Paul Gabriëlstraat 9

Het pand werd in de jaren '50 gefotografeerd. Coll. Henk Bouwmans.

Tekening van pandindeling bij onbewoonbaarverklaring in 1959.

Paul Gabriëlstraat 9 is een adres in Deurne.

Ligging

Het oude huisje stond op de plaats van het huidige bedrijfspand Paul Gabriëlstraat 9, maar lag destijds aan de verdwenen Leemskuilenweg die van zuidwest naar noordoost over de plek van het bedrijfspand liep. Sinds 1955 had dat huis het huisnummer 19.

Ontwikkelingsgeschiedenis

• In 1718 werden de nagelaten goederen van de chirurgijn Paulus de Louw verdeeld. Daarbij ging het huis in het Derp naar diens nicht Perijn de Louw, gehuwd met Cornelis Gijsbers, die het tot na 1756 ook bewoonde.
• Van voor 1761 tot na 1766 was het huis eigendom van Gijsbert Cornelis Kuijpers en werd het bewoond door Jan Hendrik Gielens en de weduwe van Jan Cornelis Kuijpers.
• Van voor 1771 tot na 1781 was Cornelis Gijsbers eigenaar en bewoner.
• Vanaf voor 1786 werd het pand bewoond door eigenaar Piet Nouwen (1735-1799). Na zijn overlijden waren dat zijn kinderen.
• In 1829 had het huis nummer 274 en werd het bewoond door een van de kinderen Nouwen, namelijk de wever Pieter Nouwen (1770-1832) met zijn gezin van drie kinderen en zijn bejaarde schoonvader Antonie Vermenten (1749-1831).
• In 1861 vond een boedelscheiding plaats tussen diens kinderen Gerrit, Johannes en Pieter Nouwen, allen wevers. Johannes en Pieter erfden het huisje ter waarde van 200 gulden en Gerrit mocht naast wat roerende goederen en het weefgetouw nog wat contant geld in ontvangst nemen met een totale waarde van 100 gulden.
• Omdat Johannes en Pieter Nouwen ongehuwd bleven kwam het huis in handen van de vier kinderen van Gerrit Nouwen. Bij een boedelscheiding in 1891 werd de venter Henricus Martens, gehuwd met Anna Maria Nouwen (1852-1925), eigenaar van het goed dat toen geschat werd op 230 gulden.
• Op 9 juni 1898 verkocht Henricus Martens het huis met de grond, sectie F nrs. 125 en 126, aan de arbeider Willem van den Broek voor 200 gulden.
• Op 15 december 1904 verkocht Willem van den Broek het huis, sectie F nrs. 125, 126 en 970, samen groot 4187 m2, aan de arbeider Hendricus van den Akker voor 950 gulden. Het perceel F 9720 was 2520 m2 groot en had Van den Broek in 1899 voor 60 gulden gekocht van Jacobus Goossens. Van den Akker leende het benodigde geld tegen 4% van Antoon van den Eijnden. Zijn vrouw Johanna Maria van de Waarsenburg (1866-1929) bracht maar liefst 15 kinderen ter wereld, waarvan er tenminste zeven de volwassen leeftijd bereikten. Het huis had toen het adres Derp B.65, later achtereenvolgens gewijzigd in C.61 en J.64.
• Tot 1954 woonde er de voermansknecht en later bedrijfsleider bij veembedrijf Noten in Helmond Petrus Bouwmans met zijn vrouw Johanna van den Akker en tien kinderen. Het huis had toen nummer J.64 en werd later gewijzigd in J.65.
• In 1954 verhuisde het gezin Bouwmans-van den Akker naar de Vlierdenseweg 51 en werd het huis, dat in 1955 het adres Leemskuilenweg 19 kreeg, verhuurd aan de metselaar Piet Hermans met zijn vrouw en drie kinderen. Hij betaalde in 1958, toen de woning onbewoonbaar werd verklaard, 5 gulden huishuur per week. Later woonde er ook nog Giel Elbers.

Literatuur

• Theo Meulendijks – Het Derp, ene zijde Kerkeind, andere zijde Vreekwijk, Helmond 1997