Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Kerkstraat 12: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 3: | Regel 3: | ||
[[Bestand:12.855.jpg|thumb|350px|Links Kerkstraat 12, daarnaast Kerkstraat 10 en vervolgens Kerkstraat 8 in aanbouw, 1958.]] | [[Bestand:12.855.jpg|thumb|350px|Links Kerkstraat 12, daarnaast Kerkstraat 10 en vervolgens Kerkstraat 8 in aanbouw, 1958.]] | ||
[[Bestand:05.004.jpg|thumb|350px|Kerkstraat 12 na de sloop van Kerkstraat 10, rechts ervan.<br><small>Foto collectie gemeente Deurne</small>]] | [[Bestand:05.004.jpg|thumb|350px|Kerkstraat 12 na de sloop van Kerkstraat 10, rechts ervan.<br><small>Foto collectie gemeente Deurne</small>]] | ||
'''Kerkstraat 12''' is een adres in Deurne. | |||
In de 17e eeuw stond op deze plek herberg [[De Valk]]. In 1642 kreeg [[Andries Hendrik Nooijen]], als man van Margriet Hendrik Simons, zijn erfdeel van het huis met herberg De Valck bij een verdeling van de erfgoederen van wijlen zijn schoonvader. Het erfdeel van zijn zwager Hendrik Snellaerts kocht hij af. Uit een telling van 1654 blijkt dat Nooijen bij zijn herberg ook een boerderij met vijf koeien had. In 1696 was bij herberg ''De Valck'' ook een bierbrouwerij. Het goed was inmiddels in bezit van Hendrik, de zoon van Andries Nooijen. | In de 17e eeuw stond op deze plek herberg [[De Valk]]. In 1642 kreeg [[Andries Hendrik Nooijen]], als man van Margriet Hendrik Simons, zijn erfdeel van het huis met herberg De Valck bij een verdeling van de erfgoederen van wijlen zijn schoonvader. Het erfdeel van zijn zwager Hendrik Snellaerts kocht hij af. Uit een telling van 1654 blijkt dat Nooijen bij zijn herberg ook een boerderij met vijf koeien had. In 1696 was bij herberg ''De Valck'' ook een bierbrouwerij. Het goed was inmiddels in bezit van Hendrik, de zoon van Andries Nooijen. [[Kerkstraat 8]] (rond 1720) en [[Kerkstraat 14-16]] (rond 1785) werden allebei gebouwd op grond van herberg De Valck, en waren dus allebei jonger dan het pand ertussen: Kerkstraat 12. | ||
Van voor 1736 tot na 1756 was het huis in bezit van [[Jan van de Moosdijk]] en werd het bewoond door [[Antonie van Lieshout]]. Later werd Van Lieshout zelf eigenaar en werd het bewoond door de weduwe van Goort Welten. In 1788 verkocht Johan Antoni van Lieshout het huis "met drie hoven" aan [[Petrus van de Mortel (1735-1795)|Peter Adriaan van de Mortel]]. In 1818 werd zijn zoon, de timmerman [[Andreas van de Mortel (1773-1846)|Andries van de Mortel]], eigenaar van het goed. In 1832 was timmerman [[Andreas van de Mortel (1773-1846)|Andries Peter van de Mortel]] eigenaar van de kadastrale percelen D 11 tot en met 14 aan het [[Haageind]] waarop een blok van twee huizen stond. Hij verkocht het geheel op 25 augustus 1842 voor 900 gulden aan de fabrikant [[Petrus Gregorius van de Mortel (1799-1886)|Peter Gregorius van de Mortel]]. Bij huis en erf hoorden ook twee moestuinen, samen 1.086 m² groot. Het geheel was toe belast met een jaarlijkse rente van 6 gulden en een cijns van 5 cent.