Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Jaarmarkt van Vlierden: verschil tussen versies
(foto en verhaal Pieter Wiegersma toegevoegd) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 8: | Regel 8: | ||
De toestemming werd op 10 november 1683 verleend voor het houden van een beestenmarkt in het voorjaar op 25 april en een in het najaar op 21 september. Als deze dag op een bededag of zondag viel dan moest uitgeweken worden naar de eerstvolgende dag. Om deze markten te mogen houden moest wel jaarlijks een zogenaamde recognitiecijns betaald worden van drie gulden. Dit bedrag moest jaarlijks op [[Bamis]] (Sint Bavomis - 1 oktober) aan de raad en rentmeester-generaal der domeinen betaald worden. | De toestemming werd op 10 november 1683 verleend voor het houden van een beestenmarkt in het voorjaar op 25 april en een in het najaar op 21 september. Als deze dag op een bededag of zondag viel dan moest uitgeweken worden naar de eerstvolgende dag. Om deze markten te mogen houden moest wel jaarlijks een zogenaamde recognitiecijns betaald worden van drie gulden. Dit bedrag moest jaarlijks op [[Bamis]] (Sint Bavomis - 1 oktober) aan de raad en rentmeester-generaal der domeinen betaald worden. | ||
In zijn boekwerkje "Een kind ziet het dorp" uit 1998 omschreef [[Piet Wiegersma (1920-2009)|Pieter Wiegersma zijn ervaringen met de jaarmarkt als volgt: | In zijn boekwerkje "Een kind ziet het dorp" uit 1998 omschreef [[Piet Wiegersma (1920-2009)|Pieter Wiegersma]] zijn ervaringen met de jaarmarkt als volgt: | ||
:''Slagerij Van Goch grenst aan de lange muur die de grond achter het [[gemeentehuis|raadhuis]] afbakent. Een muur met veel grote ijzeren ringen. Ik zie het nog runderen aan ringen, loeiend. Een rokerige, dampige strontrand bij de achterpoten waardoor boeren en veekopers op blokken (klompen) dabberen, gewapend met een stok en met een grijpgrage hand de lendenen van het rund betastend. Ze slaan in elkaars handen en roepen voor mij onbegrijpelijke getallen en woorden, plots afgebroken door een abrupt elkaar de rug toekeren. Ik sta er uren naar te kijken en kom dan te laat thuis, stinkend. Eerst in bad voor het aan tafel gaan. Zullen dan al die boeren als ze thuis komen in bad moeten? Ik vraag het aan vrienden. 'Wa is da, 'n bad? Onze vadder in de kuip? Neje, neje.''' | :''Slagerij Van Goch grenst aan de lange muur die de grond achter het [[gemeentehuis|raadhuis]] afbakent. Een muur met veel grote ijzeren ringen. Ik zie het nog runderen aan ringen, loeiend. Een rokerige, dampige strontrand bij de achterpoten waardoor boeren en veekopers op blokken (klompen) dabberen, gewapend met een stok en met een grijpgrage hand de lendenen van het rund betastend. Ze slaan in elkaars handen en roepen voor mij onbegrijpelijke getallen en woorden, plots afgebroken door een abrupt elkaar de rug toekeren. Ik sta er uren naar te kijken en kom dan te laat thuis, stinkend. Eerst in bad voor het aan tafel gaan. Zullen dan al die boeren als ze thuis komen in bad moeten? Ik vraag het aan vrienden. 'Wa is da, 'n bad? Onze vadder in de kuip? Neje, neje.''' | ||
Versie van 8 jun 2014 09:45
foto coll. Frans Gloudemans
Het recht om een jaarmarkt, in historische kranten aangeduid als Beestenmarkt, te houden werd op 10 november 1683 aan Deurne verleend.
Deurne
In september 1683 stuurde Rogier van Leefdael, heer van de heerlijkheid Deurne en Liessel, in het kwartier van Peelland een rekest waarin hij vroeg twee jaarmarkten (beestenmarkten) per jaar te mogen organiseren.
De toestemming werd op 10 november 1683 verleend voor het houden van een beestenmarkt in het voorjaar op 25 april en een in het najaar op 21 september. Als deze dag op een bededag of zondag viel dan moest uitgeweken worden naar de eerstvolgende dag. Om deze markten te mogen houden moest wel jaarlijks een zogenaamde recognitiecijns betaald worden van drie gulden. Dit bedrag moest jaarlijks op Bamis (Sint Bavomis - 1 oktober) aan de raad en rentmeester-generaal der domeinen betaald worden.
In zijn boekwerkje "Een kind ziet het dorp" uit 1998 omschreef Pieter Wiegersma zijn ervaringen met de jaarmarkt als volgt:
- Slagerij Van Goch grenst aan de lange muur die de grond achter het raadhuis afbakent. Een muur met veel grote ijzeren ringen. Ik zie het nog runderen aan ringen, loeiend. Een rokerige, dampige strontrand bij de achterpoten waardoor boeren en veekopers op blokken (klompen) dabberen, gewapend met een stok en met een grijpgrage hand de lendenen van het rund betastend. Ze slaan in elkaars handen en roepen voor mij onbegrijpelijke getallen en woorden, plots afgebroken door een abrupt elkaar de rug toekeren. Ik sta er uren naar te kijken en kom dan te laat thuis, stinkend. Eerst in bad voor het aan tafel gaan. Zullen dan al die boeren als ze thuis komen in bad moeten? Ik vraag het aan vrienden. 'Wa is da, 'n bad? Onze vadder in de kuip? Neje, neje.'
Vlierden
Ruim een eeuw na Deurne kreeg ook Vlierden in 1785 zijn twee eigen jaarmarkten. Deze werden gehouden op de eerste dinsdag in april en de eerste dinsdag na Sint Hubert (3 november). Ook door Vlierden moest een jaarlijkse recognitiecijns van 3 gulden betaald worden.
Bij de eerste Vlierdense markt werden er twee prijzen uitgeloofd:
- een zweep met zilveren banden, die werd binnengehaald door Gerrit Verberne uit Someren omdat hij het beste en mooiste paard op de markt bracht
- eeen stok met zilveren knop, die werd toegewezen aan Joost van Moorsel uit Someren, die de beste os aanvoerde.
Die markten hebben nog tot diep in de negentiende eeuw bestaan.