Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Simon Buis (1892-1960): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 21: | Regel 21: | ||
==Jeugd en opleiding== | ==Jeugd en opleiding== | ||
Simon Buis was het achtste kind uit een boerengezin van elf personen. Vader was landbouwer en verhuisde naar Duitsland toen een daar wonende oom kwam vertellen over de levensomstandigheden in 't Roergebied. Reeds in Medemblik voelde de toen nog jonge Simon roeping voor het priesterschap maar op een openbare school kregen deze gevoelens weinig kans. In Duitsland deed hij een tweede poging met meer geluk want in Steyl werd de jonge neef van een der paters gaarne opgenomen. | Simon Buis was het achtste kind uit een boerengezin van elf personen van Jacob Buis (1850-1930) en Alida Geertruida van Hoek (1854-1939). Vader was landbouwer en verhuisde naar Duitsland toen een daar wonende oom kwam vertellen over de levensomstandigheden in 't Roergebied. Reeds in Medemblik voelde de toen nog jonge Simon roeping voor het priesterschap maar op een openbare school kregen deze gevoelens weinig kans. In Duitsland deed hij een tweede poging met meer geluk want in Steyl werd de jonge neef van een der paters gaarne opgenomen. | ||
Nog vóór hij zijn studie kon voltooien kwam in 1919 werd hij als onderwijzer naar Flores in het toenmalige Nederlands-Indië gestuurd om dienst te doen als Inspecteur van Onderwijs. In 1922 keerde hij terug om zijn priesteropleiding af te maken. Terug in Nederland kreeg hij de opdracht de 15.000 m door de Duitse cameraman Willy Rach gemaakte filmopnamen van de Kleine Soenda-eilanden te monteren tot een promotionele missiefilm om de Nederlanders het avontuurlijke aspect van het missionarisbestaan te tonen. De door Buis in de vorm van een reisverhaal gegoten film was in 1925 gereed en werd ''Flores-film - Reis naar Insulinde en Missie op Flores'' genoemd. De kritieken waren lovend en de film trok volle zalen. | Nog vóór hij zijn studie kon voltooien kwam in 1919 werd hij als onderwijzer naar Flores in het toenmalige Nederlands-Indië gestuurd om dienst te doen als Inspecteur van Onderwijs. In 1922 keerde hij terug om zijn priesteropleiding af te maken. Terug in Nederland kreeg hij de opdracht de 15.000 m door de Duitse cameraman Willy Rach gemaakte filmopnamen van de Kleine Soenda-eilanden te monteren tot een promotionele missiefilm om de Nederlanders het avontuurlijke aspect van het missionarisbestaan te tonen. De door Buis in de vorm van een reisverhaal gegoten film was in 1925 gereed en werd ''Flores-film - Reis naar Insulinde en Missie op Flores'' genoemd. De kritieken waren lovend en de film trok volle zalen. | ||
Versie van 4 apr 2014 15:01
| Simon Buis | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Simon Buis | |
| Roepnaam | Simon | |
| Geboorteplaats | Medemblik | |
| Geboortedatum | 12 november 1892 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 25 augustus 1960 | |
| Beroep(en) | pater, missionaris, rector | |
| Bidprentje | NBA | |
Simon Buis (1892-1960) was een rooms-katholiek pater, missionaris en werd in 1952 aangesteld als rector van het Sint-Vincentiusklooster in Neerkant.
Missionaris
Simon Buis was missionaris bij de congregatie Missionarissen van Steyl, ook wel bekend als de Gezelschap van het Goddelijke Woord of Societas Verbi Divini, afgekort SVD. Hij werd vooral bekend vanwege zijn montage van de missiefilms uit de Kleine Soenda-eilanden tot de eerste grote Nederlandse missiefilm: Flores-film - Reis naar Insulinde en Missie op Flores uit 1925.[1]
Jeugd en opleiding
Simon Buis was het achtste kind uit een boerengezin van elf personen van Jacob Buis (1850-1930) en Alida Geertruida van Hoek (1854-1939). Vader was landbouwer en verhuisde naar Duitsland toen een daar wonende oom kwam vertellen over de levensomstandigheden in 't Roergebied. Reeds in Medemblik voelde de toen nog jonge Simon roeping voor het priesterschap maar op een openbare school kregen deze gevoelens weinig kans. In Duitsland deed hij een tweede poging met meer geluk want in Steyl werd de jonge neef van een der paters gaarne opgenomen.
Nog vóór hij zijn studie kon voltooien kwam in 1919 werd hij als onderwijzer naar Flores in het toenmalige Nederlands-Indië gestuurd om dienst te doen als Inspecteur van Onderwijs. In 1922 keerde hij terug om zijn priesteropleiding af te maken. Terug in Nederland kreeg hij de opdracht de 15.000 m door de Duitse cameraman Willy Rach gemaakte filmopnamen van de Kleine Soenda-eilanden te monteren tot een promotionele missiefilm om de Nederlanders het avontuurlijke aspect van het missionarisbestaan te tonen. De door Buis in de vorm van een reisverhaal gegoten film was in 1925 gereed en werd Flores-film - Reis naar Insulinde en Missie op Flores genoemd. De kritieken waren lovend en de film trok volle zalen.
Volleybal
Na een bezoek aan de Amerikaanse staat Illinois in 1925 bracht Buis het volleybalspel naar Nederland. De sport werd voor het eerste gespeeld in het missiehuis St. Willibrord in Uden.[2]
Neerkant
In 1936 vertrok Simon Buis naar Bali. Toen wist hij nog niet dat vijf jaar later de Jappen voor zijn deur zouden staan. Welgedaan en met weelderige baard kwam hij na 17 maanden vrij. In 1951 keerde hij terug naar Nederland. Na een persoonlijk onderhoud met de Paus en een langdurige ziekte werd hij in 1952 aangesteld als rector van het klooster Zusters Franciscanessen in Neerkant (1917-1970).
Daarnaast had hij nog voldoende vrije tijd beschikbaar om goede diensten te bewijzen aan het gemeenschapsleven van Neerkant en werd er onder andere voorzitter van de Jeugdraad.
Hij werd op het SVD-kerkhof aan de Vlierdenseweg in Deurne begraven.
| Referenties |