Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Zeilbergsestraat 17: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 14: | Regel 14: | ||
{{appendix}} | {{appendix}} | ||
[[categorie:adres]] | [[categorie:adres|Zeilbergsestraat 017]] | ||
Versie van 13 aug 2023 07:41
Zeilbergsestraat 17 is een adres in Deurne.
De Deurnese wisselwachter Johannes Evers liet rond 1914 twee huizen op zijn perceel bouw- en weiland, kadastraal bekend als E 1915, bouwen.[1] Het noordelijke huis, later bekend als Z.228 en Zeilbergsestraat 19, kreeg de kadastrale aanduiding E 1931. Het perceel was slechts 250 m2 groot. Het zuidelijke huis, later bekend als Z.227 en Zeilbergsestraat 17, kreeg de kadastrale aanduiding E 1932 en was 2660 m2 groot. Het merendeel van het bijbehorende land werd dus bij dit huis gevoegd. Rond 1923 werd Zeilbergsestraat 17 van een opbouw voorzien. Wat dit precies was, is niet duidelijk. Het huis had vanaf de bouw een aanbouw aan de achterzijde, ter plaatse van de huidige aanbouw.
Bij de bouw waren beide huizen gespiegeld ten opzichte van elkaar, en het is dus aannemelijk, dat Zeilbergsestraat 19 oorspronkelijk qua bouw identiek aan Zeilbergsestraat 17 was, dus ook met een mansardedak. Beide huizen werden door Evers rond 1948 in de Ruilverkaveling "Deurne" ingebracht. Hij kreeg de huizen samengevoegd in één perceel, L 119, weer terug. Rond 1949 werd het perceel opnieuw gesplitst, en werden de huizen los van elkaar verkocht.[2]
Het latere Zeilbergsestraat 17, toen gelegen aan de Schoolstraat, werd gekocht door Willem Reijnders. Na hermeting werd dit L 794, 1935 m2 groot. Hij woonde er ook zelf, en verkocht het huis rond 1959.[3]
De nieuwe eigenaar was Nard Vriens, die eerder op Zeilbergsestraat 128 had gewoond. Rond 1964 en rond 1969 verkocht hij stukjes grond aan de gemeente, en rond 1976 verkocht hij het huis zelf. Daardoor wijzigde de kadastrale aanduiding achtereenvolgens naar L 1622 en L 2038. Vooral bij de laatste verkoop verdween veel van de grond naar de gemeente.[4]
Koper was Wim Aldenzee met zijn echtgenote, op een perceel dat inmiddels de kadastrale aanduiding L 2038 had. Rond 1986 verkocht hij het oude huis, en behield een stukje grond aan de nieuwe straat Arenbroek voor zich, waarop hij een huis liet bouwen.[5] Het oude huis werd gekocht door A.M. Adriaans, die het tot na 1989 bezat. Kadastraal was het toen bekend als L 4414.[6]
Bronnen, noten en/of referenties
|