Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Henricus Geurtjens (1875-1957): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 17: | Regel 17: | ||
== Afkomst == | == Afkomst == | ||
Hij werd in [[Deurne]] aan de [[Visser]] geboren als zoon van koster en klompenmaker [[Antonius Geurtjens (1833-1886)]] en Elisabeth Wagemans (1839-1897). Hij had drie zussen maar slechts één zus, [[Anna Geertruida Geurtjens (1877)]], bereikte de volwassen leeftijd. Zijn vader stierf toen hij elf jaar oud was. | |||
Hij werd in [[Deurne]] aan de [[Visser]] geboren als zoon van koster en klompenmaker [[Antonius Geurtjens]] en Elisabeth Wagemans (1839-1897). Hij had drie zussen maar slechts één zus bereikte de volwassen leeftijd. Zijn vader stierf toen hij elf jaar oud was. | |||
== Carrière == | == Carrière == | ||
Als 12-jarige begon hij aan zijn priesteropleiding bij de missionarissen van het H. Hart in Tilburg. In 1891 werd zijn klas overgeplaatst naar Chezal-Benoît te Frankrijk. Vanaf 1895 studeerde hij te Antwerpen en werd op 5 augustus 1900 priester gewijd.<br> | Als 12-jarige begon hij aan zijn priesteropleiding bij de missionarissen van het H. Hart in Tilburg. In 1891 werd zijn klas overgeplaatst naar Chezal-Benoît te Frankrijk. Vanaf 1895 studeerde hij te Antwerpen en werd op 5 augustus 1900 priester gewijd.<br> | ||
Hij mocht een jaar lesgeven op het Tilburgs Missiehuis waarna hij redacteur werd van de annalen. Hij was aanvankelijk van 1903 tot 1916 missionaris van de congregatie van het H. Hart op de Kei-eilanden te Namar, te Oewat en te Langgur. Van 1916 tot 1920 was hij reispastor van Fordate op de Taninbar-eilanden. Van 1921 tot 1932 was hij in Nieuw-Guinea werkzaam onder de Papoea’s, waarbij hij nog volledig onbekende stammen ontdekte en onbekende gebieden bezocht en daarover veel publiceerde. Beroemd is zijn ''Spraakkunst van de Marindinese Taal''. Hij had een taai gestel. Zo opereerde hij zelf zijn gewonde knie in het oerwoud. Voor zijn werk werd hij op 23 juni 1925 benoemd tot [[ridder in de Orde van Oranje-Nassau]]. In 1932 kwam hij terug naar Tilburg en maakte hij zich in Tilburg verdienstelijk als conservator van het Volkenkundig Missiemuseum, werkte mee aan de Katholieke Encyclopedie waarvoor hij op 5 juli 1950 werd benoemd tot [[officier in de Orde van Oranje-Nassau]]. Hij was ook lid van het Thijmgenootschap.<br> | Hij mocht een jaar lesgeven op het Tilburgs Missiehuis waarna hij redacteur werd van de annalen. Hij was aanvankelijk van 1903 tot 1916 missionaris van de congregatie van het H. Hart op de Kei-eilanden te Namar, te Oewat en te Langgur. Van 1916 tot 1920 was hij reispastor van Fordate op de Taninbar-eilanden. Van 1921 tot 1932 was hij in Nieuw-Guinea werkzaam onder de Papoea’s, waarbij hij nog volledig onbekende stammen ontdekte en onbekende gebieden bezocht en daarover veel publiceerde. Beroemd is zijn ''Spraakkunst van de Marindinese Taal''. Hij had een taai gestel. Zo opereerde hij zelf zijn gewonde knie in het oerwoud. Voor zijn werk werd hij op 23 juni 1925 benoemd tot [[ridder in de Orde van Oranje-Nassau]]. In 1932 kwam hij terug naar Tilburg en maakte hij zich in Tilburg verdienstelijk als conservator van het Volkenkundig Missiemuseum, werkte mee aan de Katholieke Encyclopedie waarvoor hij op 5 juli 1950 werd benoemd tot [[officier in de Orde van Oranje-Nassau]]. Hij was ook lid van het Thijmgenootschap.<br> | ||
| Regel 28: | Regel 26: | ||
== Publicaties == | == Publicaties == | ||
Hij publiceerde meerdere cultureel-antropologische werken, zoals: | Hij publiceerde meerdere cultureel-antropologische werken, zoals: | ||
*''Uit een vreemde wereld'' (1921) | *''Uit een vreemde wereld'' (1921) | ||
| Regel 42: | Regel 39: | ||
== Literatuur == | == Literatuur == | ||
*[[Wim van Heugten|W.A.M. van Heugten]] - [[Deurne en de Peel]] Over mensen en dingen die voorbijgingen - Deurne 1979 blz. 151-167. | *[[Wim van Heugten|W.A.M. van Heugten]] - [[Deurne en de Peel]] Over mensen en dingen die voorbijgingen - Deurne 1979 blz. 151-167. | ||
Versie van 26 okt 2015 21:42
| Hein Geurtjens | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Henricus Geurtjens | |
| Roepnaam | Hein | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 5 juni 1875 | |
| Overl.plaats | Tilburg | |
| Overl.datum | 22 december 1957 | |
| Beroep(en) | missionaris, schrijver, dichter | |
| Bidprentje | NBA | |
Henricus (Hein) Geurtjens (1875-1957) was een Deurnese priester en missionaris die als dichter en publicist naam maakte.
