Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Pannenfabriek: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (2 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:Pannenfabriek adv 1891.jpg|right]] | [[Bestand:Pannenfabriek adv 1891.jpg|right]] | ||
De '''pannenfabriek''' aan de zuidzijde van de spoorlijn ter hoogte van de huidige [[Snoertsebaan]] | De '''pannenfabriek''' aan de zuidzijde van de spoorlijn ter hoogte van de huidige [[Snoertsebaan]]. | ||
Anna Roijmans, de weduwe van [[Petrus Vrijnse (1800-1865)|Pieter Vrijnsen (Vrengsen)]], verkocht op 3 december 1869 voor 35 gulden 0.68.00 hectare heide aan een zestal Deurnenaren, die het plan hadden opgevat om daarop gezamenlijk een pannenfabriek te bouwen. Deze ondernemers waren de fabrikant [[Petrus Gregorius van de Mortel (1799-1886)|Peter Gregorius van de Mortel]], bakker [[Martinus van de Mortel (1810-1891)|Martinus van de Mortel]], koopman [[Christiaan Wouters (1830-1904)|Christiaan Wouters]], bierbrouwer [[Wilbrordus van den Boomen (1826-1902)|Wilbert van den Boomen]], de winkelierster Marianna Goossens, weduwe van [[Walterus Antonius Janssens (1796-1838)|Wouter Antonius Janssens]], en de grondeigenaar [[Joannes Matheus Goossens (1795-1876)|Jan Mathijs Goossens]] .De weduwe Vrijnsen had dit perceel in juli/augustus 1868 bij een publieke verkoop door de gemeente aangekocht.<ref>RHCe toegang 13182 Notarieel archief Deurne inv.nr. 72 akte 245</ref> | |||
In mei 1870 deelde het provinciaal bestuur mee dat het geen bezwaar had tegen de oprichting van een pannenfabriek, temeer daar die op 13 meter afstand lag van een weg die uit de Peel kwam en op 45 meter van de spoorweg. In de buurt waren geen bossen of houtgewas en ook de gemeente had geen bezwaar. Toen deze vergunning afgegeven werd, was de over al in aanbouw en reeds afgedekt. ook was men al bezig met de bouw van een loods en drogerijen.<ref>BHIC Archief Provinciaal Bestuur toegang 17 inv.nr. 6078 van 13 mei 1870</ref> | |||
Het gaat om het terrein van de huidige adressen Snoertsebaan 25-31, waar vermoedelijk nog de arbeiderswoningen die bij de fabriek hoorden staan.<ref>De BAG geeft 1920 als bouwjaar, maar dat lijkt eerder een verbouwingsjaar.</ref>Het gebied waar de leemwinning plaatsvond is nog niet exact bekend. | |||
Toen de fabriek in 1891 verkocht werd, hield die waarschijnlijk tevens op te bestaan. Vóór de verkoop in dat jaar was de fabriek in handen van een vijftal vooraanstaande [[Deurne]]se families, namelijk: | Toen de fabriek in 1891 verkocht werd, hield die waarschijnlijk tevens op te bestaan. Vóór de verkoop in dat jaar was de fabriek in handen van een vijftal vooraanstaande [[Deurne]]se families, namelijk: | ||
#de Deurnese burgemeester [[Petrus Antonius van de Mortel (1830-1895)]] met zijn broers en zusters [[ | #de Deurnese burgemeester [[Petrus Antonius van de Mortel (1830-1895)]] met zijn broers en zusters [[Hendricus Antonie van de Mortel (1838-1894)]], fabrikant, Helena Maria van de Mortel (1828-1907) en Petronella Carolina van de Mortel (1840-1924); | ||
#de koopman [[Franciscus van de Mortel]] met zijn broers [[Pieter Josephus van de Mortel (1836-1915)]], bakker, [[Ludovicus van de Mortel (1850-1918)| | #de koopman [[Franciscus van de Mortel (1838-1906)|Francis van de Mortel]] met zijn broers [[Pieter Josephus van de Mortel (1836-1915)|Pieter]], bakker, [[Ludovicus van de Mortel (1850-1918)|Louis]], winkelier, [[Wilhelmus van de Mortel (1841-1911)|Willem]], bakker en winkelier, [[Henricus Jacobus van de Mortel (1852-1927)|Hendrik]], brouwer, en hun schoonzus Henrica Sauvé, de weduwe van [[Josephus Joannes van de Mortel (1845-1889)|Jozef van de Mortel]]. Deze laatste tevens als moeder van haar acht nog minderjarige kinderen; | ||
#de bekende Deurne gemeentesecretaris [[Joseph Louis Janssens (1835-1916)]] met zijn broer de herbergier [[Johannes Hubertus Janssens (1833-1911)]] en zuster de winkelierster Joanna Maria Huberta (Maria) Janssens (1828-1916); | #de bekende Deurne gemeentesecretaris [[Joseph Louis Janssens (1835-1916)|Joseph Janssens]] met zijn broer de herbergier [[Johannes Hubertus Janssens (1833-1911)|Johannes Hubertus]] en zuster de winkelierster Joanna Maria Huberta (Maria) Janssens (1828-1916); | ||
