelmina Hendrika Hurkmans, (Someren 30 maart 1886 - Deurne 8 juli 1973). Hij huwde op 6 november 1956 met de op Vloeieind in de Sint-Jozefparochie geboren Johanna (Jaan) Strijbosch, (Deurne 20 september 1931), dochter van landbouwer Martinus Strijbosch (1889-1940) en Josina van Leunen (1897-1965).
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
- Martien (Mart) (1958), huwt Marion van den Corput.
- Theo (1959), huwt Henriëtte van Bakel.
- Wilma (1961), ongehuwd.
- Joop (1963), huwt Sjan Bevers.
- Anja 1968, huwt Eric Kuijten.
Militaire dienst
Nadat Harrie de lagere school heeft doorlopen gaat hij in 1939 aan het werk. In 1947 wordt hij opgeroepen om zijn dienstplicht te vervullen. Na zes maanden opleiding in Maastricht wordt hij met 1800 andere militairen (waaronder nog acht Deurnenaren) ingescheept in de “Nieuw Holland” om naar Java gebracht te worden. Na twee jaar en drie maanden heeft “De Zuiderkruis” hem weer thuisgebracht.
Overname boerderij
In 1950 neemt Harrie de boerderij van zijn ouders over en wordt boer. Een paar kippen, wat mestvarkens en enige koeien vormen de kern van zijn bedrijf. Daarnaast verzorgde Harrie het transport van de naast de weg staande melkkruiken van en naar de voormalige stoomzuivelfabriek Sint Isidorus aan de Molenstraat in Deurne.
Uitvaartverzorging
Het toevallige bezit van een zwart paard met bijbehorend tuig doet Harrie onverwacht in de uitvaartbranche belanden. Door omstandigheden ging de toenmalige koetsier verhuizen en werd Harrie door pastoor Van Dinter benoemd tot koetsier van de rouwkoets van de Deurnese Sint Willibrorduskerk.
Eigen bedrijf
Harrie is elf jaar koetsier wanneer hij besluit zijn boerenbedrijf af te bouwen om zich volledig te richten op het vak van uitvaartondernemer. In 1965 neemt hij de rouwkoets van de kerk over en schaft niet veel later een nieuwe aan voor zijn eenmanszaak die de naam "Eerste Deurnese Begrafenisonderneming" draagt. In 1971 wordt gestart met een eigen huisdrukkerij waar het rouwdrukwerk wordt verzorgd.
Overname
In 1984 wordt de V.O.F. Begrafenis- en crematieverzorging H. van Kessel & Zn opgericht met als participanten Harrie en zoon Theo. De onderneming wordt in 1991 formeel overgedragen aan Theo terwijl in dat zelfde jaar het rouwcentrum van het Elkerliek Ziekenhuis geprivatiseerd en door de firma van Kessel overgenomen wordt. in 1995 wordt de V.O.F. omgezet in een B.V. en neemt Harrie definitief afscheid van zijn levenswerk[1]
Onderscheiding
Een jaar voor Harrie zich terugtrekt uit het bedrijf, 29 april 1994, ontvangt hij uit handen van burgemeester Smeets van Deurne de eremedaille in zilver, verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau omdat hij veertig jaar in de begrafenisbranche werkzaam is.
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
|