Afkomst
Hij werd in Deurne aan de Visser geboren als zoon van koster en klompenmaker Antonius Geurtjens (1833-1886) en Elisabeth Wagemans (1839-1897). Hij had drie zussen maar slechts één zus, Anna Geertruida Geurtjens (1877), bereikte de volwassen leeftijd. Zijn vader stierf toen hij elf jaar oud was.
Carrière
Als 12-jarige begon hij aan zijn priesteropleiding bij de missionarissen van het H. Hart in Tilburg. In 1891 werd zijn klas overgeplaatst naar Chezal-Benoît te Frankrijk. Vanaf 1895 studeerde hij te Antwerpen en werd op 5 augustus 1900 priester gewijd.
Hij mocht een jaar lesgeven op het Tilburgs Missiehuis waarna hij redacteur werd van de annalen. Hij was aanvankelijk van 1903 tot 1916 missionaris van de congregatie van het H. Hart op de Kei-eilanden te Namar, te Oewat en te Langgur. Van 1916 tot 1920 was hij reispastor van Fordate op de Taninbar-eilanden. Van 1921 tot 1932 was hij in Nieuw-Guinea werkzaam onder de Papoea’s, waarbij hij nog volledig onbekende stammen ontdekte en onbekende gebieden bezocht en daarover veel publiceerde. Beroemd is zijn Spraakkunst van de Marindinese Taal. Hij had een taai gestel. Zo opereerde hij zelf zijn gewonde knie in het oerwoud. Voor zijn werk werd hij op 23 juni 1925 benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau. In 1932 kwam hij terug naar Tilburg en maakte hij zich in Tilburg verdienstelijk als conservator van het Volkenkundig Missiemuseum, werkte mee aan de Katholieke Encyclopedie waarvoor hij op 5 juli 1950 werd benoemd tot officier in de Orde van Oranje-Nassau. Hij was ook lid van het Thijmgenootschap.
Vanaf 1934 werkte hij ook voor het woonwagenkamp in Tilburg. Dit woonwagenkamp ligt aan de (in 1960) naar hem genoemde Pater Geurtjensweg. Tevens zette hij zich in voor verweesde jeugd.
Hein stierf 0p 22 december 1957 aan de complicaties van een maagoperatie.
Publicaties
Hij publiceerde meerdere cultureel-antropologische werken, zoals:
- Uit een vreemde wereld (1921)
- Onder de Kaja-Kaja’s van Zuid Nieuw-Guinea (1933)
- Op zoek naar oermenschen (1934)
- Zijn plaats onder de zon (1941)
- Oost is Oost en West is West (1946)
Hij stelde ook woordenboeken samen, zoals:
- Woordenlijst der Keieesche taal (1921)
- Keieesche legenden (1924)
- Marindeneesch-Nederlandsch Woordenboek (1932).
Literatuur
- W.A.M. van Heugten - Deurne en de Peel Over mensen en dingen die voorbijgingen - Deurne 1979 blz. 151-167.
Onderscheiding
- op 23 juni 1925 werd pater Geurtjens vanwege zijn verdiensten op aardrijkskundig gebied benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
- op 3 juli 1950 werd hij benoemd tot officier in de Orde van Oranje-Nassau.