Heeft u correcties, aanvullingen of foto's bij een artikel dan kunt u die hier mailen.
Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank!
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis

Natascha Slijpen (1973-2007): verschil tussen versies

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
k (ze zat niet op de Springplank maar op de Beukelaar)
 
(externe link weggehaald, werkte niet)
 
(7 tussenliggende versies door 5 gebruikers niet weergegeven)
Regel 12: Regel 12:
| beroep(en)    = schrijfster
| beroep(en)    = schrijfster
}}
}}
'''Natascha Slijpen (1973-2007)''' was laatstelijk woonachtig in [[Liessel]] en verwierf in 2006 landelijke bekendheid met haar boek [[Mail & Zonneschijn]]  waarin ze verslag deed van de ziekte darmkanker waaraan zij leed.


'''Natascha Slijpen''' was laatstelijk woonachtig in [[Liessel]] en verwierf in 2006 landelijke bekendheid met haar boek [[Mail & Zonneschijn]]  waarin ze verslag deed van de ziekte darmkanker waaraan zij leed.


==Familie==
Natascha Slijpen was een dochter van [[Huub Slijpen]] en Catharina Maria (Toos) Velthoven (1949-2015). Ze is geboren en getogen in [[Vreekwijk]] en groeide op aan de [[Liesselseweg]] 201 in Deurne. Ze was een kleindochter van [[Paulina Aarts (1918-1982)]].


==Familie==
Ze bezocht de [[De Beukelaar|lagere school]] in de [[Sint-Jozefparochie (wijk)| Sint-Jozefparochie]] en vervolgens het [[Peelland-College]] waar ze haar VWO-diploma haalde. Alhoewel ze vier jaar lang in dezelfde klas zaten raakte ze pas in 4VWO met [[Christian Maas (1972)]], haar latere echtgenoot, bevriend.
Natascha Slijpen was een dochter van [[Huub Slijpen]] en [[Toos Velthoven]]. Ze is geboren en getogen in [[Vreekwijk]] en  groeide op aan de [[Liesselseweg]] 201 in [[Deurne plaats|Deurne]]. Ze bezocht de [[De Beukelaar|lagere school]] in de [[Sint-Jozefparochie (wijk)| Sint-Jozefparochie]] en vervolgens het [[Peelland-College]] waar ze haar VWO-diploma haalde. Alhoewel ze vier jaar lang in dezelfde klas zaten raakte ze pas in 4VWO met [[Christian Maas (1972)]], haar latere echtgenoot, bevriend.


==Sport==
==Sport==
Na zo’n vijftien jaar in het dameselftal van voetbalvereniging  [[Racing Boys]] gevoetbald te hebben scheurde haar kruisband af. Ze verleende tevens hand- en spandiensten in de kantine van de voetbalclub waarvan haar opa [[Jan Velthoven]] in 1965 mede-oprichter was. Voetballen zat er vanwege haar knie niet meer in maar onder begeleiding van [[Lopersgroep Deurne]] in groepsverband trimmen, conditie opbouwen en op zaterdagen in het [[Zandbos]] verblijven vond ze geweldig. Ze deed er steeds veel energie op die ze onder andere nodig had voor haar werk bij het vleesverwerkendbedrijf Vion (voorheen Dumeco) in Helmond.
Na zo’n vijftien jaar in het dameselftal van voetbalvereniging  [[Racing Boys]] gevoetbald te hebben scheurde haar kruisband af. Ze verleende tevens hand- en spandiensten in de kantine van de voetbalclub waarvan haar oom [[Jan Velthoven]] in 1965 mede-oprichter was. Voetballen zat er vanwege haar knie niet meer in maar onder begeleiding van [[Lopersgroep Deurne]] in groepsverband trimmen, conditie opbouwen en op zaterdagen in het [[Zandbos]] verblijven vond ze geweldig. Ze deed er steeds veel energie op die ze onder andere nodig had voor haar werk bij het vleesverwerkendbedrijf Vion (voorheen Dumeco) in Helmond.


