Evert Huizing (1860-1914)

Evert Huizing
Persoonsinformatie
Volledige naam	Evert Huizing
Geboorteplaats	Deurne
Geboortedatum	29 oktober 1860
Overl.plaats	Meerveldhoven
Overl.datum	15 juni 1914
Partner(s)	Elisabeth Nieuwenhuizen (1851-1929)
Beroep(en)	rijksveldwachter

Evert Huizing (1860-1914) werd rijksveldwachter in de gemeente Deurne in de periode van 1886 tot 1889 en van 1894 tot 1906.

Evert was het derde kind uit het gezin van Harm Huizing (1831-1920) en Arnolda Josina van Heijst (1833-1892).
Hij huwde op 22 maart 1889 te Hoogeloon met Elisabeth Nieuwenhuizen, (Hoogeloon 26 augustus 1851 - Breda 14 december 1929), dochter van Hendrik Nieuwenhuizen en Dirkje Verhagen.
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:

1. Arnolda Dirkje Elisabeth, (Horst 2 juni 1890)
2. Hendrik Evert, (Horst 11 april 1892)
3. Harm Adrianus, (Deurne 23 december 1895 - Eindhoven 11 september 1944).

Evert groeide op in de Zeilberg B.95 en verhuisde op 18 december 1889 naar Horst. Vijf jaar later kwam hij weer naar Deurne en ging met zijn gezin aan de Stationsstraat A.412 wonen.

In de dagen van veldwachter Huizing werd er in Deurne om omgeving enorm veel gestroopt. Veel van de verbalen die hij opmaakt betroffen dan ook de zogenaamde jachtdelicten. In 1889 verbaliseerde hij Pieter Jan Manders, een boerenzoon van de Merlenberg die bij de Vossenholen op Venraijs grondgebied met zijn vriend en toekomstige zwager Johannes van Bakel aan het stropen was. Het corpus delicti, een dode gestrikte haas, lag tussen de veldwachter en de stropers in. Toen Huizing het bewijsstuk in beslag wilde nemen greep ook Manders naar zijn prooi en beiden trokken om het hardst aan het dode dier. Manders kwam daar als winnaar uit de bus maar de rechter veroordeeld hem later wel tot een gevangenisstraf van drie maanden. Van Bakel moest een maand zitten.

In augustus 1901 werd hem de rang van brigadier-titulair toegekend.