Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Zeilbergsestraat 122-124: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (3 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:30.532.jpg|thumb|400px|Zeilbergsestraat 124, circa 1948. Aan de afwijkende hoofdvorm is de uitbreiding uit 1922-1923 links goed herkenbaar.<br> | [[Bestand:30.532.jpg|thumb|400px|Zeilbergsestraat 124, circa 1948. Aan de afwijkende hoofdvorm is de uitbreiding uit 1922-1923 links goed herkenbaar.<br><small>foto collectie ZHE - Sjanny Koolen</small>]] | ||
'''Zeilbergsestraat 122-124''' zijn twee adressen in Deurne. | '''Zeilbergsestraat 122-124''' zijn twee adressen in Deurne. | ||
Rond 1900 | Rond 1900 werden de bochten van de oude [[Zeilbergsestraat]] afgesneden en een nieuw, recht tracé aangelegd. Eén van de oude bochten bleef, als zijstraat van de nieuwe weg, bewaard. Deze bocht is nu nog te herkennen als zijweg, oostelijk van [[Zeilbergsestraat 126]]. De oude weg liep via deze weg en het eerste stuk van de [[Nieuwe Wittedijk]] terug naar de [[Molenstraat]]. | ||
Het enige oudere huis langs deze voormalige hoofdroute is Zeilbergsestraat 124. [[Johannes van der Burgt (1840-1911)]] verkocht rond 1903 het vroegere perceel bouwland, kadastraal bekend als D 201, aan de veenarbeider [[Marinus van der Linden (1863-1953)]].<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 3286, dienstjaar 1904</ref> | Het enige oudere huis langs deze voormalige hoofdroute is Zeilbergsestraat 122-124. [[Johannes van der Burgt (1840-1911)|Johannes van der Burgt]] verkocht rond 1903 het vroegere perceel bouwland, kadastraal bekend als D 201, aan de veenarbeider [[Marinus van der Linden (1863-1953)|Marinus van der Linden]].<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 3286, dienstjaar 1904</ref> Van der Linden liet er een klein huis op bouwen, met de lange gevel langs de straat. Het huis moet in december 1903 al klaar geweest zijn.<ref>Kadastrale hulpkaartjes Deurne, sectie D, nummer 153, d.d. december 1903; kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 4146, dienstjaar 1905</ref> | ||
Op 16 december 1903 verkocht Marinus het huis met bouwland, kadastraal bekend D 201, groot 2170 are, voor 475 gulden aan [[Antonius Verleijsdonk (1855-1912)]]. Verleijsdonk moest daarvoor 300 gulden tegen 3 % rente lenen bij zijn zwager [[Francis van den Eijnden (1860-1918)|Francis van den Eijnden]].<ref>Archief Karel Theodorus van Riet, notaris Deurne, 1880-1907 toegang 15188 inv.nr. 133 akten 203 en 204.</ref> | Op 16 december 1903 verkocht Marinus het huis met bouwland, kadastraal bekend D 201, groot 2170 are, voor 475 gulden aan [[Antonius Verleijsdonk (1855-1912)|Antoon Verleijsdonk]]. Verleijsdonk moest daarvoor 300 gulden tegen 3 % rente lenen bij zijn zwager [[Francis van den Eijnden (1860-1918)|Francis van den Eijnden]].<ref>Archief Karel Theodorus van Riet, notaris Deurne, 1880-1907 toegang 15188 inv.nr. 133 akten 203 en 204.</ref> Marinus van der Linden liet toen aan de overzijde van de weg een nieuw huis bouwen, [[Zeilbergsestraat 109]]. De weduwe Verleijsdonk en haar kinderen lieten het huis in 1922-1923 aan de linker zijde, vanaf de straat gezien, verlengen. Op de foto bij dit artikel is het verschil tussen beide bouwdelen nog goed te herkennen. Rond 1929 deden zij het huis van de hand.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 4191, dienstjaren 1923 en 1930</ref> Het huis had toen de adresaanduiding D.7, en werd verhuurd aan J. Proenings. Bij de adreswijziging van 1930 werd dit Zeilbergscheweg Z.12. | ||
[[Aloisius Henricus Koolen (1902-1972)]] kocht bij die gelegenheid het huis met bouwland. Hij bracht het perceel D 201 rond 1948 in de [[Ruilverkaveling "Deurne"]] in, en kreeg het als L 138 weer terug. Rond 1951 liet hij het huis verbouwen, zodat er twee woningen in aanwezig waren. Waarschijnlijk bestond deze situatie de facto al langer | [[Aloisius Henricus Koolen (1902-1972)|Aloisius Koolen]] kocht bij die gelegenheid het huis met bouwland. Hij bracht het perceel D 201 rond 1948 in de [[Ruilverkaveling "Deurne"]] in, en kreeg het als L 138 weer terug. Rond 1951 liet hij het huis verbouwen, zodat er twee woningen in aanwezig waren. Waarschijnlijk bestond deze situatie de facto al langer. De rechter helft werd verhuurd aan [[Joannes Timmers (1895-1983)|Johannes Timmers]]. | ||
Een deel van de grond aan de linkerzijde van het huis deed hij rond 1957 van de hand (waarna het huis met tuin L 1074 werd), en rond 1961 volgde een tweede stuk grond, aan de rechter zijde. Het erf met het huis was toen nog slechts 1290 are groot. Uiteindelijk verkocht hij de beide huizen op perceel L 1387 rond 1966 definitief.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 6494, dienstjaren 1949, 1952, 1958, 1962 en 1967</ref> | Een deel van de grond aan de linkerzijde van het huis deed hij rond 1957 van de hand (waarna het huis met tuin L 1074 werd), en rond 1961 volgde een tweede stuk grond, aan de rechter zijde. Het erf met het huis was toen nog slechts 1290 are groot. Uiteindelijk verkocht hij de beide huizen op perceel L 1387 rond 1966 definitief.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 6494, dienstjaren 1949, 1952, 1958, 1962 en 1967</ref> | ||