==Crea Bea==
==Crea Bea==
Van jongs af aan knutselde en tekende Natascha graag, ze was zoals ze het zelf noemde een echte “creabea”. Het vak tekenen met kunstgeschiedenis zat in haar eindexamenpakket. Ze had de intentie om kunstenaar te worden en wilde naar de kunstacademie maar koos uiteindelijk voor een minder abstracte richting “Grafisch Intermediair” op het Grafisch Lyceum. Na een jaar besloot ze verder te gaan met HTS bedrijfskader. Al lang voordat de digitale camera zijn intrede deed was Natascha als amateurfotograaf in de weer, dat resulteerde in ruim honderd plakboeken en albums vol met foto’s en 16.000 digitale foto’s op haar computer. Toen ze in Liessel woonde was ze in haar vrije tijd lid van de schildersgroep van [[Harrie Martens]] en was ze enkele jaren actief als redactielid van het dorpsblad [[Rond de Toren]].
Van jongs af aan knutselde en tekende Natascha graag, ze was zoals ze het zelf noemde een echte “creabea”. Het vak tekenen met kunstgeschiedenis zat in haar eindexamenpakket. Ze had de intentie om kunstenaar te worden en wilde naar de kunstacademie maar koos uiteindelijk voor een minder abstracte richting “Grafisch Intermediair” op het Grafisch Lyceum. Na een jaar besloot ze verder te gaan met HTS bedrijfskader. Al lang voordat de digitale camera zijn intrede deed was Natascha als amateurfotograaf in de weer, dat resulteerde in ruim honderd plakboeken en albums vol met foto’s en 16.000 digitale foto’s op haar computer. Geruime tijd voordat bij haar een ernstige ziekte werd geconstateerd maakte Natasja deel uit van [[Artgroup Upstairs]] in Liessel waaraan [[Harrie Martens]] leiding gaf.  Ten tijden van haar overlijden werd door de “Artgroup” een expositie georganiseerd in gemeenschapshuis De Kastanje. Een van de daar getoonde schilderwerken was  een zelfportret van Natasja. Dit werk kreeg  een prominente plaats op die tentoonstelling. Verder was ze enkele jaren actief als redactielid van het dorpsblad [[Rond de Toren]].


==Twee keer getrouwd==
==Twee keer getrouwd==
Regel 30: Regel 31:


==Ziek ==
==Ziek ==
Eind oktober 2003 tijdens een vakantie in Turkije voelde ze voor het eerst steken in haar buik en in november bleek ze zwanger te zijn. Ze was constant misselijk en de buikpijnen werden heviger, volgens de dokter “zwangerschapsklachten”. Na ruim zeven weken kreeg ze een miskraam en was de algemene verwachting dat de “aan de zwangerschap gerelateerde klachten” snel zouden verdwijnen  maar helaas ging het steeds slechter. Vele onderzoeken volgden en in de medische wereld werden Natascha en Christian van het kastje naar de muur gestuurd. Op een zondag togen ze voor de zoveelste keer naar de EHBO-afdeling van het ziekenhuis, lieten zich niet meer naar huis sturen en eisten een opname. Natascha kreeg een darmonderzoek waarbij men een “flinke opstopping” tegenkwam. De volgende dag, op 13 januari 2004, werd ze geopereerd en bleek dat er een groot, naar later bleek kwaadaardig, gezwel zat.
Eind oktober 2003 tijdens een vakantie in Turkije voelde ze voor het eerst steken in haar buik en in november bleek ze zwanger te zijn. Ze was constant misselijk en de buikpijnen werden heviger, volgens de dokter “zwangerschapsklachten”. Na ruim zeven weken kreeg ze een miskraam en was de algemene verwachting dat de “aan de zwangerschap gerelateerde klachten” snel zouden verdwijnen  maar helaas ging het steeds slechter. Vele onderzoeken volgden en in de medische wereld werden Natascha en Christian van het kastje naar de muur gestuurd. Op een zondag togen ze voor de zoveelste keer naar de EHBO-afdeling van het ziekenhuis, lieten zich niet meer naar huis sturen en eisten een opname. Natascha kreeg een darmonderzoek waarbij men een “flinke opstopping” tegenkwam. De volgende dag, op 13 januari 2004, werd ze geopereerd en bleek dat er een groot, naar later bleek kwaadaardig, gezwel zat.


