Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Josephus van de Mortel (1882-1959)
Josephus van de Mortel (1882-1959) | ||
Persoonsinformatie | ||
Volledige naam | Josephus van de Mortel | |
Roepnaam | Joost | |
Geboorteplaats | Deurne | |
Geboortedatum | 28 juli 1882 | |
Overl.plaats | Deurne | |
Overl.datum | 10 maart 1959 | |
Partner(s) | [[PersoonPartner(s)::Luitgarda van Bommel (1886-1963)]] | |
Beroep(en) | veenarbeider, textielarbeider, wever | |
Bidprentje | NBA |
Josephus (Joost) van de Mortel (1882-1959) was in zijn jonge jaren veenarbeider en later wever in een textielfabriek. Hij was in Deurne vooral bekend vanwege het snoepwinkeltje van zijn vrouw aan de Stationsstraat op huisnummer B.9, later gewijzigd in Stationsstraat 22.
Hij was het zevende kind uit een gezin van negen kinderen, waarvan er acht volwassen werden, van de landbouwer Hendrikus van de Mortel (1839-1927) en Maria van den Heuvel (1846-1916). Hij bracht zijn jeugd door op het gehucht De Heide onder Liessel.
Hij trouwde op 39-jarige leeftijd op 22 april 1922 in Deurne met de 36-jarige mutsenmaakster Luitgarda (Dien) van Bommel (1886-1963), dochter van de Vlierdense landbouwer Mattijs van Bommel (1829-1904) en Anna Maria van de Berg (1846-1932).
In Deurne was Dien beter bekend als "Bummelke". Uit dit huwelijk werden de volgende twee kinderen geboren:
- Marinus Mathijs, (Deurne 24 april 1924 - 's-Hertogenbosch 1 december 1999). Hij was broeder bij de missionarissen van Scheut op Sparrendaal en werkte als missionaris in Belgisch Congo.
- Matheus Henricus, (Deurne 27 december 1926 - Sittard 10 januari 2003). Hij was missionaris in het Nederlandse Nieuw Guinea.
Echtgenote Luitgarda (Bummelke) met haar brabantse poffer. An Moonen: Ik kan me deze vrouw herinneren, ze was in Deurne een van de laatste vrouwen die de poffer droeg. Als kind wilde ik altijd graag achter Bummelke in de kerk zitten omdat ik haar poffer zo mooi vond. Ze bibberde een beetje met haar hoofd (parkinson?) en dan bewogen die bloemetjes! De damasten linten hingen met kwasten op haar rug.
Foto's: collectie An Moonen (links) en Gemeente Deurne (rechts).