Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis Vanaf 1 januari 2025 wordt dat Iedere eerste maandagochtend en derde woensdagochtend van de maand. |
Beeld van Gerardus: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:27.966.JPG|250px | [[Bestand:27.966.JPG|250px|thumb|Het beeld van Sint Gerardus. <br>Foto Harry Keijsers]] | ||
Dit '''Gerardusbeeldje''' werd bij het opruimen van de [[Gerarduskerk]] in [[Walsberg]], na de sluiting op 15 november 2009, gevonden op de zolder van de sacristie. Het is gemaakt door Franz van Eckendonk op 20 februari 1937. Of het ook ooit in de Gerarduskerk heeft gestaan, is niet zeker. | Dit '''Gerardusbeeldje''' werd bij het opruimen van de [[Gerarduskerk]] in [[Walsberg]], na de sluiting op 15 november 2009, gevonden op de zolder van de sacristie. Het is gemaakt door Franz van Eckendonk op 20 februari 1937. Of het ook ooit in de Gerarduskerk heeft gestaan, is niet zeker. | ||
==Algemeen== | |||
Vanaf 20 december 2009 heeft het Gerardusbeeldje een plaats in de [[Sint-Willibrorduskerk (Deurne)|Sint-Willibrorduskerk]] aan de [[Markt]] in [[Deurne]]. [[Pastoor Paul Janssen]] gaf in zijn overweging die dag navolgende toelichting: | Vanaf 20 december 2009 heeft het Gerardusbeeldje een plaats in de [[Sint-Willibrorduskerk (Deurne)|Sint-Willibrorduskerk]] aan de [[Markt]] in [[Deurne]]. [[Pastoor Paul Janssen]] gaf in zijn overweging die dag navolgende toelichting: | ||
:''Gerardus staat afgebeeld als een broodmagere jongeman. Als je zijn levensverhaal leest, dan is dat treffend getypeerd. Gerardus was schriel en zwak van gezondheid, maar vol van levenskracht. Het vriendelijke gezicht op het beeld staat in contrast met de schedel die hij vasthoudt. Ook dat typeert hem. Gerardus straalde leven uit, gaf hoop aan mensen, bemoedigde hen. Tegelijk heeft hij de sterfelijkheid, de pijn en kwetsbaarheid van het leven aan den lijve ervaren. Hij is gepest, vals beschuldigd. Hij is ernstig ziek geweest. Hij gaf alles wat hij had weg, leefde mee, leed mee. En hij besefte dat de eindigheid van ons leven een brug is naar de andere kant van ons bestaan. Leven met en bij God was zijn hoogste ideaal en grootste inspiratie''. | :''Gerardus staat afgebeeld als een broodmagere jongeman. Als je zijn levensverhaal leest, dan is dat treffend getypeerd. Gerardus was schriel en zwak van gezondheid, maar vol van levenskracht. Het vriendelijke gezicht op het beeld staat in contrast met de schedel die hij vasthoudt. Ook dat typeert hem. Gerardus straalde leven uit, gaf hoop aan mensen, bemoedigde hen. Tegelijk heeft hij de sterfelijkheid, de pijn en kwetsbaarheid van het leven aan den lijve ervaren. Hij is gepest, vals beschuldigd. Hij is ernstig ziek geweest. Hij gaf alles wat hij had weg, leefde mee, leed mee. En hij besefte dat de eindigheid van ons leven een brug is naar de andere kant van ons bestaan. Leven met en bij God was zijn hoogste ideaal en grootste inspiratie''. | ||
===Gebed=== | ===Gebed=== | ||
Daarnaast schreef pastoor Paul Janssen er het volgende gebed bij: | Daarnaast schreef pastoor Paul Janssen er het volgende gebed bij: | ||
Regel 18: | Regel 19: | ||
:''het leed dat ons overkomt<br>het lief dat ons toevalt<br>alles wat wij meemaken<br>op onze weg van tijd naar eeuwigheid.<br>amen.'' | :''het leed dat ons overkomt<br>het lief dat ons toevalt<br>alles wat wij meemaken<br>op onze weg van tijd naar eeuwigheid.<br>amen.'' | ||
==Franz van Eckendonk== | |||
De maker, Franziscus Maria (Franz) van Eckendonk, Schöningsdorf (D) 26 januari 1906 - 16 april 1952, ging rond 1910 in Tungerloh Pröbsting (D), nu gemeente Velen, naar de “volksschule” en volgde daarna de opleiding beeldhouwer. Door weinig werk en de crises in Duitsland vertrok hij naar Nederland en nam alle werkzaamheden aan. | De maker, Franziscus Maria (Franz) van Eckendonk, Schöningsdorf (D) 26 januari 1906 - 16 april 1952, ging rond 1910 in Tungerloh Pröbsting (D), nu gemeente Velen, naar de “volksschule” en volgde daarna de opleiding beeldhouwer. Door weinig werk en de crises in Duitsland vertrok hij naar Nederland en nam alle werkzaamheden aan. | ||
Regel 26: | Regel 28: | ||