==Landelijke bekendheid==
==Landelijke bekendheid==
Natascha  verwierf in 2006 grote bekendheid met haar boek “Mail & Zonneschijn”, waarin ze verslag deed van haar ziekte. Het boek, waarvan ze de opmaak ook zelf verzorgde, werd een landelijk succes en maakte indruk door de optimistische kijk op het leven van de schrijfster. Natascha Slijpen werd uitgebreid geïnterviewd door de nieuwsbladen De Telegraaf, BN/De Stem en het Brabants Dagblad. Het [[Eindhovens Dagblad]] volgde haar enige jaren. Met het winnen van de “Flair Award” in 2006 werd de waardering van het publiek nog eens onderstreept. ''Haar boek helpt veel mensen om kankerpatiënten in familie- of vriendenkring beter te begrijpen'', aldus de redactie van Flair.
Natascha  verwierf in 2006 grote bekendheid met haar boek “Mail & Zonneschijn”, waarin ze verslag deed van haar ziekte. Het boek, waarvan ze de opmaak ook zelf verzorgde, werd een landelijk succes en maakte indruk door de optimistische kijk op het leven van de schrijfster. Natascha Slijpen werd uitgebreid geïnterviewd door de nieuwsbladen De Telegraaf, BN/De Stem en het Brabants Dagblad. Het [[Eindhovens Dagblad]] volgde haar enige jaren. Met het winnen van de “Flair Award” in 2006 werd de waardering van het publiek nog eens onderstreept. ''Haar boek helpt veel mensen om kankerpatiënten in familie- of vriendenkring beter te begrijpen'', aldus de redactie van Flair.


==Overlijden en begrafenis==
==Overlijden en begrafenis==
Omdat ze besefte dat ze waarschijnlijk niet lang meer zou leven had ze een groot aantal zaken aangaande haar eigen begrafenis zelf geregeld. Zo wilde ze bijvoorbeeld geen bloemen, een grote bos witte rozen op een eenvoudige witte kist vond ze voldoende. Ze wilde geen [[Gedachtenisprentje|bidprentje]] in de traditionele zin maar creëerde zelf een cd met liedjes die bij haar afscheid gedraaid zouden moeten worden, enkele foto’s van haarzelf en een inlegkaart als een soort gedachtenisprentje maar dan in de vorm van haar afscheidsbrief.
Omdat ze besefte dat ze waarschijnlijk niet lang meer zou leven had ze een groot aantal zaken aangaande haar eigen begrafenis zelf geregeld. Zo wilde ze bijvoorbeeld geen bloemen, een grote bos witte rozen op een eenvoudige witte kist vond ze voldoende. Ze wilde geen [[gedachtenisprentje]] in de traditionele zin maar creëerde zelf een cd met liedjes die bij haar afscheid gedraaid zouden moeten worden, enkele foto’s van haarzelf en een inlegkaart als een soort gedachtenisprentje maar dan in de vorm van haar afscheidsbrief.


Natascha wilde nog graag tachtig jaar oud worden en hoopte dat ze 40 jaar later nog om deze voorbereidingen zou kunnen lachen maar dat was haar niet gegund. Ze overleed uiteindelijk na drieënhalf jaar strijd op vrijdagmiddag 23 maart 2007, thuis en omringd door naaste familie. Ze moest haar man Christian en haar dochtertje Annabelle achterlaten. Woensdag 28 maart daaropvolgend werd ze op het parochiekerkhof van haar woonplaats Liessel begraven.   
Natascha wilde nog graag tachtig jaar oud worden en hoopte dat ze 40 jaar later nog om deze voorbereidingen zou kunnen lachen maar dat was haar niet gegund. Ze overleed uiteindelijk na drieënhalf jaar strijd op vrijdagmiddag 23 maart 2007, thuis en omringd door naaste familie. Ze moest haar man Christian en haar dochtertje Annabelle achterlaten. Woensdag 28 maart daaropvolgend werd ze op het parochiekerkhof van haar woonplaats Liessel begraven.   


