Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Petrus Josephus Penninx (1922-2020)
| Petrus Jozefus Penninx | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Petrus Jozefus Penninx | |
| Roepnaam | Pieter | |
| Geboorteplaats | Gemert | |
| Geboortedatum | 13 april 1922 | |
| Overl.plaats | Bakel (Zorgboog) | |
| Overl.datum | 10 april 2020 | |
| Partner(s) | Petronella Maria Lammers (1920-2016) | |
| Beroep(en) | hoefsmid, landbouwer, chauffeur, vertegenwoordiger, | |
Petrus Jozefus (Pieter) Penninx (1922), kocht in 1964 een huis met toebehoren aan de Eikenlaan 24 in Liessel.
Pieter was een zoon van de landbouwer Petrus Penninx (Gemert 1887-1927 Gemert) en Hendrica Geertruda van Hout (Gemert 1887-).
Hij huwde in 1952 met Petronella Maria (Nel) Lammers, (Deurne 8 december 1920 - Asten 4 augustus 2016), dochter van landbouwer Joost Lammers (1885-1954) en Theodora van den Elzen (1886-1966). Haar vader was in Deurne geboren en haar moeder in Bakel en Milheeze.
Uit dit huwelijk werden vijf zonen geboren:
- Pieter,
- Jos,
- Henk,
- Doré,
- Marc,
Toen Pieter vijf jaar oud was, overleed zijn vader. Ondanks dit tragische verlies heeft zijn moeder toch de werkzaamheden op de boerderij voortgezet. Al op jonge leeftijd moest hij thuis meehelpen op de boerderij.
Van 1952 tot 1964 heeft Pieter geboerd op een boerderij aan de Sint Antoniusstraat in De Mortel.
In 1964 verhuisde hij naar de Eikenlaan in Liessel. Op dit adres heeft hij geboerd totdat zijn zoon Marc de zaak overnam, die de boerderijactiviteiten beëindigde en er een plantenkwekerij vestigde. Pieter verhuisde toen met Nel naar Nieuwstraat 24 in Liessel. Zijn laatste levensjaren bracht hij door bij De Zorgboog in Bakel.
Naast zijn werkzaamheden op de boerderij, heeft Pieter ook nog diverse andere beroepen uitgeoefend, zoals onder andere hoefsmid, drie jaar als chauffeur op een veevoederwagen en later als vertegenwoordiger in veevoer.
Het leven van Pieter kende ook enkele persoonlijke dieptepunten. Zo raakte hij ernstig gewond bij een treinongeval waarbij hij met zijn auto op een overweg in botsing kwam met een trein, hierna volgende een lang revalidatieproces. Hij is ook een keer aangevallen door een stier, waarbij hij zes ribben brak. Door zijn sterke gestel, optimisme en doorzettingsvermogen overleefde hij dit ongeval.
Zijn grote passies waren het fokken van paarden, het Sint Antonius en Sint Sebastianus Gilde Gemert en het Sint-Hubertusgilde in Liessel.
Hij was vanaf 1944 lid van het Gilde in Gemert en vanaf 1964 lid van het gilde in Liessel.
Hij vervulde binnen de kring diverse bestuursfuncties en was 45 jaar jurylid van de Federatie van Schuttersgilden. Met name het vendelen bij het Gilde stond steeds bij hem letterlijk hoog in het vaandel. Op eenennegentig jarige leeftijd stopte hij noodgedwongen met vendelen, het werd fysiek te zwaar.
In 2012 vierden Pieter en Nel hun zestig-jarig huwelijksfeest.
Bronnen, noten en/of referenties
|