Door invloed van Cuypers heeft hij veel aan en in kerken gewerkt. Onder andere de kerk in Horst en de Munsterkerk in Roermond. Het Gerardus beeld heeft hij in 1937 gemaakt. | Door invloed van Cuypers heeft hij veel aan en in kerken gewerkt. Onder andere de kerk in Horst en de Munsterkerk in Roermond. Het Gerardus beeld heeft hij in 1937 gemaakt. | ||
Een van die opdrachten was kennelijk een bas-reliëf in hout -naar voorbeeld van een kopergravure van Albrecht Dürer -genaamd: "Der Traum des Doktors", vermoedelijk gemaakt na 1937... en via een veiling begin jaren zestig bij het Notarishuis aan de Stationslaan, in het privé-bezit gekomen van Frans Versteeg. | |||
Franz was niet iemand die het kunstenaarscafé bezocht, hij was meer een “einzelgänger”. | Franz was niet iemand die het kunstenaarscafé bezocht, hij was meer een “einzelgänger”. | ||
==Bron== | |||
*Archief Jacobus J. van Eckendonk uit Gouda (2015) / Franz was een oom van hem. | *Archief Jacobus J. van Eckendonk uit Gouda (2015) / Franz was een oom van hem. | ||
[[Categorie: Religieuze kunst]] | [[Categorie: Religieuze kunst]] |
Versie van 2 jan 2018 22:34
Dit Gerardusbeeldje werd bij het opruimen van de Gerarduskerk in Walsberg, na de sluiting op 15 november 2009, gevonden op de zolder van de sacristie. Het is gemaakt door Franz van Eckendonk op 20 februari 1937. Of het ook ooit in de Gerarduskerk heeft gestaan, is niet zeker.
Algemeen
Vanaf 20 december 2009 heeft het Gerardusbeeldje een plaats in de Sint-Willibrorduskerk aan de Markt in Deurne. Pastoor Paul Janssen gaf in zijn overweging die dag navolgende toelichting:
- Gerardus staat afgebeeld als een broodmagere jongeman. Als je zijn levensverhaal leest, dan is dat treffend getypeerd. Gerardus was schriel en zwak van gezondheid, maar vol van levenskracht. Het vriendelijke gezicht op het beeld staat in contrast met de schedel die hij vasthoudt. Ook dat typeert hem. Gerardus straalde leven uit, gaf hoop aan mensen, bemoedigde hen. Tegelijk heeft hij de sterfelijkheid, de pijn en kwetsbaarheid van het leven aan den lijve ervaren. Hij is gepest, vals beschuldigd. Hij is ernstig ziek geweest. Hij gaf alles wat hij had weg, leefde mee, leed mee. En hij besefte dat de eindigheid van ons leven een brug is naar de andere kant van ons bestaan. Leven met en bij God was zijn hoogste ideaal en grootste inspiratie.
Gebed
Daarnaast schreef pastoor Paul Janssen er het volgende gebed bij:
- Je vriendelijke blik
de schedel die je draagt
- twee gezichten van het leven
op jouw beeld
Gerardus
- zij mogen ons inspireren
bemoedigen, hoop en vertrouwen geven
in vreugde en verdriet
in licht en donker
in leven en dood
in armoede en rijkdom
in ziekte en gezondheid
in kwetsbaarheid en kracht
in het delen van levensbrood
in verwachting en onzekerheid
in barenspijn en levensvreugde
- het leed dat ons overkomt
het lief dat ons toevalt
alles wat wij meemaken
op onze weg van tijd naar eeuwigheid.
amen.
Franz van Eckendonk
De maker, Franziscus Maria (Franz) van Eckendonk, Schöningsdorf (D) 26 januari 1906 - 16 april 1952, ging rond 1910 in Tungerloh Pröbsting (D), nu gemeente Velen, naar de “volksschule” en volgde daarna de opleiding beeldhouwer. Door weinig werk en de crises in Duitsland vertrok hij naar Nederland en nam alle werkzaamheden aan.
In de jaren 1932-34 verbleef hij bij zijn oom Martinus Franciscus van Grunsven (1880-1967) en zijn tante Elisabeth van Eckendonk (1881-1945) en werkte daar als tuinier op hun bedrijf in Deurne.
In Roermond werkte hij bij architectenbureau Joseph Cuijpers. Thuis had hij zijn eigen atelier waar hij beeldhouwwerk deed en ook schilderde. Aan de muur had hij de modellen hangen die als voorbeeld diende voor zijn opdrachten (*). Door invloed van Cuypers heeft hij veel aan en in kerken gewerkt. Onder andere de kerk in Horst en de Munsterkerk in Roermond. Het Gerardus beeld heeft hij in 1937 gemaakt.
Een van die opdrachten was kennelijk een bas-reliëf in hout -naar voorbeeld van een kopergravure van Albrecht Dürer -genaamd: "Der Traum des Doktors", vermoedelijk gemaakt na 1937... en via een veiling begin jaren zestig bij het Notarishuis aan de Stationslaan, in het privé-bezit gekomen van Frans Versteeg.
Franz was niet iemand die het kunstenaarscafé bezocht, hij was meer een “einzelgänger”.
Bron
- Archief Jacobus J. van Eckendonk uit Gouda (2015) / Franz was een oom van hem.