Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Pieter van Wetten (1814-1867): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 15: | Regel 15: | ||
Hij was een zoon van [[Arnoldus van Wetten (1784-1864)]] en Helena van de Mortel (1771-1821). | |||
Peter huwde op 15 april 1844 in Venray met Guillielmine (Willemina, Wilhelmina) Manders, (Venray 15 november 1812 - Deurne 21 november 1890), een buitenechtelijke dochter van Sophia Manders (1784-1833).<ref>Sophia Manders was een dochter van [[Everardus Manders (1749-1825)]] en Anna Heesmans (1755-1820).</ref> | |||
De volgende kinderen werden uit dit huwelijk geboren: | De volgende kinderen werden uit dit huwelijk geboren: | ||
| Regel 29: | Regel 29: | ||
Op 3 januari 1839 kreeg Peter van Wetten rond half elf 's avonds in het café van [[Johannis Brangers (1806-1879)|Johannes Brangers]] een woordenwisseling met een van de acht tot tien soldaten die in het café waren, over het omvallen van een kachel. Van Wetten kreeg vervolgens slaande ruzie met twee van hen en trok daarbij ook zijn mes.<ref>RHCe toegang 13180 gemeentearchief Deurne inv.nr. 12/2 bladzijde 78.</ref> Een van de dragonders, ene Richmond, liep daarbij aan de dij een snijwond op ter lengte van 15 Nederlandse duimen en het duurde ruim 15 dagen eer de wond genezen was. Op 26 maart werd Van Wetten voor dat vergrijp gedagvaard maar hij was toen voortvluchtig. Het hof beval hem vervolgens om op 16 mei te verschijnen en werd toen veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf, een geldboete van acht gulden en betaling van de proceskosten.<ref>''[[Deurnese Gedaagden]]'' deel 1 (2000) bladzijde 17</ref> | Op 3 januari 1839 kreeg Peter van Wetten rond half elf 's avonds in het café van [[Johannis Brangers (1806-1879)|Johannes Brangers]] een woordenwisseling met een van de acht tot tien soldaten die in het café waren, over het omvallen van een kachel. Van Wetten kreeg vervolgens slaande ruzie met twee van hen en trok daarbij ook zijn mes.<ref>RHCe toegang 13180 gemeentearchief Deurne inv.nr. 12/2 bladzijde 78.</ref> Een van de dragonders, ene Richmond, liep daarbij aan de dij een snijwond op ter lengte van 15 Nederlandse duimen en het duurde ruim 15 dagen eer de wond genezen was. Op 26 maart werd Van Wetten voor dat vergrijp gedagvaard maar hij was toen voortvluchtig. Het hof beval hem vervolgens om op 16 mei te verschijnen en werd toen veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf, een geldboete van acht gulden en betaling van de proceskosten.<ref>''[[Deurnese Gedaagden]]'' deel 1 (2000) bladzijde 17</ref> | ||
Hij woonde na zijn huwelijk op het adres [[Hanenberg]] B.138, dat | Hij woonde na zijn huwelijk op het adres [[Hanenberg]] B.138, dat is ongeveer ter hoogte van het tegenwoordige adres [[Doctor Huub van Doorneweg 50]]. | ||
{{appendix}} | {{appendix}} | ||
Huidige versie van 5 aug 2023 om 16:32
| Pieter van Wetten | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Pieter van Wetten | |
| Roepnaam | Peter | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 14 september 1814 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 2 december 1867 | |
| Partner(s) | Guillielmine Manders (1812-1890) | |
| Beroep(en) | landbouwer | |
Pieter (Peter) van Wetten (1814-1867) was landbouwer in Deurne op de Hanenberg.
Hij was een zoon van Arnoldus van Wetten (1784-1864) en Helena van de Mortel (1771-1821).
Peter huwde op 15 april 1844 in Venray met Guillielmine (Willemina, Wilhelmina) Manders, (Venray 15 november 1812 - Deurne 21 november 1890), een buitenechtelijke dochter van Sophia Manders (1784-1833).[1]
De volgende kinderen werden uit dit huwelijk geboren:
- Martinus, (Deurne 13 februari 1845 - Deurne 14 augustus 1845).
- Leonardus, (Deurne 17 juli 1846 - Deurne 24 februari 1924). Hij huwde met Johanna Catharina van Kuijlenburg (1843-1908).
- Francis, (Deurne 25 oktober 1847 - Deurne 17 april 1914). Hij huwde met Maria Elisabeth van Kuijlenburg (1847-1916).
- Arnoldus, (Deurne 12 februari 1850 - Deurne 11 december 1852).
- Henrica, (Deurne 30 januari 1852 - Deurne 16 april 1852).
- Arnoldus, (Deurne 17 maart 1854 - Deurne 29 oktober 1923). Hij bleef ongehuwd. Van 1879 tot na 1884 was hij inwonende dienstknecht bij de Liesselse smid Francis Fransen. Later was hij veenarbeider in dienst bij de turfstrooiselfabriek van Fedor Wolff & Co.. Hij woonde zelfstandig op het adres Merlenberg B.64, later gewijzigd in B.104 en B.126.
Op 3 januari 1839 kreeg Peter van Wetten rond half elf 's avonds in het café van Johannes Brangers een woordenwisseling met een van de acht tot tien soldaten die in het café waren, over het omvallen van een kachel. Van Wetten kreeg vervolgens slaande ruzie met twee van hen en trok daarbij ook zijn mes.[2] Een van de dragonders, ene Richmond, liep daarbij aan de dij een snijwond op ter lengte van 15 Nederlandse duimen en het duurde ruim 15 dagen eer de wond genezen was. Op 26 maart werd Van Wetten voor dat vergrijp gedagvaard maar hij was toen voortvluchtig. Het hof beval hem vervolgens om op 16 mei te verschijnen en werd toen veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf, een geldboete van acht gulden en betaling van de proceskosten.[3]
Hij woonde na zijn huwelijk op het adres Hanenberg B.138, dat is ongeveer ter hoogte van het tegenwoordige adres Doctor Huub van Doorneweg 50.
Bronnen, noten en/of referenties
|