#de [[Vreekwijk]]se bierbrouwer [[Wilbrordus van den Boomen (1826-1902)]] en | #de [[Vreekwijk]]se bierbrouwer [[Wilbrordus van den Boomen (1826-1902)|Wilbert van den Boomen]] en | ||
# | # Willem Arnoldus Goossens met zijn broer, de gemeente-ontvanger [[Leonardus Goossens (1842-1924)|Leonard Goossens]], en hun zuster de winkelierster Johanna Elisabeth Goossens (1826-1914). | ||
Bij de fabrieksgebouwen hoorde nog bijna acht hectaren grond. De koper had in 1891 wel de verplichting aan de twee Deurnese pottenbakkers [[Hendricus Koch (1831-1893)|Hendrik Koch]] en [[Pieter Munsters (1849-1922)|Pieter Munsters]] om hen toe te staan jaarlijks 60 karren kleiaarde te graven tegen 45 cent per kar. Na het einde van de productie werd de fabriek afgebroken, en werden de woningen deels gesloopt en deels verkocht aan [[Hendricus van Ooij (1873-1948)|Hendrik van Ooij]]. | |||
{{appendix}} | |||
[[categorie:bedrijf]] | [[categorie:bedrijf]] | ||
Huidige versie van 12 nov 2024 om 22:45
De pannenfabriek aan de zuidzijde van de spoorlijn ter hoogte van de huidige Snoertsebaan.
Anna Roijmans, de weduwe van Pieter Vrijnsen (Vrengsen), verkocht op 3 december 1869 voor 35 gulden 0.68.00 hectare heide aan een zestal Deurnenaren, die het plan hadden opgevat om daarop gezamenlijk een pannenfabriek te bouwen. Deze ondernemers waren de fabrikant Peter Gregorius van de Mortel, bakker Martinus van de Mortel, koopman Christiaan Wouters, bierbrouwer Wilbert van den Boomen, de winkelierster Marianna Goossens, weduwe van Wouter Antonius Janssens, en de grondeigenaar Jan Mathijs Goossens .De weduwe Vrijnsen had dit perceel in juli/augustus 1868 bij een publieke verkoop door de gemeente aangekocht.[1]
In mei 1870 deelde het provinciaal bestuur mee dat het geen bezwaar had tegen de oprichting van een pannenfabriek, temeer daar die op 13 meter afstand lag van een weg die uit de Peel kwam en op 45 meter van de spoorweg. In de buurt waren geen bossen of houtgewas en ook de gemeente had geen bezwaar. Toen deze vergunning afgegeven werd, was de over al in aanbouw en reeds afgedekt. ook was men al bezig met de bouw van een loods en drogerijen.[2]
Het gaat om het terrein van de huidige adressen Snoertsebaan 25-31, waar vermoedelijk nog de arbeiderswoningen die bij de fabriek hoorden staan.[3]Het gebied waar de leemwinning plaatsvond is nog niet exact bekend.
Toen de fabriek in 1891 verkocht werd, hield die waarschijnlijk tevens op te bestaan. Vóór de verkoop in dat jaar was de fabriek in handen van een vijftal vooraanstaande Deurnese families, namelijk:
- de Deurnese burgemeester Petrus Antonius van de Mortel (1830-1895) met zijn broers en zusters Hendricus Antonie van de Mortel (1838-1894), fabrikant, Helena Maria van de Mortel (1828-1907) en Petronella Carolina van de Mortel (1840-1924);
- de koopman Francis van de Mortel met zijn broers Pieter, bakker, Louis, winkelier, Willem, bakker en winkelier, Hendrik, brouwer, en hun schoonzus Henrica Sauvé, de weduwe van Jozef van de Mortel. Deze laatste tevens als moeder van haar acht nog minderjarige kinderen;
- de bekende Deurne gemeentesecretaris Joseph Janssens met zijn broer de herbergier Johannes Hubertus en zuster de winkelierster Joanna Maria Huberta (Maria) Janssens (1828-1916);
- de Vreekwijkse bierbrouwer Wilbert van den Boomen en
- Willem Arnoldus Goossens met zijn broer, de gemeente-ontvanger Leonard Goossens, en hun zuster de winkelierster Johanna Elisabeth Goossens (1826-1914).
Bij de fabrieksgebouwen hoorde nog bijna acht hectaren grond. De koper had in 1891 wel de verplichting aan de twee Deurnese pottenbakkers Hendrik Koch en Pieter Munsters om hen toe te staan jaarlijks 60 karren kleiaarde te graven tegen 45 cent per kar. Na het einde van de productie werd de fabriek afgebroken, en werden de woningen deels gesloopt en deels verkocht aan Hendrik van Ooij.
| Bronnen, noten en/of referenties |