==Publicatie==
==Publicatie==
Regel 46: Regel 47:
* Flair Award (2006)
* Flair Award (2006)


==Externe link==
*[http://www.condoleance.nl/8396/natascha-slijpen.html/ Natascha in het nationaal condoleanceregister]





Huidige versie van 17 feb 2021 om 12:53

Natascha Slijpen
Natascha Slijpen.JPG
Persoonsinformatie
Volledige naam Natascha Slijpen
Roepnaam Natascha
Geboorteplaats Deurne
Geboortedatum 18 januari 1973
Overl.plaats Liessel
Overl.datum 23 maart 2007
Partner(s) Christian Maas
Beroep(en) schrijfster

Natascha Slijpen (1973-2007) was laatstelijk woonachtig in Liessel en verwierf in 2006 landelijke bekendheid met haar boek Mail & Zonneschijn waarin ze verslag deed van de ziekte darmkanker waaraan zij leed.


Familie[bewerken | brontekst bewerken]

Natascha Slijpen was een dochter van Huub Slijpen en Catharina Maria (Toos) Velthoven (1949-2015). Ze is geboren en getogen in Vreekwijk en groeide op aan de Liesselseweg 201 in Deurne. Ze was een kleindochter van Paulina Aarts (1918-1982).

Ze bezocht de lagere school in de Sint-Jozefparochie en vervolgens het Peelland-College waar ze haar VWO-diploma haalde. Alhoewel ze vier jaar lang in dezelfde klas zaten raakte ze pas in 4VWO met Christian Maas (1972), haar latere echtgenoot, bevriend.

Sport[bewerken | brontekst bewerken]

Na zo’n vijftien jaar in het dameselftal van voetbalvereniging Racing Boys gevoetbald te hebben scheurde haar kruisband af. Ze verleende tevens hand- en spandiensten in de kantine van de voetbalclub waarvan haar oom Jan Velthoven in 1965 mede-oprichter was. Voetballen zat er vanwege haar knie niet meer in maar onder begeleiding van Lopersgroep Deurne in groepsverband trimmen, conditie opbouwen en op zaterdagen in het Zandbos verblijven vond ze geweldig. Ze deed er steeds veel energie op die ze onder andere nodig had voor haar werk bij het vleesverwerkendbedrijf Vion (voorheen Dumeco) in Helmond.

Crea Bea[bewerken | brontekst bewerken]

Van jongs af aan knutselde en tekende Natascha graag, ze was zoals ze het zelf noemde een echte “creabea”. Het vak tekenen met kunstgeschiedenis zat in haar eindexamenpakket. Ze had de intentie om kunstenaar te worden en wilde naar de kunstacademie maar koos uiteindelijk voor een minder abstracte richting “Grafisch Intermediair” op het Grafisch Lyceum. Na een jaar besloot ze verder te gaan met HTS bedrijfskader. Al lang voordat de digitale camera zijn intrede deed was Natascha als amateurfotograaf in de weer, dat resulteerde in ruim honderd plakboeken en albums vol met foto’s en 16.000 digitale foto’s op haar computer. Geruime tijd voordat bij haar een ernstige ziekte werd geconstateerd maakte Natasja deel uit van Artgroup Upstairs in Liessel waaraan Harrie Martens leiding gaf. Ten tijden van haar overlijden werd door de “Artgroup” een expositie georganiseerd in gemeenschapshuis De Kastanje. Een van de daar getoonde schilderwerken was een zelfportret van Natasja. Dit werk kreeg een prominente plaats op die tentoonstelling. Verder was ze enkele jaren actief als redactielid van het dorpsblad Rond de Toren.