De koper was zijn schoonzoon [[Henricus Meulendijks (1931-1969)]], die er rond 1967 een bijbouw bij liet plaatsen. Kort daarna stierf hij, waarna zijn weduwe en kinderen de nieuwe eigenaren werden. Zij verdeelden rond 1971 de boedel.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 10918, dienstjaren 1968 en 1971</ref> De weduwe werd nu volledig eigenaar van het huis, dat nu de adressen Zeilbergsestraat 122-124 droeg. Aloisia Gerarda (Wies) Meulendijks-Koolen (1934) behield ''2 huizen, hokken, tuin'' tot na 1989.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 11571</ref> | De koper was zijn schoonzoon [[Henricus Meulendijks (1931-1969)|Henricus Meulendijks]], die er rond 1967 een bijbouw bij liet plaatsen. Kort daarna stierf hij, waarna zijn weduwe en kinderen de nieuwe eigenaren werden. Zij verdeelden rond 1971 de boedel.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 10918, dienstjaren 1968 en 1971</ref> De weduwe werd nu volledig eigenaar van het huis, dat nu de adressen Zeilbergsestraat 122-124 droeg. Aloisia Gerarda (Wies) Meulendijks-Koolen (1934) behield ''2 huizen, hokken, tuin'' tot na 1989.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 11571</ref> | ||
In 2002 werd het oude huis afgebroken en kwam een nieuwe blok van twee woningen tot stand.<ref>Basisadministratie Adressen en Gebouwen</ref> | In 2002 werd het oude huis afgebroken en kwam een nieuwe blok van twee woningen tot stand.<ref>Basisadministratie Adressen en Gebouwen</ref> | ||
{{Kaart | |||
|Zeilbergsestraat 122 Deurne | |||
|Zeilbergsestraat 124 Deurne | |||
|Zeilbergsestraat 124a Deurne | |||
|Zeilbergsestraat 124b Deurne | |||
|Zeilbergsestraat 124c Deurne | |||
|}} | |||
{{appendix}} | {{appendix}} | ||
[[categorie:adres]] | [[categorie:adres]] | ||
Huidige versie van 27 apr 2023 om 15:31
Zeilbergsestraat 122-124 zijn twee adressen in Deurne.
Rond 1900 werden de bochten van de oude Zeilbergsestraat afgesneden en een nieuw, recht tracé aangelegd. Eén van de oude bochten bleef, als zijstraat van de nieuwe weg, bewaard. Deze bocht is nu nog te herkennen als zijweg, oostelijk van Zeilbergsestraat 126. De oude weg liep via deze weg en het eerste stuk van de Nieuwe Wittedijk terug naar de Molenstraat.
Het enige oudere huis langs deze voormalige hoofdroute is Zeilbergsestraat 122-124. Johannes van der Burgt verkocht rond 1903 het vroegere perceel bouwland, kadastraal bekend als D 201, aan de veenarbeider Marinus van der Linden.[1] Van der Linden liet er een klein huis op bouwen, met de lange gevel langs de straat. Het huis moet in december 1903 al klaar geweest zijn.[2]
Op 16 december 1903 verkocht Marinus het huis met bouwland, kadastraal bekend D 201, groot 2170 are, voor 475 gulden aan Antoon Verleijsdonk. Verleijsdonk moest daarvoor 300 gulden tegen 3 % rente lenen bij zijn zwager Francis van den Eijnden.[3] Marinus van der Linden liet toen aan de overzijde van de weg een nieuw huis bouwen, Zeilbergsestraat 109. De weduwe Verleijsdonk en haar kinderen lieten het huis in 1922-1923 aan de linker zijde, vanaf de straat gezien, verlengen. Op de foto bij dit artikel is het verschil tussen beide bouwdelen nog goed te herkennen. Rond 1929 deden zij het huis van de hand.[4] Het huis had toen de adresaanduiding D.7, en werd verhuurd aan J. Proenings. Bij de adreswijziging van 1930 werd dit Zeilbergscheweg Z.12.
Aloisius Koolen kocht bij die gelegenheid het huis met bouwland. Hij bracht het perceel D 201 rond 1948 in de Ruilverkaveling "Deurne" in, en kreeg het als L 138 weer terug. Rond 1951 liet hij het huis verbouwen, zodat er twee woningen in aanwezig waren. Waarschijnlijk bestond deze situatie de facto al langer. De rechter helft werd verhuurd aan Johannes Timmers.
Een deel van de grond aan de linkerzijde van het huis deed hij rond 1957 van de hand (waarna het huis met tuin L 1074 werd), en rond 1961 volgde een tweede stuk grond, aan de rechter zijde. Het erf met het huis was toen nog slechts 1290 are groot. Uiteindelijk verkocht hij de beide huizen op perceel L 1387 rond 1966 definitief.[5]
De koper was zijn schoonzoon Henricus Meulendijks, die er rond 1967 een bijbouw bij liet plaatsen. Kort daarna stierf hij, waarna zijn weduwe en kinderen de nieuwe eigenaren werden. Zij verdeelden rond 1971 de boedel.[6] De weduwe werd nu volledig eigenaar van het huis, dat nu de adressen Zeilbergsestraat 122-124 droeg. Aloisia Gerarda (Wies) Meulendijks-Koolen (1934) behield 2 huizen, hokken, tuin tot na 1989.[7]
In 2002 werd het oude huis afgebroken en kwam een nieuwe blok van twee woningen tot stand.[8]
Bronnen, noten en/of referenties
|