Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Peelstraat 8: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 4: | Regel 4: | ||
== Het vooroorlogse huis == | == Het vooroorlogse huis == | ||
Bij de invoering van het kadaster in 1832 was het perceel grond, kadastrale aanduiding E 286, nog als bouwland in gebruik en eigendom van de kinderen van [[Gerardus | Bij de invoering van het kadaster in 1832 was het perceel grond, kadastrale aanduiding E 286, nog als bouwland in gebruik en eigendom van de kinderen van [[Gerardus Peeters (1737-1824)|Gerrit Aarts]]. In 1843 werd het perceel eigendom van [[Godefridus van Kol (1812-1882)|Goort van Kol]], die tien jaar later huwde met een kleindochter van Gerrit Aarts, en daarna van hun schoonzoon [[Henricus Munsters (1851-1891)|Henricus Munsters]]. Munsters liet kort voor 1887 op het perceel een huis met werkplaats bouwen. | ||
Op 6 juli 1887 verkocht Munsters het huis met 1590 m² grond bij een openbare veiling in de herberg van [[Antonius Brangers (1825-1889)|Antoon Brangers]] voor 195 gulden aan de Deurnese venter [[Jan Michiel van Distel (1837-1909)|Machiel van Distel]]. Het pand werd toen gesplitst in twee afzonderlijke woonhuizen. Petronella Kusters, de weduwe van Machiel van Distel, nam enkele weken na het overlijden van haar man bij molenaar [[Theodorus Hubertus Goossens (1862-1948)|Theodorus Goossens]] een hypotheek van 150 gulden op het huis en nog enkele percelen grond. Kort daarna verkocht ze de twee woonhuizen aan [[Hendricus van de Beek (1846-1927)|Hendricus van de Beek]]. Rond 1917 verkocht Van de Beek het geheel aan [[Theodorus Janssen (1863-1935)|Dorus Janssen]]. | Op 6 juli 1887 verkocht Munsters het huis met 1590 m² grond bij een openbare veiling in de herberg van [[Antonius Brangers (1825-1889)|Antoon Brangers]] voor 195 gulden aan de Deurnese venter [[Jan Michiel van Distel (1837-1909)|Machiel van Distel]]. Het pand werd toen gesplitst in twee afzonderlijke woonhuizen. Petronella Kusters, de weduwe van Machiel van Distel, nam enkele weken na het overlijden van haar man bij molenaar [[Theodorus Hubertus Goossens (1862-1948)|Theodorus Goossens]] een hypotheek van 150 gulden op het huis en nog enkele percelen grond. Kort daarna verkocht ze de twee woonhuizen aan [[Hendricus van de Beek (1846-1927)|Hendricus van de Beek]]. Rond 1917 verkocht Van de Beek het geheel aan [[Theodorus Janssen (1863-1935)|Dorus Janssen]]. | ||
Versie van 4 mrt 2022 12:32
foto collectie gemeente Deurne
Peelstraat 8 is een voormalig adres in Deurne.
Het vooroorlogse huis
Bij de invoering van het kadaster in 1832 was het perceel grond, kadastrale aanduiding E 286, nog als bouwland in gebruik en eigendom van de kinderen van Gerrit Aarts. In 1843 werd het perceel eigendom van Goort van Kol, die tien jaar later huwde met een kleindochter van Gerrit Aarts, en daarna van hun schoonzoon Henricus Munsters. Munsters liet kort voor 1887 op het perceel een huis met werkplaats bouwen.
Op 6 juli 1887 verkocht Munsters het huis met 1590 m² grond bij een openbare veiling in de herberg van Antoon Brangers voor 195 gulden aan de Deurnese venter Machiel van Distel. Het pand werd toen gesplitst in twee afzonderlijke woonhuizen. Petronella Kusters, de weduwe van Machiel van Distel, nam enkele weken na het overlijden van haar man bij molenaar Theodorus Goossens een hypotheek van 150 gulden op het huis en nog enkele percelen grond. Kort daarna verkocht ze de twee woonhuizen aan Hendricus van de Beek. Rond 1917 verkocht Van de Beek het geheel aan Dorus Janssen.
Noodwoningen na de Tweede Wereldoorlog
In september 1944 werd het huis van Antoon Janssen kapot geschoten. Schuin erachter werd vervolgens een noodwoning gebouwd, dat met de invoering van de huisnummering in 1955 als adres Peelstraat 8 kreeg. In de hoofdwoning woonden Antoon en Nelia Janssen-Kuunders met hun vijf kinderen. In de kleinere tweede noodwoning woonde zijn moeder Truike, de weduwe van Dorus Janssen, die daarvóór bij de familie Janssen inwoonde.
Later woonden in de noodwoningen Dries en Nel Rooijmans-van der Heijden en Jan Koolen. Ook Antoons schoonzoon Martien Verbakel, gehuwd met dochter Door Janssen, woonde hier. De gemeente kocht de gebouwen in 1970 en sloopte ze rond 1972 om plaats te maken voor de nieuwe wijk Koolhof. Direct voor de voormalige plek van dit huis is nu het adres Amer 54 te vinden; de lange groenstrook achter de Amer is het tracé van de vroegere Peelstraat.