<ref>RHCe toegang 13182 Notariële archief Deurne repertoria 1811-1850 inv.nr. 43 akte 2059</ref> Pieter Gregorius van de Mortel, geen familielid van de verkoper, voegde het in 1886 samen met zijn naastgelegen linnenfabriek. | Van voor 1736 tot na 1756 was het huis in bezit van [[Jan van de Moosdijk]] en werd het bewoond door [[Antonie van Lieshout]]. Later werd Van Lieshout zelf eigenaar en werd het bewoond door de weduwe van Goort Welten. In 1788 verkocht Johan Antoni van Lieshout het huis "met drie hoven" aan [[Petrus van de Mortel (1735-1795)|Peter Adriaan van de Mortel]]. In 1818 werd zijn zoon, de timmerman [[Andreas van de Mortel (1773-1846)|Andries van de Mortel]], eigenaar van het goed. In 1832 was timmerman [[Andreas van de Mortel (1773-1846)|Andries Peter van de Mortel]] eigenaar van de kadastrale percelen D 11 tot en met 14 aan het [[Haageind]] waarop een blok van twee huizen stond. Hij verkocht het geheel op 25 augustus 1842 voor 900 gulden aan de fabrikant [[Petrus Gregorius van de Mortel (1799-1886)|Peter Gregorius van de Mortel]]. Bij huis en erf hoorden ook twee moestuinen, samen 1.086 m² groot. Het geheel was toe belast met een jaarlijkse rente van 6 gulden en een cijns van 5 cent.<ref>RHCe toegang 13182 Notariële archief Deurne repertoria 1811-1850 inv.nr. 43 akte 2059</ref> Pieter Gregorius van de Mortel, geen familielid van de verkoper, voegde het in 1886 samen met zijn naastgelegen linnenfabriek. | ||
Huidige versie van 26 nov 2023 om 20:21
Kerkstraat 12 is een adres in Deurne.
In de 17e eeuw stond op deze plek herberg De Valk. In 1642 kreeg Andries Hendrik Nooijen, als man van Margriet Hendrik Simons, zijn erfdeel van het huis met herberg De Valck bij een verdeling van de erfgoederen van wijlen zijn schoonvader. Het erfdeel van zijn zwager Hendrik Snellaerts kocht hij af. Uit een telling van 1654 blijkt dat Nooijen bij zijn herberg ook een boerderij met vijf koeien had. In 1696 was bij herberg De Valck ook een bierbrouwerij. Het goed was inmiddels in bezit van Hendrik, de zoon van Andries Nooijen. Kerkstraat 8 (rond 1720) en Kerkstraat 14-16 (rond 1785) werden allebei gebouwd op grond van herberg De Valck, en waren dus allebei jonger dan het pand ertussen: Kerkstraat 12.
Van voor 1736 tot na 1756 was het huis in bezit van Jan van de Moosdijk en werd het bewoond door Antonie van Lieshout. Later werd Van Lieshout zelf eigenaar en werd het bewoond door de weduwe van Goort Welten. In 1788 verkocht Johan Antoni van Lieshout het huis "met drie hoven" aan Peter Adriaan van de Mortel. In 1818 werd zijn zoon, de timmerman Andries van de Mortel, eigenaar van het goed. In 1832 was timmerman Andries Peter van de Mortel eigenaar van de kadastrale percelen D 11 tot en met 14 aan het Haageind waarop een blok van twee huizen stond. Hij verkocht het geheel op 25 augustus 1842 voor 900 gulden aan de fabrikant Peter Gregorius van de Mortel. Bij huis en erf hoorden ook twee moestuinen, samen 1.086 m² groot. Het geheel was toe belast met een jaarlijkse rente van 6 gulden en een cijns van 5 cent.[1] Pieter Gregorius van de Mortel, geen familielid van de verkoper, voegde het in 1886 samen met zijn naastgelegen linnenfabriek.
Na het overlijden van Pieter Gregorius van de Mortel in 1886 en diens ongehuwd gebleven zoon, de burgemeester Petrus Antonius van de Mortel, in 1895, werd zijn dochter Petronella Carolina volledig eigenaar. In 1901 verkochten de de ongehuwd gebleven dochters van Peter Gregorius van de Mortel het huis aan Johan Swinkels. In 1928 verbouwde diens zoon Antoon Swinkels het woonhuis tot woon-winkelhuis. Dat pand staat er nu nog altijd.
Later waren er onder meer verschillende supermarkten gevestigd zoals De Prijsslag, Jac. Hermans, C1000 en als laatste tot 2017 Aldi.
Bronnen, noten en/of referenties
|