Twee keer getrouwd[bewerken | brontekst bewerken]

Ze kreeg aanvankelijk enige landelijke bekendheid toen ze op 21 november 2000 met haar vriend Christian Maas een editie van "Love Letters" won, indertijd een populaire televisieshow van Linda de Mol waarbij zij en haar vriend als winnaars tijdens de show in het huwelijk traden.
Na het televisiehuwelijk, dat niet rechtsgeldig was omdat een studio geen openbaar gebouw was, gingen Natscha en Christian naar het gemeentehuis in Hilversum waar ze elkaar echt het jawoord gaven. Daarna volgde het bruiloftsfeest in Baarn, inclusief een overnachting in een bruidssuite. Op 22 december van dat jaar werd het kerkelijk huwelijk ingezegend in de parochiekerk van Liessel, gevolgd door weer een bruiloft. Uit dit huwelijk werd op 12 augustus 2002 dochter Annabelle geboren.

Ziek[bewerken | brontekst bewerken]

Eind oktober 2003 tijdens een vakantie in Turkije voelde ze voor het eerst steken in haar buik en in november bleek ze zwanger te zijn. Ze was constant misselijk en de buikpijnen werden heviger, volgens de dokter “zwangerschapsklachten”. Na ruim zeven weken kreeg ze een miskraam en was de algemene verwachting dat de “aan de zwangerschap gerelateerde klachten” snel zouden verdwijnen maar helaas ging het steeds slechter. Vele onderzoeken volgden en in de medische wereld werden Natascha en Christian van het kastje naar de muur gestuurd. Op een zondag togen ze voor de zoveelste keer naar de EHBO-afdeling van het ziekenhuis, lieten zich niet meer naar huis sturen en eisten een opname. Natascha kreeg een darmonderzoek waarbij men een “flinke opstopping” tegenkwam. De volgende dag, op 13 januari 2004, werd ze geopereerd en bleek dat er een groot, naar later bleek kwaadaardig, gezwel zat.

Landelijke bekendheid[bewerken | brontekst bewerken]

Natascha verwierf in 2006 grote bekendheid met haar boek “Mail & Zonneschijn”, waarin ze verslag deed van haar ziekte. Het boek, waarvan ze de opmaak ook zelf verzorgde, werd een landelijk succes en maakte indruk door de optimistische kijk op het leven van de schrijfster. Natascha Slijpen werd uitgebreid geïnterviewd door de nieuwsbladen De Telegraaf, BN/De Stem en het Brabants Dagblad. Het Eindhovens Dagblad volgde haar enige jaren. Met het winnen van de “Flair Award” in 2006 werd de waardering van het publiek nog eens onderstreept. Haar boek helpt veel mensen om kankerpatiënten in familie- of vriendenkring beter te begrijpen, aldus de redactie van Flair.

Overlijden en begrafenis[bewerken | brontekst bewerken]

Omdat ze besefte dat ze waarschijnlijk niet lang meer zou leven had ze een groot aantal zaken aangaande haar eigen begrafenis zelf geregeld. Zo wilde ze bijvoorbeeld geen bloemen, een grote bos witte rozen op een eenvoudige witte kist vond ze voldoende. Ze wilde geen gedachtenisprentje in de traditionele zin maar creëerde zelf een cd met liedjes die bij haar afscheid gedraaid zouden moeten worden, enkele foto’s van haarzelf en een inlegkaart als een soort gedachtenisprentje maar dan in de vorm van haar afscheidsbrief.

Natascha wilde nog graag tachtig jaar oud worden en hoopte dat ze 40 jaar later nog om deze voorbereidingen zou kunnen lachen maar dat was haar niet gegund. Ze overleed uiteindelijk na drieënhalf jaar strijd op vrijdagmiddag 23 maart 2007, thuis en omringd door naaste familie. Ze moest haar man Christian en haar dochtertje Annabelle achterlaten. Woensdag 28 maart daaropvolgend werd ze op het parochiekerkhof van haar woonplaats Liessel begraven.

Publicatie[bewerken | brontekst bewerken]

Prijs[bewerken | brontekst bewerken]

  • Flair Award (2006)