Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Max Bernard Heppner (1933): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
(2 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 18: | Regel 18: | ||
Na een razzia in augustus 1942, waarbij zijn vader zich verstopte had en zijn moeder enkele dagen gevangen werd genomen, besloot het gezin onder te duiken en kwam het terecht bij het grote gezin van [[Johan Antonius Janssen (1907-1975)|Harrie Janssen]] op de [[Voorpeel]]. Zij vonden daar, met nog twee andere joodse onderduikers | Max werd geboren als zoon van kunsthistoricus Albert Heppner (Berlijn 1900-1945 Barneveld) en Irene Marianne Krämer (München 1904-1997 Maryland USA) in een huis aan de Prinsengracht, schuin tegenover het latere Anne Frankhuis. Zijn ouders waren in 1927 getrouwd en emigreerden in 1933 naar Nederland, net als zijn grootvader Jakob Krämer (Ichenhausen 1868-1943 Sobibor), die in Amsterdam bij hen inwoonde. <ref>Holocaust Memorial Museum; Max Amichai Heppner-familiecollectie; </ref><ref>https://portal.ehri-project.eu/units/us-005578-irn82553-irn560296</ref> | ||
Na een razzia in augustus 1942, waarbij zijn vader zich verstopte had en zijn moeder enkele dagen gevangen werd genomen, besloot het gezin onder te duiken en kwam het terecht bij het grote gezin van [[Johan Antonius Janssen (1907-1975)|Harrie Janssen]] op de [[Voorpeel]]. Zij vonden daar, met nog twee andere joodse onderduikers onder wie [[Heinz Graumann]], de stiefvader van [[Erwin Michael Joseph (1925-1942)|Erwin Michael Joseph]], een schuilplek in een leegstaand kippenhok. | |||
Nadat zijn vader op 5 juni 1945 in Barneveld was overleden, keerde Max met zijn moeder in september 1945 terug naar Amsterdam. Zijn vader was enkele maanden daarvoor begraven op de joodse begraafplaats van Barneveld. | Nadat zijn vader op 5 juni 1945 in Barneveld was overleden, keerde Max met zijn moeder in september 1945 terug naar Amsterdam. Zijn vader was enkele maanden daarvoor begraven op de joodse begraafplaats van Barneveld. | ||
Regel 30: | Regel 31: | ||
In oktober 2012 bezocht de bijna 80-jarige Max Heppner Deurne en de [[Peel]]. Op donderdag 11 oktober vertelde hij in de boerderij van Peter en Hanneke Verberne aan de Schooteindseweg in [[Vlierden]], waar ook het museum [[Oorlog en Co.]] is, over zijn jeugdherinneringen. | In oktober 2012 bezocht de bijna 80-jarige Max Heppner Deurne en de [[Peel]]. Op donderdag 11 oktober vertelde hij in de boerderij van Peter en Hanneke Verberne aan de Schooteindseweg in [[Vlierden]], waar ook het museum [[Oorlog en Co.]] is, over zijn jeugdherinneringen. | ||
{{appendix}} | |||
{{DEFAULTSORT:Heppner,Max Bernard}} | {{DEFAULTSORT:Heppner,Max Bernard}} | ||
[[categorie:Heppner|Max Bernard]] | [[categorie:Heppner|Max Bernard]] | ||
[[Categorie:onderduiker]] |
Huidige versie van 20 mei 2024 om 16:11
Max Bernard (Amichai) Heppner (1933) verbleef als joodse onderduiker tijdens de Tweede Wereldoorlog geruime tijd in de Zeilberg.
Max werd geboren als zoon van kunsthistoricus Albert Heppner (Berlijn 1900-1945 Barneveld) en Irene Marianne Krämer (München 1904-1997 Maryland USA) in een huis aan de Prinsengracht, schuin tegenover het latere Anne Frankhuis. Zijn ouders waren in 1927 getrouwd en emigreerden in 1933 naar Nederland, net als zijn grootvader Jakob Krämer (Ichenhausen 1868-1943 Sobibor), die in Amsterdam bij hen inwoonde. [1][2]
Na een razzia in augustus 1942, waarbij zijn vader zich verstopte had en zijn moeder enkele dagen gevangen werd genomen, besloot het gezin onder te duiken en kwam het terecht bij het grote gezin van Harrie Janssen op de Voorpeel. Zij vonden daar, met nog twee andere joodse onderduikers onder wie Heinz Graumann, de stiefvader van Erwin Michael Joseph, een schuilplek in een leegstaand kippenhok.
Nadat zijn vader op 5 juni 1945 in Barneveld was overleden, keerde Max met zijn moeder in september 1945 terug naar Amsterdam. Zijn vader was enkele maanden daarvoor begraven op de joodse begraafplaats van Barneveld.
In november 1946 emigreerde Max met zijn moeder naar de Verenigde Staten van Amerika. Hij woont nu in Miami, Florida.
In 2005 stelde hij zijn jeugdherinneringen tijdens de onderduikperiode in Zeilberg op schrift in het boek I live in a chickenhouse dat in 2008 door Ed van de Kerkhof werd verteld en onder de titel Ik woon in een kippenhok verscheen.
In oktober 2012 bezocht de bijna 80-jarige Max Heppner Deurne en de Peel. Op donderdag 11 oktober vertelde hij in de boerderij van Peter en Hanneke Verberne aan de Schooteindseweg in Vlierden, waar ook het museum Oorlog en Co. is, over zijn jeugdherinneringen.
Bronnen, noten en/of referenties
|