Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Paardsvlaas: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 11: | Regel 11: | ||
'''De Paardsflaas aan de Milhezerweg''' | '''De Paardsflaas aan de Milhezerweg''' | ||
Het toponiem ''De Paardsflaas (Paardsvlaas)'' werd bij de invoering van het kadaster gegeven aan een enclave van ontgonnen gronden parallel aan en ten westen van de [[Milhezerweg]], gelegen te midden van de [[Deurnsche Heide]]. Het was een strook tussen de (huidige) [[Kouterdreef]] en de [[Kwadestaartweg]] en omvatte de kadastrale percelen sectie C nummers 203 tot en met 220, bestaande uit weilanden, een woning, een schuur en vier percelen bouwland. Het huis met twee percelen bouwland was, tot aan zijn dood in 1830, eigendom van [[Petrus Munsters (1757-1830)|Petrus Munsters]]. Zijn kinderen verkochten het huis nog in 1830 aan [[Matheus Hermans (1801-1858)|Mathijs Hermans]], die het op zijn beurt in november 1855 weer verkocht aan [[Joannes van Mierlo (1803-1875)|Johannes van Mierlo]]. De schuur, die voor 1880 werd afgebroken, was eigendom van [[Theodorus van den Berckmortel (1791-1847)|Theodorus van den Berkmortel]]. | Het toponiem ''De Paardsflaas (Paardsvlaas)'' werd bij de invoering van het kadaster gegeven aan een enclave van ontgonnen gronden parallel aan en ten westen van de [[Milhezerweg]], gelegen te midden van de [[Deurnsche Heide]]. Het was een strook tussen de (huidige) [[Kouterdreef]] en de [[Kwadestaartweg]] en omvatte de kadastrale percelen sectie C nummers 203 tot en met 220, bestaande uit weilanden, een woning, een schuur en vier percelen bouwland. Het huis met twee percelen bouwland was, tot aan zijn dood in 1830, eigendom van [[Petrus Munsters (1757-1830)|Petrus Munsters]]. Zijn kinderen verkochten het huis nog in 1830 aan [[Matheus Hermans (1801-1858)|Mathijs Hermans]], die het op zijn beurt in november 1855 weer verkocht aan [[Joannes van Mierlo (1803-1875)|Johannes van Mierlo]]. De schuur, die voor 1880 werd afgebroken, was eigendom van [[Theodorus van den Berckmortel (1791-1847) gehuwd met Joanna Maria Hesemans|Theodorus van den Berkmortel]]. | ||
[[categorie:ven]] | [[categorie:ven]] | ||
[[categorie:toponiem]] | [[categorie:toponiem]] | ||
Versie van 25 nov 2020 10:25
Paardsvlaas (Paardsflaas, Persvlaas) was de naam van een vlaas of ven ten zuidoosten van de huidige splitsing van de Breemortelweg en de Berktweg. Het toponiem Paardsflaas werd door het kadaster ook gebruikt voor een aantal percelen grond ten noordwesten van de Middelberken aan de Milhezeweg.
Paarsvlaas aan de Breemortel
De Paardsvlaas stond in 1832 in rechtstreekse verbinding met het meer naar het zuidoosten gelegen Ven. Het Ven en de Paardsvlaas vormden samen in 1880 nog de oorsprong van de Grote Vreekwijkse loop. Het Ven was al voor 1883 in cultuur gebracht. De Paardsvlaas was, zoals uit bijgaande kaart blijkt, nog intact bij de samenstelling van de topografische kaart 1891-1917.
Op 10 maart 1925 werd door de douairière baronesse De Smeth van Deurne bij een openbare verkoop van vijf boerderijen ook een perceel bouwland genaamd de Paardsvlaas, kadaster sectie E nummer 1050, groot 19,20 aren en belend door W. Adriaans en J. van Bommel Mzn. te koop aangeboden.
De Paardsflaas aan de Milhezerweg
Het toponiem De Paardsflaas (Paardsvlaas) werd bij de invoering van het kadaster gegeven aan een enclave van ontgonnen gronden parallel aan en ten westen van de Milhezerweg, gelegen te midden van de Deurnsche Heide. Het was een strook tussen de (huidige) Kouterdreef en de Kwadestaartweg en omvatte de kadastrale percelen sectie C nummers 203 tot en met 220, bestaande uit weilanden, een woning, een schuur en vier percelen bouwland. Het huis met twee percelen bouwland was, tot aan zijn dood in 1830, eigendom van Petrus Munsters. Zijn kinderen verkochten het huis nog in 1830 aan Mathijs Hermans, die het op zijn beurt in november 1855 weer verkocht aan Johannes van Mierlo. De schuur, die voor 1880 werd afgebroken, was eigendom van Theodorus van den Berkmortel.