Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Johannes Adrianus Bertrams (1905-1963): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Infobox persoon | {{Infobox persoon | ||
| naam = Johannes Adrianus Bertrams | | naam = Johannes Adrianus Bertrams | ||
| foto = [[Bestand:Janbertrams.JPG| | | foto = [[Bestand:Janbertrams.JPG|180px|]] | ||
| tekst = | | tekst = | ||
| volledige naam = Johannes Adrianus Bertrams | | volledige naam = Johannes Adrianus Bertrams | ||
Regel 13: | Regel 13: | ||
| bidprentje = [http://bidprentjesarchief.nl/?pagina=nba-show-form&id=8492&i=7 NBA] | | bidprentje = [http://bidprentjesarchief.nl/?pagina=nba-show-form&id=8492&i=7 NBA] | ||
}} | }} | ||
'''Johannes Adrianus | '''Johannes Adrianus (Jan) Bertrams (1905-1963)''' was een zoon van [[Josephus Bertrams (1865-1942)|Josephus (Jos) Bertrams (1865-1942)]] en Antonetta Maria van de Mortel (1871-1946). | ||
Hij leed aan epilepsie en kon daardoor niet volledig functioneren in de maatschappij. Hij had een goede opleiding genoten op een kostschool in Grubbenvorst en was er trots op dat hij een woordje Frans sprak. | |||
Hij leed aan epilepsie en kon daardoor niet volledig functioneren in de maatschappij. Hij had een goede opleiding genoten op een kostschool in Grubbenvorst en was er trots op dat hij een woordje Frans sprak. Citaat van zijn bidprentje: | |||
:''“Een leven zoals wij allen heeft hij immers nooit gekend, daar hij gebukt ging onder een slepende kwaal die hem nimmer verliet. Toch mogen wij niet zeggen, dat zijn ziekte hem opstandig maakte, want met voorbeeldige nauwgezetheid volgde hij op wat door zijn geneesheer van hem gevraagd werd. Hij was een man van uiterste stiptheid en nog steeds was hij bezorgd, dat het niet goed genoeg was. Op godsdienstig gebied was hij misschien zelfs overbezorgd, zodat hij zich zorgen maakte wanneer zijn ziekte het hem belette de H.Mis bij te wonen. Een voorname plaats in het leven heeft hij nooit bekleed. Hij leefde steeds stil en teruggetrokken zonder op te vallen. | Citaat van zijn bidprentje: | ||
:''“Een leven zoals wij allen heeft hij immers nooit gekend, daar hij gebukt ging onder een slepende kwaal die hem nimmer verliet. Toch mogen wij niet zeggen, dat zijn ziekte hem opstandig maakte, want met voorbeeldige nauwgezetheid volgde hij op wat door zijn geneesheer van hem gevraagd werd. Hij was een man van uiterste stiptheid en nog steeds was hij bezorgd, dat het niet goed genoeg was. Op godsdienstig gebied was hij misschien zelfs overbezorgd, zodat hij zich zorgen maakte wanneer zijn ziekte het hem belette de H.Mis bij te wonen. Een voorname plaats in het leven heeft hij nooit bekleed. Hij leefde steeds stil en teruggetrokken zonder op te vallen. | |||
Dat deze man zolang bij ons is gebleven moeten wij toeschrijven aan de vele goede zorgen die aan hem besteed zijn. Vele jaren bracht hij door bij zijn familie, die hem aanvaard hebben zoals hij was. Toen dit de laatste jaren niet meer mogelijk was vond hij een zeer goede verzorging bij de zusters te [[Neerkant]], die hem alles gaven wat hij nodig had.”'' | |||
Huidige versie van 25 jan 2017 om 16:41
Johannes Adrianus Bertrams | ||
Persoonsinformatie | ||
Volledige naam | Johannes Adrianus Bertrams | |
Roepnaam | Jan | |
Geboorteplaats | Deurne | |
Geboortedatum | 9 maart 1905 | |
Overl.plaats | Deurne | |
Overl.datum | 30 november 1963 | |
Bidprentje | NBA |
Johannes Adrianus (Jan) Bertrams (1905-1963) was een zoon van Josephus (Jos) Bertrams (1865-1942) en Antonetta Maria van de Mortel (1871-1946).
Hij leed aan epilepsie en kon daardoor niet volledig functioneren in de maatschappij. Hij had een goede opleiding genoten op een kostschool in Grubbenvorst en was er trots op dat hij een woordje Frans sprak.
Citaat van zijn bidprentje:
- “Een leven zoals wij allen heeft hij immers nooit gekend, daar hij gebukt ging onder een slepende kwaal die hem nimmer verliet. Toch mogen wij niet zeggen, dat zijn ziekte hem opstandig maakte, want met voorbeeldige nauwgezetheid volgde hij op wat door zijn geneesheer van hem gevraagd werd. Hij was een man van uiterste stiptheid en nog steeds was hij bezorgd, dat het niet goed genoeg was. Op godsdienstig gebied was hij misschien zelfs overbezorgd, zodat hij zich zorgen maakte wanneer zijn ziekte het hem belette de H.Mis bij te wonen. Een voorname plaats in het leven heeft hij nooit bekleed. Hij leefde steeds stil en teruggetrokken zonder op te vallen.
Dat deze man zolang bij ons is gebleven moeten wij toeschrijven aan de vele goede zorgen die aan hem besteed zijn. Vele jaren bracht hij door bij zijn familie, die hem aanvaard hebben zoals hij was. Toen dit de laatste jaren niet meer mogelijk was vond hij een zeer goede verzorging bij de zusters te Neerkant, die hem alles gaven wat hij nodig had.”
De graven van hem en zijn ouders op het Begraafplaats r.-k. kerkhof Deurne-centrum zijn bewaard gebleven.